مهم‌ترین تحولات مصر از سقوط مبارک تا برکناری مرسی
سیلابهای بهاری نیل
دوشنبه ۱۷ تير ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۲۳
کد مطلب: 297812
۵ بهمن ۱۳۸۵؛ تظاهرات گسترده مخالفان در سراسر مصر، هزاران تظاهرکننده همزمان با روز خشم و روز پلیس در مصر، در حالیکه پرچم مصر را در دست داشتند، در برابر کانون وکلا در مرکز قاهره علیه نظام حاکم مصر و دولت این کشور شعار سردادند.
۱۱ اسفند ۱۳۸۹ حسنی مبارک بههمراه خانوادهاش در حال فرار از شرمالشیخ بازداشت شد.
۲۸ اسفند ۱۳۸۹؛ آغاز همه پرسی اصلاح قانون اساسی در مصر، مصریها به پای صندوقهای رأی رفتند تا در خصوص اصلاح قانون اساسی به منظور برگزاری انتخابات ریاستجمهوری و پارلمانی آزاد و عادلانه در این کشور در اواخر امسال، تصمیمگیری کنند.
۲۷ تیر ۱۳۹۰ ، وزیر امور خارجه جدید مصر تعیین شد، نخستوزیر مصر روز یکشنبه «محمد کامل عمرو» را بهعنوان وزیر امور خارجه جدید این کشور منصوب کرد. وی جانشین محمد العرابی وزیر خارجه کنونی مصر خواهد شد. این انتصاب در چهارچوب ترمیم گسترده کابینه از سوی «عصام شرف»، نخستوزیر مصر با هدف آرام کردن معترضانی است که از کندگامی اصلاحات خشمگین هستند.
۲۳ مرداد۱۳۹۰؛ منطقه العباسیه در قاهره برای دومین روز متوالی شاهد تظاهرات جوانان انقلابی مصر بود. این تظاهرات پس از سخنرانی «محمد حسین طنطاوی» رئیس شورای عالی نظامی مصر در مقابل مسجد النور در منطقه العباسیه آغاز شد و با دخالت نیروهای پلیس به خشونت کشیده شد.
۲۴ مرداد۱۳۹۰؛ محاکمه مبارک آغاز شد، حسنی مبارک بههمراه علاء و جمال، پسرانش در داخل قفس اتهام در دادگاه قاهره قرار گرفتهاند. پیش از شروع جلسه محاکمه مبارک، درگیریهایی میان طرفداران و مخالفان وی رخ داد و حامیان وی به تیم شبکه الجزیره حملهور شدند.
۳۰ آبان ۱۳۹۰؛ عصام شرف نخستوزیر استعفا کرد. «عصام شرف» نخستوزیر دولت مصر، عصر امروز و بعد از نشست کمیسیون اداره بحران مصر، استعفای خود را به شورای نظامی حاکم بر مصر تقدیم کرد و شورای عالی نظامی مصر دقایقی پیش استعفای دولت موقت مصر را پذیرفت. پس از انتشار خبر پذیرش استعفای دولت شرف، سراسر میدان التحریر را شادی و شور فراگرفت.
۱۱ آذر ۱۳۹۰؛ اولین مرحله انتخابات پارلمانی در مصر برگزار شد. رئیس کمیته مستقل انتخابات میزان مشارکت مردم در این انتخابات را ۶۲ درصد اعلام و تأکید کرد از زمان مبارک تاکنون این بیشترین میزان مشارکت مردم در انتخابات مصر بوده است.
۱۲ آذر ۱۳۹۰؛ کمال الجنزوری، نخستوزیر منصوب شورای عالی نظامی مصر در واپسین ساعات شب گذشته اعضای کابینه ۲۳ نفره خود را اعلام کرد. کابینه الجنزوری دربردارنده تغییر و تحولی اساسی نبوده و ۱۲ وزیر از کابینه عصام شرف همچنان در پستهای خود ابقا شدند و تغییرات صورت گرفته تغییر و تحولاتی صوری و شکلی بوده است.
۱۴ آذر ۱۳۹۰؛ پیشتازی احزاب اسلامی در انتخابات مصر، فهرستهای ۳ حزب اسلامی بیش از ۶۵ درصد آرای نخستین مرحله انتخابات پارلمانی مصر را به خود اختصاص دادند. در این انتخابات حزب آزادی و عدالت (وابسته به اخوانالمسلمین) ۳۶.۶۲ درصد، فهرست حزب النور (سلفیها) ۲۴.۳۶درصد، و حزب الوسط به ۴.۲۷ درصد دست یافتند.
۲۳ آذر ۱۳۹۰؛ آغاز دومین مرحله انتخابات پارلمانی مصر، دومین مرحله از اولین انتخابات پارلمانی مصر پس از انقلاب مردمی و سرنگونی «حسنی مبارک» دیکتاتور این کشور، آغاز شد. حدود ۳هزار و ۴۰۰ نامزد به دو شکل فردی و فهرستهای انتخاباتی برای کسب ۱۸۰ کرسی پارلمان مصر با هم رقابت میکنند. انتخابات پارلمانی مصر در ۳ مرحله برگزار میشود.
