بسته شعر شهادت امام حسن عسکری(ع)

یازده بار جهان گوشه ی زندان کم نیست
 کنج زندان بلا گریه ی باران کم نیست
 سامرائی شده ام، راه گدایی بلدم
 لقمه نانی بده از دست شما نان کم نیست
 قسمت کعبه نشد تا که طوافت بکند
 بر دل کعبه همین داغ فراوان کم نیست
 یازده بار به جای تو به مشهد رفتم
 بپذیرش به خدا حج فقیران کم نیست
 زخم دندان تو و جام پر از خون آبه
 ماجرائی است که در ایل تو چندان کم نیست
 بوسه ی جام به لب های تو یعنی این بار
 خیزران نیست ولی روضه ی دندان کم نیست
 از همان دم پسر کوچکتان باران شد
 تا همین لحظه که خون گریه ی باران کم نیست
 در بقیع حرمت با دل خون می گفتم
 که مگر داغ همان مرقد ویران کم نیست

 

 

سلام ما به تو و سامرای اطهر تو
 سلام ما به حرمخانۀ منور تو
 سلام بر تو و  برحُرمتت که جبرائیل
 جبین گذاشته بر آستانۀ در تو
 سلام ما به تو ای عسکری لقب که خدا
 نهاده خیل ملک را معین و عسکر تو
 سلام ما به شکوه و به شوکت و قدرت
 که آگه ست از این قدر و جاه داور تو
 قسم به عمر کمت ای گل بهشت رسول
 دوباره زنده شده یاد عمر مادر تو
 سلام ما به دل پاره پاره ات هردم
 سلام اهل سماواتیان به پیکر تو
 سلام ما به تو و آن گلی که از داغت
 شرر گرفته دل او کنار بستر تو
 ز بس که رعشه بجانت فتاده بود از زهر
 به دست او شده سیراب لعل اطهر تو
 صدای آیۀ امن یجیب می آید
 بپاس آن گل درد آشنا و  مضطر تو
 برای روز ظهورش تو خود دعائی کن
 که مستجاب شود هر دعا ز محضر تو
 به روز حشر "وفائی" کجا غمی دارد
 اگر که ثبت شود نام او به دفتر تو