وقتی مسلمانان روس اشک شوق ریختند
چهارشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۴۲
کد مطلب: 334712
در بخشی از این نامه آمده است:
امروز دیگر چیزی به نام کمونیسم در جهان نداریم ولی از شما جدا می خواهم که در شکستن دیوارهای خیالات مارکسیسم، گرفتار زندان غرب و شیطان بزرگ (آمریکا) نشوید. امیدوارم افتخار واقعی این مطلب را پیدا کنید که آخرین لایههای پوسیده ۷۰ سال کژی جهان کمونیسم را از چهره تاریخ و کشور خود بزدایید.
امروز دیگر دولت های همسو با شما که دلشان برای وطن و مردمشان میتپد هر گز حاضر نخواهند شد بیش از این منابع زیرزمینی و رو زمینی کشورشان را برای اثبات موفقیت کمونیسم، که صدای شکستن استخوان هایش هم به گوش فرزندانشان رسیده است، مصرف کنند.
آقای گورباچف وقتی از گلدستههای مساجد بعضی از جمهوریهای شما پس از ۷۰ سال بانگ الله اکبر و شهادت به رسالت حضرت ختمی مرتبت- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- به گوش رسید، تمامی طرفداران اسلام ناب محمدی (ص) را از شوق به گریه انداخت.
لذا لازم دانستم این موضوع را به شما گوشزد کنم که بار دیگر به دو جهانبینی مادی و الهی بیاندیشید. مادیون معیار شناخت در جهانبینی خویش را «حس» دانسته و چیزی را که محسوس نباشد از قلمرو علم بیرون میدانند و هستی را همتای ماده دانسته و چیزی را که ماده ندارد موجود نمیدانند.
قهرا جهان غیب، مانند وجود خداوند تعالی و وحی و نبوت و قیامت، را یکسره افسانه میدانند، در حالی که معیار شناخت در جهانبینی الهی اعم از حس و عقل میباشد و چیزی که معقول باشد داخل در قلمرو علم میباشد گر چه محسوس نباشد.
لذا هستی اعم از غیب و شهادت است، و چیزی که ماده ندارد، میتواند موجود باشد و همان طور که موجود مادی به مجرد استناد دارد، شناخت حسی نیز به شناخت عقلی متکی است.
قرآن مجید اساس تفکر مادی را نقد میکند و به آنان که بر این پندارند که خدا نیست و گرنه دیده می‌شد «لن نومن لک حتی نری الله جهره» (قوم حضرت موسی به ایشان گفت ما به تو ایمان نمیآوریم مگر اینکه خدا را آشکارا ببینیم. سوره بقره، آیه ۵۵)؛ میفرماید «لاتدرکه الابصار و هو یدرک الابصار و هو اللطیف الخبیر» (او را هیچ چشمی درک نمیکند و او بینندگان را درک میکند، و او نامرئی و آگاه است. سوره انعام، آیه ۱۰۳)
* از پیام امام خمینی به میخائیل گورباچف صدر هیات رییسه اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی سابق (یازدهم دیماه ۱۳۶۷)
