يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 28 Apr 2024
 
۰
۱
پیش به سوی بن‌بست!

مذاکره با "گیوتین"

شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۴۳
کد مطلب: 303552
جالب آن است که منابع نسبتاً موثق پیش بینی می کنند که دور بعدی مذاکرات ۱+۵با ایران سپتامبر آغاز خواهد شد. بنابراین با کنار هم قرار دادن ۳ قطعه این پازل می توان دریافت آن چه در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسیده است، چیزی خارج از رویکرد کلی و استراتژی چند ساله واشنگتن یعنی «مذاکره تحت فشار» در قبال ایران نیست.
مذاکره با "گیوتین"
به گزارش جهان، مجلس نمایندگان آمریکا طرح جدید اعمال تحریم های نفتی و مالی علیه ایران را به تصویب رساند. این طرح که به گفته بسیاری از منابع خبری به معنای قطع کامل رابطه تجاری با ایران است برای اجرایی شدن باید در ماه سپتامبر در مجلس سنا بررسی و تصویب و سپس به امضای باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا برسد.

این طرح در مجلس نمایندگان درحالی به تصویب رسید که طی روزهای گذشته مجموعه ای از اخبار نسبتا مثبت و مبتنی بر موضعی عقلانی تر همچون نامه ۱۳۱ نماینده کنگره مبنی بر ضرورت گفت وگوی اوباما با دولت جدید ایران ،تعلیق ارسال لایحه تشدید تحریم های سالانه ایران و کاهش برخی تحریم های اقلام پزشکی منتشر شده بود. حال سوال این است که تصویب این طرح در مجلس نمایندگان آمریکا به چه معناست و آیا اصولاً می توان بر اساس آن چه در مجلس نمایندگان اتفاق افتاده است و همچنین انتقاد تلویحی کاخ سفید از این مصوبه قائل به اختلاف نظر در هیئت حاکمه آمریکا درباره نحوه مواجهه با ایران شد.

در طی سال های اخیر واشنگتن رویکرد اعمال تحریم های یک جانبه و خارج از چارچوب سازمان ملل را برای مجبورکردن ایران به عقب نشینی از موضع خود درباره برخورداری از حق بهره برداری از فناوری هسته ای صلح آمیز در پیش گرفته است. استراتژی «فشار و مذاکره» در این رویکرد به عنوان نقطه کانونی و محوری مواجهه آمریکا با ایران همواره در دستور کار کاخ سفید بوده است. بر این اساس مذاکره با ایران باید در شرایطی انجام شود که فشارهای تحریمی و سیاسی در اوج قرار داشته و ایران در موضع تعیین شرایط نباشد.

آن چه در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد را نیز می توان در همین راستا ارزیابی کرد. البته این مسئله نافی وجود ۲ رویکرد «حامیان گفت وگو با ایران» و «حامیان تشدید تحریم و برخورد سخت» در میان هیئت حاکمه آمریکا نیست اما آن چه محل بحث
تجربه اعمال رویکرد مذاکره تحت فشار با ایران نشان داده است که ایران حاضر به تسلیم در قبال این رویکرد نیست و عملاً این سیاست روند مذاکرات چند ساله درباره فعالیت های هسته ای ایران را به بن بست نزدیک کرده است.
ماست اهداف این ۲ رویکرد می باشد.

در تحلیل علل و چرایی نحوه رفتار آمریکا با ایران البته برخی با توجه به مواردی چون نامه ۱۳۱ نماینده و همچنین تعویق ارسال لایحه سالانه تشدید تحریم های ایران از سوی کنگره به کاخ سفید قائل به وجود اختلاف نظر در درون هیئت حاکمه آمریکا در خصوص ایران هستند و آن چه در روز چهارشنبه گذشته در مجلس نمایندگان اتفاق افتاد را نیز نشانه ای از این اختلافات می بینند اما نگاهی دقیق تر به چگونگی تصویب این طرح و ترکیب رای دهندگان و زمان بندی اجرای آن واقعیت دیگری را نشان می دهد.

با روی کارآمدن اوباما و تغییر رویکرد وی بر خلاف دولت بوش نسبت به جایگاه نهادهای بین المللی ،دولت اوباما همواره سعی کرده است بخش زیادی از اهداف سیاست خارجی خود را در قالب استفاده از قابلیت های این نهادها پیگیری نماید. در خصوص پرونده هسته ای ایران نیز دولت اوباما با تمرکز بر این رویکرد سعی نمود تا به طور پررنگ تری در قالب ۱+۵ عمل و اهداف خود را در این قالب به پیش ببرد.

به طور طبیعی حرکت در این قالب محدودیت هایی را برای آمریکا ایجاد می کرد از جمله این که باید نظرات دیگر اعضا به خصوص چین و روسیه را در قبال ایران به نظرات خود نزدیک تر می کرد در این میان یکی از مواردی که همواره در فرآیند اجماع سازی آمریکا علیه ایران مشکلاتی را برای دولت اوباما به وجود می‌آورد برخی تندروی ها و طرح های کنگره علیه ایران به ویژه در حوزه تحریم ها بوده است.

