نظر قالیباف درباره مذاکرات هسته‌ای
دوشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۵
کد مطلب: 412982
مذاکرات مهم است اما گره زدن همه امور کشور به آن یک خطای استراتژیک است. ما الان مذاکرات را تبدیل کرده‌ایم به استادیوم آزادی؛ خیل کثیری از استعدادها و توانایی‌های این سرزمین را که می‌توانند در برد تیم نقش داشته باشند به تماشاچی صرف تبدیل کرده‌ایم که یا کف و سوت بزنند یا فحش بدهند و گریه کنند. بدتر از این، بسیاری از مدیران کشور هم به تماشاچیان جایگاه ویژه تبدیل شده‌اند!
از طرف دیگر هم نباید این طور تصور بشود که هر نوع مذاکره و تعاملی با دنیا مذموم است. ما حرفمان حق است، از گفتن حق و ایستادن پای آن و تعامل با دنیا برای استیفای آن نباید هراسید. برخی گمان می‌کنند که پس‌زدن همه مناسبات پذیرفته‌شده و قواعد تعامل در سطح بین‌المللی، انقلابی‌گری است؛ اینطور نیست. قبلا هم این مطلب را عرض کرده‌ام که انقلابی‌گری به معنای تجربه‌ستیزی و قاعده‌ستیزی نیست. انقلابی‌گری به معنای انزواطلبی و قطع ارتباط با عالم نیست. بر اساس قواعد مسلم حقوق بین‌الملل، ما حقوقی داریم که باید برای استیفای آن تلاش کنیم و این تلاش در شرایط فعلی نیازمند حضور پررنگ دیپلماتیک است. البته منظورم همه تلاش‌های دیپلماتیک است، نه تنها مذاکره با ۱+۵. تفکری که از حضور در مذاکره می‌ترسد، چطور می‌تواند کشور را اداره کند؟
نگاه ما باید اصالتاً به درون و توانایی‌های خودمان باشد. ما نه باید دلداده مذاکره باشیم و نه دل‌نگران آن. یعنی نه با استیصال و از سر ضعف به مذاکره برویم و این طور فرض کنیم که همه هستی و آینده ما در گرو نتیجه مذاکرات است و نه باید اینطور فرض کنیم که مذاکره یعنی از دست دادن استقلال و پذیرفتن سلطه بیگانه.»
