فعال محیط زیست :
درختی را بکاریم که طبیعت آن را انتخاب کرده است!
سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۲۲
کد مطلب: 596671
به گزارش جهان نيوز به نقل از جام جم آنلاین ، اما در سرنوشت بسیاری از نهال هایی که امروز در خاک ریشه می کنند، عمر زیادی نوشته نشده است و بسیاری از نهال هایی که امروز ریشه هایشان با تن خیس خاک آشنا می شوند، عمری کوتاه دارند. اتفاقی تلخ که ما دلیلش را از دکتر اسماعیل کهرم، بوم شناس و فعال محیط زیست می پرسیم و او در جواب ، پای دو عامل مهم را وسط می کشد و می گوید :« موج درختکاری های مناسبتی به این علت با شکست مواجه می شود که خیلی ها نمی دانند که اولا چه درختی را کجا باید بکارند و دوما وقتی درختی را کاشتند آن را به امید خدا رها نکنند. »
این کارشناس محیط زیست در توضیح بیشتر می گوید :« قبل از درختکاری همه باید به این نکته توجه کنند که هر اقلیمی درخت خودش را انتخاب کرده است و هر تجربه ای جز این با شکست مواجه می شود، یعنی خود طبیعت تصمیمش را گرفته و ما باید این رویه را دنبال کنیم، برای مثال شهر یزد ، سرو می پسندد؛این از قدیم در این شهر بوده و همانطور که می بینیم در ابرقو ، سروی پنج هزار ساله داریم که نشانه ماندگاری و دوام و بقای سرو در این خاک و آب است. شیراز هم همین طور است و سرو را می پسندد و درخت های سرو بلند در گوشه و کنار شیراز به همه می گویند که ای مردم بیایید و سرو بکارید. اما در رفسنجان ، خاک درخت پسته را پسندیده، از قدیم پسته بومی رفسنجان بوده و به خوبی در این منطقه رشد و نمو کرده . یا در باغ جوزا در استهبان فارس، انجیر به خوبی رشد کرده ، یعنی طبیعت این منطقه ، آب ، خاک و هوای این منطقه برای رشد درخت انجیر مناسب بوده است.»
دکتر کهرم در ادامه با اشاره به اقلیم خاص پایتخت می گوید :« تکلیف تهران مشخص است، از قدیم از زمان فتحعلی شاه به تهران می گفتند چنارستان، یعنی جای پر چنار. همین یک نشانه است برای اینکه بدانیم چنار درختی است که در اقلیم تهران، بیشتر از بقیه درخت ها دوام می آورد و عمر می کند ، پس تکلیف روشن است. در تهران بهتر است چنار بکاریم. البته این مورد در تمام مناطق پایتخت صدق نمی کند و مثلا در منطقه کن، از قدیم درخت توت رشد کرده و این منطقه از قدیم توتستان بوده . همین درخت توت را اگر ببرید در منطقه دیگری از پایتخت بکارید، می بینید که نمی گیرد و رشد نمی کند. بنابراین اگر ما دنبال کاشت درخت هستیم باید ببینیم طبیعت خودش چه انتخابی کرده است، در این صورت بهترین گزینه را برای کاشت خواهیم داشت البته با شرط براینکه مراقبت های بعدی را هم از نهال های تازه کاشته شده داشته باشیم.»
کهرم در ادامه با تاکید به ضرورت مراقبت های ثانویه از نهال های تازه کاشته شده می گوید :« متاسفانه این روال سالهای اخیر است که در یک روزی همه با شور و هیجان ، در قالب ان جی او ها به کوه و دشت می روند، یک بیل هم دستشان می گیرند، یک گودالی می کنند، یک نهالی می کارند و کود و آب هم می ریزند و خلاص! وظیفه درختکاری شان همینجا تمام می شود! اما بعد از سه چهار هفته اگر به آن نهال سر بزنید می بینید که خشک شده و از بین رفته است اما من می گویم که همانطور که هیچ مادری بچه نوزادش را رها نمی کند و از او مراقبت می کند ، این نهال ها هم برای اینکه پا بگیرند، احتیاج به رسیدگی مداوم دارند. »
