دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 29 Apr 2024
 
۱

عشق‌بازی با گنبدها/ هنرمندی که با حروف دلبری می‌کند +تصاویر

سه شنبه ۱۶ شهريور ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۴۴
کد مطلب: 775281
گنبدهای قیروان او می‌شناسند و به موسیقی قلمش گوش می‌سپارند. حروف آبی‌رنگ او با موج‌های دریا به رقص درمی‌آیند و سر به آسمان می‌سایند.
هنرمندی که با حروف دلبری می‌کند +تصاویر
به گزارش جهان نيوز، نقش می‌نگارد تا به رؤیا فرو رود، رنگ‌های آن را می‌پراکند تا ابهت آن را بیرون آورد، می‌نویسد تا زیبایی همیشگی بسازد که جهان تجسمی او را تشکیل می‌دهد و از اعماق جانش که در عشق سکنا دارد، عطر نوآوری را تنفس می‌کند و از حافظه‌اش، زیباترین تصاویر موزون و آراسته از حروف عربی را خلق می‌کند. حروف، آیین او و راه او به سوی انسان است. به واسطه حروف است که خود را می‌شناسد و از هویت و میراث خود دفاع می‌کند.

هوای قیروان (نخستین شهر بناشده توسط مسلمانان در تونس) به سر دارد. شهر زیبایش را دوست می‌دارد. بسیار به ترتیل قرآن گوش فرا داد و آن سخن زیبا او را جادو کرد، بنابراین تصمیم گرفت تا آن را به نوعی آثار هنری تجسمی تبدیل کند که به آن شبیه باشد، متمایز و رؤیایی. «صفوان میلاد» هنرمند تجسمی حروف است که به بداهه نگارگری می‌کند، او در تعامل با حروف و پرداخت تجسمی به آن، فلسفه مخصوص به خود را دارد. 
 
 
* جادوی قیروان
‌قیروان او را جادو کرد، در آن شهر تاریخی مملو از گنبدها که به معماری خیره‌‌کننده‌اش معروف است، صفوان میلاد به دنیا آمد. در محله‌ای در نزدیکی قدیمی‌ترین مسجد به نام «الانصار» ‌کودکی که عاشق رنگ و حرف بود، بزرگ شد. پدربزرگش قرآن تلاوت می‌کرد و در ترتیل آن، نوآوری به خرج می‌داد. کلمات در جانش نشستند و مادربزرگش را می‌دید که طرح خود را روی دار قالی می‌بافت تا عشق به رنگ با نرمی حروف در او جمع شود و او را از کودکی، به قمار تجربه حروف بکشاند.
با گذشت چند سال تلاش در این هنر، به دوست گنبدهای قیروان و بسیاری از دیوارهایی تبدیل شد که از روح هنری خود در آن دمید، در حالی که تنها گنبدهایی سفید و ساکت بودند که حیات نداشتند. اما به زیباترین رنگ‌ها آراسته شدند که حروف در آن به رقص می‌آیند تا بینندگان را به سفری ببرند که زیبایی خط با روش برجسته او در نقاشی و رنگ‌آمیزی در کنار یکدیگر جمع شده‌اند.

تابلوی آیه ۱۸۶ سوره بقره، اثر: صفوان میلاد
 
* هنرمندی خودآموخته
صفوان، یک هنرمند تجسمی در حوزه حروف‌نگاری است که عاشق هنر و حرکت قلم‌موست. طوری آن را در اختیار دارد که گویی کودک خردسال، گِل را. او درس هنرهای زیبا را در دانشگاه نخواند و باور دارد که هنر، به قواعد علمی نیاز ندارد، بلکه یک بیان درونی است که نتیجه علاقه و عشق به هنری است که آن را اجرا می‌کند. او تخصص حروف و ترسیم بهترین کارها را انتخاب کرد و نتیجه‌اش این شد که خط عربی او را جادو کرد.
 
 
شهرش را دوست داشت و عاشقش بود. بنابراین وارد عرصه نگارگری شد تا آن را جاودان سازد و آثارش بر گنبدهای این شهر، راهنمایی برای گردشگرانی باشد که از قیروان دیدن می‌کنند. قیروان در آثار صفوان میلاد به گستردگی شهر حضور دارد. حرکت‌های خط و روش توزیع رنگ‌ها و همچنین دایره‌ها و نیم‌دایره‌هایی که خود به گنبدهای فراوان این شهر شباهت دارند... خط را به خدمت گرفت تا با آن، معماری شهرش را وصف کند و این تابلو، با تصاویری که در خود دارد، به دوردست‌ها برود تا ترتیل‌های موسیقایی مبهم و نوت‌هایی به گوش برسد که گویی کسی بر کمان می‌نوازد، کمانی که او را تا عمق آسمان می‌برد و به پستوهای تاریخ و تحولات جغرافیا منتقل می‌کند تا این لوح، شاهدی زنده برای قیروانی باشد که در قلب او و آثار هنری او سکنا گزید. 
 
