رقابت ایرباس و بوئینگ در جذب حامیان دولتی؛
از دعوت ظریف به فرانسه تا همیاری خزانه داری آمریکا / عزل و نصب های مرتبط در وزارت راه!
چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۴۸
کد مطلب: 497726
دلالی ادامه دارد!
اصغر فخریه پیش از این در پاسخ به انتقادات مطرح شده نسبت به مفاد قرارداد پیشنهادی فرانسوی ها گفته بود: صدها دلال در کشور با افراد مختلف تماس گرفته اند و اعتراض این عده از افراد برای خرید هواپیمای نو، به دلیل حذف دلال بازی ها بوده زیرا درهواپیمای نو قیمت‌ها کاملا مشخص بوده، اما در هواپیمای کهنه قیمت‌ها گم بوده و هر قیمتی را می‌توان مطرح کرد.
قائم مقام وزیر راه همچنین به درخواست مقامات ایرانی برای صدور اقرار نامه‌ای از ناحیه ایرباس مبنی بر اینکه به هیچ‌یک از مقامات ایرانی در جریان معاملات خرید هواپیما، ریالی پول(رشوه) پرداخت نشده اشاره کرد و گفت: اگر مشخص شود که هر کسی حتی بنده، از سوی ایرباس پول دریافت کرده، معامله باطل خواهد شد و ایرباس یکصد میلیون دلار جریمه می شود. فخریه کاشان تاکید کرد که کمپانی ایرباس گواهینامه مذکور را به زودی صادر خواهد کرد.
وی اخیرا درباره مذاکرات با شرکت آمریکایی بویینگ و مجوز وزارت خزانه‌داری این کشور برای فروش هواپیما به ایران، اظهار داشته بود: نمایندگان بویینگ به ایران آمدند و در این سفر، مذاکرات جدی برای شرایط فروش هواپیما به ایران انجام شد.
عزل و نصب های جالب
ظاهرا پس از ارسال نامه ای توسط بابانتاج، مدیرکل حراست شرکت فرودگاه ها درخصوص تخلفات صورت گرفته در قرارداد ایرباس، وی از دخالت در موضوع منع شده و شنبه هفته جاری، "رحمت الله فیروزی" با حفظ سمت قبلی، یعنی حراست شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران معارفه شده است.
برخی از منابع، یکی از مدیران کل وزارت راه و شهرسازی را در این جابجایی موثر ارزیابی کرده اند.
شنیده ها حاکی از آن است که علاوه بر مطرح شدن شائبه دلالی در پرونده خرید از ایرباس، مواردی همچون برخی مناقصات قابل تامل و مزایدات خاص با ترک تشریفات نیز مطرح بوده است.
اطلاعات بدست آمده از نیروهای متعهد سازمان هواپیمایی کشور در مورد سوابق و اقدامات فیروزی نشان می دهد کاهش نظارت های دوره قبلی و آسان شدن روند انعقاد قراردادهای جدید در انتصاب وی بی تاثیر نبوده است.
بوئینگ سیاست خارجی آمریکا!
شایان ذکر است شرکت بوئینگ از حامیان مالی پروژه سازش ایران و آمریکا و تشکیلات دلالی مجری دیپلماسی ایالات متحده در موضوع برجام از جمله "شورای ایرانیان آمریکایی" -AIC- به مدیریت هوشنگ امیراحمدی و "شورای ملی ایرانیان آمریکایی" -نایاک- به مدیریت تریتا پارسی بوده است.
توماس پیکرینگ، سفیر اسبق آمریکا در اسرائیل، معاون ارشد رئیس بوئینگ در امور بین الملل است که از ارتباطات قابل توجهی با برخی از دیپلمات های ایرانی برخوردار بوده و هست. پیکرینگ از اعضای شورای ایرانیان آمریکایی و نایاک است و تشکیلات بوئینگ به صورت رسمی هزینه های سالیانه دلالان نایاک و شورا را با چک های هزاران دلاری پرداخت می کند.
همچنین بوئینگ یکی از اعضاء گروه "USA ENGAGE" متشکل از مجموعه ای از شرکت های نفتی و صنایع سنگین آمریکا به منظور مبارزه با قوانین تحریم اقتصادی است که به وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده اند به جای جریمه شرکت های آمریکایی و جلوگیری از واریز منافع اقتصادی- سیاسی تجارت با ایران و کوبا، آنها را در هزینه های پیشبرد اهداف سیاست خارجی ایالات متحده شریک کنند. بخشی از این مجموعه بزرگ با 670 عضو در تملک لابی صهیونیست ها است که مستقیما هزینه فعالیت های غیررسمی دستگاه سیاست خارجی آمریکا را با حمایت از فعالیت های انواع بنیادها و اندیشکده های ضدایرانی، می پردازند. شرکت های نفتی اگزون موبیل، شورون، اینترمارین یا گروه های صنعتی بزرگی همچون کوکاکولا، مایکروسافت،اپل و بوئینگ، کرایسلر بنز، فیات و غیره از اعضای لابی مذکور هستند.
پیش از این پرداخت هزینه های انعقاد برجام توسط لابی اقتصادی – سیاسی برادران راکفلر و اندیشکده ها و بنیادهای وابسته به جورج سوروس صهیونیست موجی از واکنش ها را در ایران برانگیخت.
بنابراین تلاش بوئینگ برای دریافت سهم خود از بازار ایران در دوره پسابرجام با توجه به تلاش سیاسی قابل توجه دیپلمات های وابسته به آن مثل توماس پیکرینگ و هزینه کرد قابل توجه برای به ثمر نشستن اهداف سیاست خارجی آمریکا در رابطه با ایران، برای کنار زدن رقیب فرانسوی و لابی با دلالان عالی رتبه نفوذی در کشور، قابل توجیه است.