۱۴ دی ۱۳۹۰؛ سومین مرحله از انتخابات پارلمانی مصر برگزار شد و محاکمه «حسنی مبارک» دیکتاتور مخلوع این کشور و دیگر اعضای خانواده وی ادامه پیدا کرد.
۱۸ دی ۱۳۹۰؛ نتایج انتخابات اعلام شد که بر اساس آن اسلامگرایان توانسته بودند اکثریت کرسیهای مجلس را تصاحب کنند.
۱۶ بهمن ۱۳۹۰؛ ۴۴ نفر از مقامات سابق متهم به سوءاستفاده از منابع دولتی در زمان ریاستجمهوری مبارک شدند.
۲۰ اسفند ۱۳۹۰؛ مجلس مصر رأی عدم اطمینان به دولت انتقالی داد که توسط نظامیان اداره میشد و در تاریخ ۱۷ مارس نیز کمیته قانون اساسی مصر تشکیل شد.
۲ و ۳ خرداد۱۳۹۱؛ برگزاری انتخابات ریاستجمهوری و پیروزی محمد مرسی نامزد اخوانالمسلمین
۲۷ خرداد۱۳۹۱؛ دادگاه عالی قانون اساسی مصر، طی دو حکم جداگانه از یک سو صلاحیت یک سوم نمایندگان مجلس «الشعب» که اکثر آنها نمایندگان جریان اسلامگرا از جماعت اخوان المسلمون بودند را ابطال کرد و از سوی دیگر بر لازم الاجرا نبودن قانون «برکناری سیاسی» حکم داد تا «احمد شفیق»، آخرین نخستوزیر حسنی مبارک همچنان در کورس رقابتهای انتخاباتی باقی بماند.
۱۸ تیرماه ۱۳۹۱؛ محمد مرسی رئیسجمهوری جدید مصر تصمیم انحلال پارلمان این کشور را لغو کرد. مرسی با صدور بیانیهای اعلام کرده است که پارلمان مصر باید جلسات خود را از سر بگیرد تا اعضای پارلمان جدید انتخاب شوند.
۱۹ تیرماه ۱۳۹۱؛ جلسه اضطراری شورای نظامی مصر پس از اعلام دستور حفظ پارلمان؛ شورای عالی نظامی مصر پس از دستور محمد مرسی برای عدم انحلال پارلمان، جلسه اضطراری تشکیل داد تا در مورد پیامدهای این تصمیم بحث و گفتوگو کند.
۹ شهریور ۱۳۹۱؛ حضور چهار ساعته محمد مرسی در نشست سران جنبش عدم تعهد در تهران، بدون ملاقات با مقامات ایرانی و برای تحویل ریاست جنبش به محمود احمدینژاد، حضوری که سخنرانی افتتاحیه مرسی در آن بسیار جنجال برانگیز شد و انتقادات زیادی را در داخل و خارج برانگیخت. مرسی با حمله به سوریه و طرفدارانش، نظام سوریه را خونریز نامید و گفت هم اکنون انقلاب سوریها علیه نظام ظالم در جریان است.
۲ آذر ۱۳۹۱؛ محمد مرسی در خلال عزل دادستان کل مصر و نصب دادستان جدید، حکمی صادر کرد که براساس آن رئیسجمهور، عملا تا تشکیل پارلمان این کشور قدرت مطلقه خواهد بود و هر کلام وی حکم قانونی را خواهد داشت که هیچ قاضی و دادگاه عالی رتبهای حق نقض آن را نخواهد داشت.
۵ آذر ۱۳۹۱؛ پس از سه روز از حکم جنجالی مرسی، بحران جاری در مصر میان طرفداران و مخالفان محمد مرسی رئیسجمهوری تشدید شد. عبدالمنعم ابوالفتوح یکی از مهم‌ترین حامیان جریان اسلامی سیاسی که میتوانست حلقه ارتباطی میان اسلامگرایان و نیروهای مدنی باشد، از تظاهرات معترضان در میدان التحریر حمایت کرده است. محمدالبرادعی مدیر کل سابق آژانس بینالمللی انرژی اتمی و دو تن از سیاستمدارن دیگر مصر به توطئه علیه رئیسجمهور مصر متهم شدند.
۲۵ خرداد ۱۳۹۲؛ مرسی اعلام کرده است که در برابر معترضان عقب نشینی نخواهد کرد.
۹ تیرماه ۱۳۹۲؛ مخالفان و موافقان مرسی همچنان مشغول تظاهرات خیابانی در شهرهای مخنلف مصر هستند.
۱۱ تیرماه ۱۳۹۲؛ پس از استعفای دوازده وزیر کابینه مرسی، و افزایش خشونتها، ارتش ۴۸ ساعت به همه گروههای سیاسی فرصت داد تا با هم توافق کنند، وگرنه قدرت را در دست خواهد گرفت.
۱۳تیرماه ۱۳۹۲؛ با ادامه درگیریها میان مخالفان و موافقان محمد مرسی و کشته شدن دهها شهروند مصری، و از طرف دیگر عدم توافق دولت با مخالفان، بامداد ۱۳تیرماه، رئیس ستاد ارتش مصر، مرسی را از ریاستجمهوری برکنار و رئیس شورای قانون اساسی را مسئول تشکیل کابینه موقت تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری کرد. مرسی هم در ستاد مشترک ارتش مصر بازداشت خانگی شد.