 
حروف و کلمات، جهان تجسمی او را تشکیل می‌‌دهند که به واسطه آن، رنگ‌ها در تابلوهایش با یکدیگر انسجام پیدا می‌کنند. «إقرأ» به فراوانی در تابلوهایش دیده می‌شود که دعوتی ابدی به قرائت و تأمل است. حروف در آثارش به رقص درمی‌آیند و با ظرافتِ توزیع رنگ همراه می‌شوند، به طوری که نقش‌ها را همچون کلماتی که صوفیان در جهان از خود بیخود شده معنوی‌شان بیان می‌دارند، شکل می‌دهد.
 
 
* سفید مثل صلح
هنرمند می‌داند که چگونه رنگ را در این تابلو پخش کند و فضایی را برای رنگ سفید که رنگ صلح و آغاز است، باقی بگذارد. طیف‌های مختلف رنگ قهوه‌ای که رنگ زمین و وابستگی به آن است، در آثار او دیده می‌شوند. میلاد بر بروز دادن هویت و وطنش قیروان اصرار دارد. در تابلوهای دیگری، از رنگ‌های شاد و گرم استفاده می‌کند و یک جادو در زیبایی خلق می‌کند. او در نگارگری، با رنگ‌های طلایی خود، به جادوگری می‌ماند که کودکان را مسحور می‌کند و آنها را به جهان‌های خود می‌برد. صفوان میلاد، همچنین شما را وا می‌دارد تا زمان بیشتری را در برابر تابلوهای او صرف کنید تا حروف را با او بخوانید و به همراهش به تاریخ و زیبایی سفر کنید.

شهرها او را شناختند و دیوارهایش که در آنها زندگی را می‌دمد، دوستدارش شدند. نوآوری، پایانی ندارد. این، شعار هنرمند حروف، صفوان میلاد است. او هنرمندی است که رد پای خود را در مناطق مختلف جمهوری تونس بر جای گذاشت.
 
 
حروف‌نگاری‌های او به نشان هنری برجسته او تبدیل شده است، آثاری که با رنگ زیباسازی شده است که با طبیعت و محیط این کشور همخوانی دارد. رنگ آبی، برترین رنگ کار او در مناطق مشرف به دریاست و حروف در آثاری که در این مناطق خلق می‌کند، به سان موج دریا به رقص در می‌آیند. اما در مناطق دیگری، از رنگ‌های خاکی بهره می‌برد و رنگ زرد و نارنجی را به کار می‌گیرد که این هر دو رنگ، به بینندگانش انرژی مثبتی را هدیه می‌کنند. میلاد به خوبی می‌داند که چگونه رنگ‌های خود را در هم بیامیزد تا با طبیعت کار ارائه شده و فضای جغرافیایی و تاریخی منطقه، همخوانی داشته باشد.

* عشق‌بازی با گنبدها
یک روند زیبایی‌شناسانه حیرت‌آور... یک دیوار سفید بلند که به قبله دوستداران عکاسی تبدیل شد. مسیری بین «درة البحیره» و پایتخت تونس که صفوان میلاد آن را به موزه‌ای از حروف تبدیل کرد، موزه‌ای که حروف در آن می‌رقصند و بر ریتم‌های آب و رنگ موج می‌زنند. هنرمند، رسم حروف را با بازی با رنگ و حرکت خط آغاز می‌کند. او فلسفه مخصوص به خود را در خلق یک اثر تجسمی روی یک دیوار بسیار طولانی دارد. یک دیوارنگاره بزرگ که صفوان میلاد درباره آن می‌گوید: «در باء بسم الله و بشارت است و در حاء، حیات و در یاء یسر (راحتی) و در راء، رایه (پرچم) و در تاء، تیسیر (آسانی) قرار گرفته است».
 
 
او درباره کار خود می‌گوید: «حروف دریاچه و رنگ‌های آسمان، در یک ترکیب بی‌نظیر، صحنه‌ای زیبا را خلق می‌کند که نشان دهنده همگونی کامل بین زیبایی سطح آب و محیط خیره کننده آن است». در آنجا، صفوان میلاد ترجیح داد تا ردپای حروف خود را باقی بگذارد تا به مقصدی برای عکاسان و یک گذرگاه هنری تبدیل شود که عابران از مسیر ارتباطی بین دریاچه و شهر تونس را کامیاب سازد.
 
 
صفوان میلاد به ترسیم حروف خود بر دیوارها ادامه می‌دهد. گنبدهای قیروان او می‌شناسند و به موسیقی قلم‌موهای او گوش می‌سپارند. حروف او در مقابل دریا و در تفرجگاه «یاسمین الحمامات» ‌به رقص می‌آیند. شهر تازرکه، که مشرف به دریاست و میزبان یک دیوارنگاره از او در خیابان اصلی خود است، رنگ‌های او را دوست دراد. آثار او در شهرهای خزندار، قصر السعید، آریانه، تاله و هرقله وجود دارد. هر جا که پا گذاشت، رنگ‌هایش و حروفش و دنیای تجسمی‌اش را با خود برد و آزادی‌ای را برای خط به یادگار گذاشت تا همیشه به رقص آید و آسمان نوآوری و زیبایی را لمس کند.
مرجع : فارس
برچسب ها: هنرمند هنر نقاشی
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *