همیشه از گذشتگان ما یاد شده است که اموات شبهای جمعه به خانه خود سر میزنند، اما این موضوع چقدر صحت دارد؟
به گزارش جهان نيوز، بر طبق روایات، بسیاری از بزرگان ما شبهای جمعه متعلق به اموات می دانند. همیشه از گذشتگان ما یاد شده است که اموات شبهای جمعه به خانه خود سر میزنند، اما این موضوع تا چه اندازه صحت دارد و چه کسانی آن را تصدیق کردهاند؟
بر اساس روایات، ارواح مردگان هر از چند گاهی به اذن خداوند به دیدار خانوادهشان میآیند و آنها را میبینند. اگر سرگرم کارهای خوب بودند، شادمان میشوند و اگر گرفتار کارهای بد بودند، ناراحت میشوند، اما اینکه در چه ساعتی و یا چه زمانی و یا هر چند گاهی میآیند، روایاتها متفاوت است.
به طور کلی میدانیم که اموات اعمّ از مؤمن و غیر مؤمن به دیدار بازماندگان خود میآیند؛ بعضی از اموات هر روز، بعضی دیگر هر هفته و برخی هر سال و بعضی هر چند سال یکبار حداقل اجازهای که مؤمنان دارند، هر جمعه است که میتوانند به دیدار آشنایان خود در دنیا بیایند. مؤمنان وقتی به دیدار اقوام خود میآیند، اگر آنها را مشغول اعمال صالح ببینند، خوشحال شده و خدا را شکر میکنند. کافران هم وقتی به دیدار اقوام خود میآیند و آنها را مشغول انجام اعمال صالح میبینند، حسرت میخورند.
در حدیثی بیان شده که اموات مومنان در شب جمعه به کنار خانههای خود میآیند. با التماس و تضرع از خویشاوندان انتظار دارند کار خیری و صدقهای برای آنها انجام داده شود.
اما میزان ملاقات و سر زدن اموات به خانواده هایشان بسته به میزان آزادی عملی است که در برزخ برای او در نظر گرفته میشود که این امر هم تابع اعمال و رفتارهای آنان در دنیاست.
اما در مورد این که ارواح به چه صورتی به خاندان خود سر میزنند، اشارات مختصری در برخی روایات شده است. البته نمیتوان به راحتی در مورد معنای دقیق شان اظهار نظر نمود؛ مثلا راوی میگوید: از امام موسی بن جعفر علیهما السلام پرسیدم:
آیا میّت از خانوادهاش دیدار میکند؟ فرمود: بله؛ پرسیدم: هر چند وقت؟ فرمود: بنا به منزلتی که نزد خداوند دارد، در هر جمعه یا هر ماه یا هر سال. پرسیدم: به چه شکلی نزد آنها میآید؟ فرمود: به صورت پرندهای لطیف که بر دیوار خانههای شان مینشیند و بر آنان اشراف مییابد.
به نظر میرسد این که حضرت فرمود:به صورت پرندهای لطیف، یک نوع تمثّل در قالب و تجسم ارواح است. مقصود از پرنده نیز پرنده مادّی یا متعارف یا موجودی قابل رویت نمیباشد و گرنه تعبیر لطیف در مورد پرنده معمولی معنا ندارد؛ در هر حال اعتقاد بسیاری از مردم در مورد پرنده یا پروانه و دیگر حشرات در این خصوص درست به نظر نمیرسد.
آیا اموات به دیدار خانواده و اقوام میآیند؟!
امام صادق (ع) میفرماید: «اذا کانَ یومَ الجُمعةِ و یوما العِیدَینِ امَرَ اللهُ رضوان خازن الجنان ان ینادی فی ارواح المؤمنین و هم عرصات الجنان: انّ اللهَ قَد اذنَ لَکم الجُمعةَ بالزیارةِ الی اهالیکُم و احبائکم مِن اهلِ الدُنیا»؛
روز جمعه و عید فطر و قربان که میشود، خداوند به رضوان نگهبان و مأمور بهشت دستور میدهد که در میدان بهشت برزخی به ارواح مؤمنان اعلام نماید که خداوند به شما اجازه داد که جمعه را به زیارت خانواده و دوستان که در دنیا هستند برود. بعد خداوند به رضوان دستور میدهد برای هر فردی شتری از شترهای بهشتی آماده کنند در حالی که این شتر از زبرجد سبز پوشیده شده و نیز به پارچههای بهشتی تزئین شده، بعد خداوند دستور میدهد اهل آسمانها از آنها استقبال کنند. در چنین فضایی فرشتگان هر آسمانی از آنها استقبال میکنند، بعد از آن ارواح از آسمان با استقبال پایین میآیند در وادی السلام پشت کوفه فرود میآیند.
