کجا و چگونه تفریح کنیم؟
چهارشنبه ۱ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۳
کد مطلب: 446193
برای ارزیابی چگونگی نحوه گذران اوقات فراغت در کشور می‌توان سه نوع دسته بندی را ارایه کرد و نقاط ضعف و قوت در این فرایند اجتماعی را بررسی نمود.
سه شاخصه اصلی در این تقسیم بندی عبارت است از: موقعیت جغرافیای، سطح تحصیلات و فراگیری امکانات.
بی شک بدون توجه به جنبه‌های مختلف در حوزه اوقات فراغت و تفریحات، نمی‌توان به برنامه ریزی درستی برای جریان فرهنگی کشور و حفاظت از خطرات موجود در نوع سبک زندگی مردم به ویژه جوانان دست یافت.
هرچند که موضوع گذران اوقات فراغت، نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشور‌های جهان به سمت همگرایی و یکسان سازی حرکت می‌کند، اما تفاوت‌های موجود باعث تغییر در نوع کیفیت و چگونگی این تفریحات شده است.
* موقعیت جغرافیایی
ایران کشوری گسترده با آداب و رسوم، اقوام و فرهنگ‌های مختلف است. اگر نگاهی دقیق به بسیاری از آداب و رسوم در نقاط مختلف کشور داشته باشیم، در می‌یابیم که این آداب و رسوم‌ها برگرفته از موقعیت زیستی و جغرافیایی هر منطقه است.
منابع طبیعی و جغرافیایی هر منطقه، عامل مهمی در تایین نوع وقت گذرانی و تفریحات است و در کنار این می‌توان موقعیت‌های گردشگری را نیز در نظر داشت.
به طور مثال نوع تفریح مردم در خطه شمال با مناطق کویری ایران متفاوت است و وجود منابع طبیعی مثل دریا، جنگل باغ و بستان و ... نوع دیگری از گذران اوقات فراغت را رقم زده است.
یا در دیدار‌های جهادگران بسیج دانشگاهی از برخی مناطق محروم در کشور بسیاری از مردم به خصوص کودکان و جوانان اصلا به موضوعی به نام تفریح فکر هم نمی‌کنند چرا که با کمبود امکانات هم در سطح امکانات زیربنایی و هم از منظر جغرافیایی مواجه هستند.
در تهران نیز که جمعیت قابل ملاحظه ای از کشور را در خود جا داده، وقت گذرانی با شهرها و مناطق جغرافیایی دیگر، در این سالهای اخیر متفاوت شده و در موارد زیادی این تفریحات به سمت هنجار شکنی و مقابله با سنت‌های اجتماعی، فرهنگی پیش می‌رود.
از سوی دیگر جغرافیای هر شهر و منطقه در جاذبه‌های جهانگردی بسیار تاثیرگذار است و به نوعی اوقات فراغت موقت را برای کسانی که اهل آن شهر و دیار نیستند نیز فراهم می‌کند.
* سطح تحصیلات
از دیگر موارد موثر در نوع تفریحات که باید به آن توجه شود، میزان تحصیلات اقشار مختلف مردم است.
روشن است که نوع علایق و تفریحات افراد مختلف در جامعه با توجه به سطح و میزان تحصیلات شان متفاوت خواهد بود و نمی‌توان توقع داشت که یک پزشک با یک دانشجو و یا بی سواد انتظارات شان از تفریحات به یک شکل باشد.
با تفکیک اقشار مختلف از منظر تحصیلاتی باید تفریحات در سطح کلی را دسته بندی کرد و بررسی نمود که برای هر یک از این اقشار، از نظر کمی و کیفی چه تفریحاتی در نظرگرفته شده است.
اگر فراگیری تفریحات در اقشار مختلف به درستی تنظیم نشود قطعا مشکلاتی به وجود خواهد آمد و جامعه به سمت بزهکاری و فساد در خلاء نبود تفریحات سالم خواهد رفت.
* فراگیری تفریحات
مورد سوم که برای بررسی و برنامه ریزی در فرایند تفریحات سالم باید مورد توجه قرار گیرد، فراگیری تفریحات و امکانات مناسب در این حوزه است. متاسفانه در بسیاری از موارد امکانات لازم به طور عادلانه در مناطق مختلف تقسیم نشده و نیاز اقشار مختلف جامعه در نظر گرفته نشده است.
اکثر امکانات تفریحی در شهرهای اصلی و مراکز استان‌ها قرار دارد و توده‌های مردم با کمبود‌های زیادی از این بابت رو به رو هستند.
البته از آنجا که تفریحات راهی برای کسب سود و درآمد بوده، طبیعی است که امکانات تفریحی در مناطقی که مردم از لحاظ مالی شرایط بهتری دارند متمرکز شود اما اینجاست که نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی مانند شهرداری ها، وزارت ورزش و جوانان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ... باید وارد میدان شده و از تبعیض جلوگیری کنند.
متاسفانه فراگیری امکانات تفریحی در کشور هرگز به طور منصفانه و منطقی توزیع نشده است و اگر بخواهیم که روند کنونی و گرایش مردم به تفریحات بعضا ناهنجار را در نظر بگیریم باید در سه پروسه یاد شده یعنی موقعیت جغرافیایی، سطح تحصیلات و فراگیری تفریحات توجه ویژه داشته باشیم.
