با شکایت خانواده گنده لاط و شهادت چند تا از دوستانش که از همان ارازل بودند، ادعا شد که نیمه های شب در خیابان، آن پسرک با چاقو به گنده لاط حمله کرده و او را به قتل رسانده است.

گروه جامعه جهان نیوز: حمید داوودآبادی، رزمنده، روایتگر و نویسنده کتب دفاع مقدس در صفحه شخصی اش در اینستاگرام نوشت:

این خاطره اصلا واقعی نیست؟!

اواخر جنگ در سال 67، در یکی از محلات جنوب تهران، سر کوچه حجله شهادت یکی از بسیجی ها را زده بودند. 

نیمه های شب، چند تا از ارازل و اوباش محل که ظاهرا مست بودند، آمدند و دور حجله شروع به رقص و پایکوبی کردند. 

برادر کوچکتر شهید که حدود 19 سال داشت و با چند تا از دوستانش دم خانه بودند، متوجه این هتاکی و بی حرمتی شدند. سریع رفتند جلو و با آنها دست به یقه شدند. با وساطت اهالی محل، دعوا تمام شد.

فردا صبح، پلیس آمد دم خانه شهید و جلوی چشم مادر داغدار، برادر کوچکتر را به جرم قتل گنده لاطی که دیشب با او درگیر شده بود، بازداشت کردند و بردند.

با شکایت خانواده گنده لاط و شهادت چند تا از دوستانش که از همان ارازل بودند، ادعا شد که نیمه های شب در خیابان، آن پسرک با چاقو به گنده لاط حمله کرده و او را به قتل رسانده است.

پرونده افتاد در روال قضایی خودش.
سرانجام شواهد علیه پسرک شد و حکم دادگاه مبنی بر قصاص صادر گردید.

دوستان و دیگران هرچه تلاش کردند، نتوانستند کاری از پیش ببرند. حتی یکی از مسئولین مملکتی، به خانواده مقتول پیشنهاد داد که دیه کامل و حتی بیشتر از آن را می دهند تا رضایت بدهند، ولی خانواده فقط گفتند: قصاص!

سرانجام صبح یکی از روزهای سرد پاییزی زندان، آن جوانک را به محل اجرای حکم بردند. 
وقتی خواستند چشمانش را ببندند، سعید، دوست و بچه محلش را صدا زد. سعید که جلو رفت، پسرک در گوشش گفت: "والله قسم من او را نکشتم و بی گناه دارم بالای دار می روم." دقایقی بعد پیکر آن مظلوم همچون پرچم، بر بالای دار تکان می خورد.

مادر و پدر در عرض چند ماه دو داغ سنگین دیدند. پسر بزرگشان در جبهه به شهادت رسید و پسر کوچکشان در تهران اعدام شد!

به هر زوری که بود، اجازه دادند تا پسرک کنار مزار برادر شهیدش در بهشت زهرا (س) دفن شوند.
29 سال است آن دو کنار هم خفته اند.

روی سنگ مزار داداش بزرگ نوشته اند:
بسیجی شهید ...
روی سنگ مزار داداش کوچک نوشته اند:
بسیجی مظلوم ...