لیست حامیان نایاک و شورای ایرانیان آمریکایی
با احتساب همین موارد بود که آگاهان سیاسی، پیش قدم شدن خارج از نوبت ایرباس در فتح بازار هوایی ایران را بی دوام و حاصل بی توجهی مدیران فرانسوی به نقش دلالان دیپلماسی در اقتصاد خاورمیانه برمی شمردند.حمله مجدد دلالان
به نظر می رسد دعوت رسمی دولت فرانسه از محمدجواد ظریف برای سفر به این کشور به عنوان اولین بازدید رسمی پسابرجامی نیز بخشی از ادامه پروژه بلندپروازی های اقتصادی- سیاسی فرانسوی های طمع کار و خوش اشتها است. دعوت نامه ای که پیش از این در بعد دید و بازدیدهای روحانی-اولاند بورس این کشور را با سرمایه گذاری اقتصادی ایران در بازار فرانسه به واسطه رونق اشتغال فرانسوی ها، جانی دوباره بخشید و پژو و ایرباس و بخش های متنوع اقتصاد فرانسه را از بحران رهایی بخشید.
نه به فساد اقتصادی
پر واضح است که ایران برای رفع نیازهای بازار خود در حوزه هایی که صنعت کشورمان هنوز ناکارآمد است نیازمند "خرید" است. پس خرید هواپیما از ایرباس یا بوئینگ برای نوسازی ناوگان هوایی کشور ضرورتی اجتناب ناپذیر است. آنچه در این میان نگران کننده است بازگشت ایران به اولین دوره رشد و نمو دلالان سرمایه داری در کشور پس از پایان جنگ تحمیلی است که بخشی از سیاستمداران ایرانی را به واسطه ارائه "خدمات خاص" به کلان شرکت های تجاری خواهان حضور انحصاری در بازار ایران به آلاف و الوف رساند!
دوره ای که پس از پایان آن، فضاسازی بر ضد ایران با دامن زدن به اخبار ناشی از فساد اقتصادی-سیاسی گسترش یافت و نام ایران را به عنوان کشوری با "فساد دولتی" جهانی کرد. جالب اینجاست که برخی دولتمردان آن دوره و دلالان وابسته به آنها عامدانه به آلودگی رسانه‌ای مذکور دامن نیز می‌زدند. گویا تثبیت روایت جهانی الزام پرداخت رشوه به اقلیتی بدنام از مدیران ایرانی با هدف تضمین دوام در عرصه سرمایه گذاری، به مذاق لابی مذکور شیرین آمده بود. به طور مثال مدیر عامل استات اویل با ابراز پشیمانی از اقدام به پرداخت رشوه به مقامات ایرانی اعلام کرد: "حالا که به عقب نگاه می‌کنم، می‌بینم که حدود اخلاقی را رعایت نکرده ام؛ این توافق (با مهدی هاشمی) نباید انجام می‌شد.
من نباید اجازه می‌دادم این کار انجام بگیرد. " اما محمدحسین عادلی، رئیس بانک مرکزی ایران در فاصله سال‌های 72- 68 و از دیپلمات‌های قدیمی وزارت خارجه در پاسخ به سوال خبرگزاری بین‌المللی اقتصادی بلومبرگ با مضمون «ﺁیا شرکت‌های غربی خواهان سرمایه گذاری در ایران باید به کسی رشوه بدهند تا به ﺁن‌ها کمک کند و راه و رسم بازار ایران را نشان شان دهد؟» گفت: " البته! باید بپردازند! تنها اشتباهی که استات اویل کرده این است که پرداخت را پنهانی انجام داده است(!)”
از کرسنت تا ایرباس و بوئینگ
سیامک نمازی دلال بزرگ مرتبط با یک آقازاده جنجالی در وزارت نفت که مدیرعامل شرکت آتیه بهار در تهران بود نیز در همین رابطه با سیاه‌نمایی درخصوص کشور خودش به بلومبرگ گفته است: "رشوه دادن و گرفتن در ایران متداول است. در کشوری که شما ناچار هستید به مأمور پست رشوه بدهید تا مطمئن شوید که بسته شما در خارج به‌دست گیرنده خواهد رسید، رشوه شیوه زندگی است(!)”
خبرگزاری مذکور در ادامه توضیح می‌دهد که شرکت‌هایی همچون نوکیا و بریتیش پترولیوم از مشتریان آتیه بهار به مدیرعاملی سیامک نمازی به شمار می‌روند و تلویحا این گونه به مخاطب خط می‌دهد که در ایران همه باید به دلالان شبه دولتی همچون سیامک نمازی و رابطین دولتی بزرگی چون همان آقازاده جنجالی رشوه دهند تا از دوام اقتصادی برخوردار شوند. به همین جهت به سراغ مدیران این دو شرکت می‌رود و می‌نویسد: "نوکیا به ایران گوشی هایش را می‌فروشد و در پی توسعه بازار خویش در ایران است. BPبزرگ ترین شرکت نفتی اروپایی نیز مشغول گفت‌وگو با وزارت نفت برای گرفتن امتیاز بهره برداری است. سخنگوی بریتیش پترولیوم، توبی آدون به بلومبرگ می‌گوید شرکتش "مزد خدمت” و رشوه نپرداخته است. سخنگوی نوکیا، آرجا اومینن نیز اذعان دارد که شرکت و کارکنانش رشوه یا پول غیر قانونی به مقامات دولتی نمی‌پردازند". واضح است که این نقل قولی است که با توجه به مقدمه و موخره اش متناقض محسوب می‌شود کما این که بلومبرگ نام گزارش خود را "رف...ها، دلالان قدرتمند سرمایه گذاران در ایران" می‌گذارد.