سپس آن حضرت فرمودند:«ثم ینفرقون فی البلدان و الاعصار حتی یزوروا اهالیهم الذین کانوا معهم فی دار الدنیا و معهم ملائکة تصرفون وجوههم عما یکرهون النظر الیه الی ما یجبون و یزورون حفر الابدان حتی ما اذا صلی الناس و راح اهل الدنیا الی منازهم من مصلاهم، نادی فیهم جبرئیل بالرحیل الی غرفات الجنان قیر حلون» بعد از آن ارواح مؤمنان در شهرهایشان پخش میشوند تا کسانی را که در دنیا با آنها بودند، زیارت کنند و فرشتگانی ارواح مؤمنان را همراهی میکنند و در این رفت و آمد اگر ارواح مؤمنان با جیزهایی برخورد کردند که باعث ناراحتی مؤمنان شود، فرشتگان چهره آنها را از آنچه دوست ندارند به آنچه دوست دارند متوجه میکنند.
و این مسافرت عالم برزخ ارواح مؤمنان گودالهای قبرهای خود را مشاهده میکنند حتی مکانی را که مردم در آنجا نماز (میت) خواندند و بعد به طرف منازل خود رفتند آنجا را روح میت میبیند.
بعد از آنکه ارواح مؤمنان اقوام و بستگان و دوستان را در این اعیاد (روز جمعه، فطر و قربان) دیدند، جبرئیل به آنها اعلام میکند که به خانهها و محلهای بهشتی خود در عالم برزخ برگردید.
اما اهل جهنم چه ؟
خیر آنان معذب در آتشند و اجازه خلاصی و دیدار اهل شان را ندارند
اینست از جمله تفاوتهای کثیر بین بهشت و جهنم
و بدانید که اکثر اموات ما اهل دوزخند چون اهل معاصی بودن
لذا دل به بازگشت شان خوش نکنید
بلکه برای مغفرت شان به دیدار اهل قبور از علمای عامل و مومنین عابد
برید و خصوص در خصوص زیارت مشاهد شریفه
مشهد ، قم و امامزادگان تا دستگیر بستگان مان باشند
متشکرم
اینجا یک سئوال مطرح می شود. اموات تا چند سال به دیدار خانواده خود می آیند؟ وقتی سالهای زیادی بگذرد کم کم خانواده آنها هم جزء اموات می شوند و باید در عالم برزخ یکدیگر را ببینند. وقتی سالهای خیلی بیشتر و قرن ها بگذرد نسل اموات تکثیر می شود و ممکن است کاملاً پراکنده شوند و دیگر در آن خانه اولیه کسی نباشد یا آن خانه دیگر وجود نداشته باشد و مشخص نباشد چه کسانی از نسل اموات گذشته هستند و در عین حال وقتی زمان زیادی بگذرد اشتراک گسترده ای در نسل اموات قدیم ایجاد می شود (مثلاً بعد از شش نسل تعداد اجداد یک شخص شصت و چهار نفر می شوند)، در حالی که نسل های اولیه اموات (مثل فرزند و نوه و نتیجه) همه در عالم برزخ هستند و در دنیا نیستند. انشاءالله روحانیت و اهل علم به این سئوال جواب دهند.
سلام.
به نظر حقیر زمان و مکان به این شکل که ما درک میکنیم مخصوص این جهان است که ما در آن محصوریم و بعد از مرگ قضایا متفاوت می شود که ما نمی توانیم درحال حاضر درک درستی از آن داشته باشیم چون ابزارش را الان در اختیار نداریم. به طور مثال شما به یک جنین در مورد راه رفتن یا غذاخوردن یا حتی دیدن توضیح بدهید. چیزی دستگیرش نخواهد شد.
جواب این بنده خدا به شما، نظر من است. اگر اشتباه بود، ببخشید.
پرسیدید با افزایش جمعیت اقوام در نسل های آینده، به دیدار چند نفر میرود و با تغییر خانه، کجا میرود.
همانطور که شما الان به دیدار اقوام میروید، میرود. شما اول به خانواده درجه یک خود سر میزنید، بعد درجه دو، و کمتر درجه سه و چهار. البته اگر کسی دوست باشد، درجه اش نزدیک تر میشود و اگر کسی دشمن باشد، درجه اش دورتر میشود. غیر اینه؟! برای ارواح هم، این طور طبیعیست.
در مورد خانه هم، شما اگر کسی از اقوام، خانه اش را عوض کند، میروید خانه جدید. او هم همینطور.
در مورد مدت زمان، طبق روایات، زمان در برزخ بهشتیان، کوتاه است. از مرگ تا قیامت را، مثلا دو سه روز میبینند، طوریکه انتظار، اذیتشان نکند. برعکس برزخیان جهنمی.
لذا، جواب ها تقریبا مشخص است.