این روزها جنگلهای زاگرس را آفتی به نام «لورانتوس» تهدید میکند و باید سریعتر به داد این جنگلها رسید.
به گزارش جهان به نقل از ایسنا، «لورانتوس» گیاهی نیمه انگلی است که بر روی گونههای جنگلی به خصوص بلوط میروید و عمده جنگلهای زاگرس بلوط هستند، این آفت تهدیدی جدی برای جنگلهای زاگرس است.
این آفت از سالها پیش به صورت محدود و پراکنده بر روی درختان بلوط جنگلهای زاگرس مشاهده میشد که اخیراً گسترش یافته است.
مهندس «حسین سلیمانی» مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه در گفتوگو با ایسنا چارهجویی هر چه سریعتر مسوولان کشوری برای جلوگیری از نابودی جنگلهای زاگرس را خواستار شد.
وی ادامه داد: خشکیدگی بلوط بر اثر آفت لورانتوس جنگلهای زاگرس را به شدت تهدید میکند و این مساله لزوم توجه جدی مسوولان به این بخش را نشان میدهد.
سلیمانی رویشگاههای زاگرس را فیلتر بزرگ مقابله با ریزگردها برشمرد و خاطرنشان کرد: این رویشگاهها نقش موثری در کاهش اثرات ریزگردهای وارد شده از سوی کشورهای همسایه از جمله عراق دارند.
مدیرکل منابع طبیعی استان کرمانشاه با تاکید بر اهمیت این جنگلها و مسائل و مشکلات ناشی از تخریب آنها، چارهاندیشی هر چه سریعتر مسوولان را خواستار شد و ابراز امیدواری کرد به این مقوله همچون یک کار کشوری ویژه نگریسته شود.
وی با اشاره به اینکه استحصال آب یکی از نقشهای اصلی جنگلهای زاگرس است، تصریح کرد: چهار بخش زیادی از آب کشور از رویشگاههای زاگرس استحصال میشود و از این حیث توجه به این جنگلها، اهمیت بسزایی دارد.
سلیمانی با بیان اینکه تاکنون تنها به مبارزه مکانیکی توجه میشده است، افزود: به نظر میرسد در صورتی که شرایطی فراهم شود تا دستگاههای تحقیقاتی به بررسی این مشکل و ارائه راهکارهای مبارزه بیولوژیکی بپردازند، میتوان گام مهمی در راستای جلوگیری از نابودی این جنگلها برداشت.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کرمانشاه ادامه داد: راهکارها باید بهگونهای عملیاتی شوند که در همه منطقه و بهصورت یکجا انجام شود؛چراکه پرداختن به این مقوله سرنوشتساز است.
به گفتهی سلیمانی، جنگلهای زاگرس ۶ میلیون هکتار وسعت دارند و حدود ۵۰ درصد این جنگلها را درخت بلوط تشکیل میدهد.
لورانتوس با نام محلی «مخور» بوتهایست که در فصل رویش درخت، به صورت توده انبوه و سبز رنگ با برگهای گوشتی و فاقد ریشه روی درخت میروید و به جای ریشه «هاوستوریوم» دارد و مواد مورد نیاز خود را از درخت میزبان جذب میکند و در فصل خزان درخت، به صورت کپههای قهوهای تیره و یا غدههای گرز مانند بر روی درخت به طور کامل نمایان است.
محل رویش این گیاه نیمه انگلی بر روی درخت میزبان به صورت غده متورم است و یکی از مشخصههای بارز آن ماندگاری بذر بر روی درخت تا اواخر زمستان است.