طرح هایی که به باور کاخ سفید به دلیل رویکردهای خیلی سختگیرانه کنگره اجماع نسبی به وجود آمده در ۱+۵ علیه ایران را به خطر می انداخت اما با کمال تعجب به رغم آن که تحریم های جدید مصوب مجلس نمایندگان آمریکا شدیدترین تحریم هایی است که تاکنون علیه ایران مطرح شده است، کاخ سفید چندان مخالفتی با این تحریم ها نداشت حتی موضع گیری «ماری هارف» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا پس از تصویب این تحریم ها نیز چیزی بیش از یک مخالفت تلویحی با این طرح نیست.

نکته بعدی درباره مصوبه مجلس نمایندگان آمریکا برای تشدید تحریم های ایران تعداد آرای این مصوبه است. در حالی که یک هفته قبل از تصویب این طرح در مجلس نمایندگان ۱۳۱ عضو کنگره در نامه ای به اوباما خواستار استفاده از «فرصت گفت وگو» با دولت جدید ایران شده اند و در حالی که اکثر تحلیل گران و اتاق های فکر طرح این
در حالی که اکثر تحلیل گران و اتاق های فکر طرح این تحریم ها و تصویب آن را علامتی اشتباه به تهران در زمانی اشتباه عنوان کرده اند این مصوبه با رأی بالای ۴۰۰ عضو مجلس نمایندگان به تصویب رسیده است حال سوال این است که ۱۳۱ عضو کنگره (که البته برخی از آنان عضو مجلس سنا هستند) که پای نامه مذکور را امضا کرده اند چگونه به این طرح رأی مثبت دادند.
تحریم ها و تصویب آن را علامتی اشتباه به تهران در زمانی اشتباه عنوان کرده اند این مصوبه با رأی بالای ۴۰۰ عضو مجلس نمایندگان به تصویب رسیده است حال سوال این است که ۱۳۱ عضو کنگره (که البته برخی از آنان عضو مجلس سنا هستند) که پای نامه مذکور را امضا کرده اند چگونه به این طرح رأی مثبت دادند.

همچنان که یکی از طراحان اصلی این طرح نیز در گفت وگو با خبرنگاران به وضوح به رأی مثبت برخی امضا کنندگان نامه ۱۳۱ عضو کنگره به این طرح اشاره کرد. نکته بعدی زمان بندی اجرای این طرح می باشد. بر اساس آن چه اعلام شده است این مصوبه در سپتامبر (شهریور و مهرماه) در مجلس سنای آمریکا که البته بر خلاف مجلس نمایندگان ترکیب غالب اعضای آن را دموکرات ها تشکیل می دهند بررسی می شود. در صورت تصویب این طرح در مجلس سنا این مصوبه نهایتاً برای اجرایی شدن باید به امضای رئیس جمهور آمریکا برسد.

جالب آن است که منابع نسبتاً موثق پیش بینی می کنند که دور بعدی مذاکرات ۱+۵با ایران سپتامبر آغاز خواهد شد. بنابراین با کنار هم قرار دادن ۳ قطعه این پازل می توان دریافت آن چه در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسیده است، چیزی خارج از رویکرد کلی و استراتژی چند ساله واشنگتن یعنی «مذاکره تحت فشار» در قبال ایران نیست.

کاخ سفید با علم به گزندگی تحریم های جدید امیدوار است که این تحریم ها در دور جدید مذاکره هسته ای به مثابه گیوتینی عمل کند که در پای میز مذاکره روی سر ایران نگه داشته شده است. چیزی که «مارک دوبووتیز» از مشاوران کنگره آمریکا و از اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی به صراحت به آن اشاره می کند: «دولت (آمریکا) به اهرمی قوی در دور بعدی مذاکرات نیاز دارد. هدف از تحریم های جدید، تولید برگ قوی برای دولت در مذاکره آینده با ایران است».

در برآیند کلی مجلس نمایندگان آمریکا اکنون در فرآیند استراتژی مذاکره تحت فشار نقش پلیس بد را ایفا می کند و آن چه به تصویب رسیده را نمی توان خارج از این فرآیند تصویر کرد. تجربه اعمال رویکرد مذاکره تحت فشار با ایران نشان داده است که ایران حاضر به تسلیم در قبال این رویکرد نیست و عملاً این سیاست روند مذاکرات چند ساله درباره فعالیت های هسته ای ایران را به بن بست نزدیک کرده است.

یافتن راهی برای حل مسئله هسته ای ایران از مجرای نهادهای تخصصی و فنی همچون آژانس می گذرد و اگر قرار باشد آمریکا با استفاده از قدرت اجماع سازی مسئله هسته ای همچنان این موضوع را گروگان حل یا تحت فشار گذاشتن ایران در موضوعات دیگری چون صلح خاورمیانه، سوریه، خلیج فارس و... قرار دهد نمی توان امیدی به نتیجه بخش بودن مذاکرات آتی حتی با توجه به روی کار آمدن دولتی جدید در ایران داشت.
مرجع : خراسان
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


United States
ان شاء الله خداوند آنهاییکه خواب آمریکا را می بینند از این خواب غفلت بیدار کند. ماهیت آمریکا و رژیم اشغالگر قدس بر زر و زور و تزویر نهاده شده است و اصلا نمیتواند با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران همخوانی داشته باشد چرا که این نظام خرخره آن ظلم را گرفته است پس تمام برنامه هایش برای براندازی این نظام است و از هیچ کوششی نیز فروگذار نکرده و نخواهد کرد. مطمئن باشید که اگر آب مردم دست آمریکا بود نیز بر روی ملت ایران می بست که دست از نظام خود بکشند.