يکشنبه ۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 28 Apr 2024
 
۰

قلک‌هایی که اشک امام خمینی را درآورد

يکشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۱ ساعت ۰۰:۲۲
کد مطلب: 226529
رهبر معظم انقلاب در مورد امام خمینی فرمودند: موقعى كه در محل نماز جمعه ‏ى تهران، قلكهاى اهدايى بچه‏ ها به جبهه را شكسته بودند و كوهى از پول درست شده بود، امام (ره) در بيمارستان با مشاهده‏ اين صحنه از تلويزيون متأثر شدند و به من كه در خدمتشان بودم، گفتند: ديدى اين بچه ‏ها چه كردند؟ در آن لحظه مشاهده كردم كه چشمهايشان پُر از اشك شده است و گريه مى‏ كنند.

به گزارش جهان به نقل از مشرق ، رهبر معظم انقلاب با بیان اینکه امام (ره) در مواجهه با سختی ها و مصیبت ها صبورانه و مقتدارنه برخورد می کرد و کمتر کسی گریه امام را در مواجهه با وقایع انقلاب مشاهده کرده است می فرمایند :  معنويت مردم و خانواده‏ى شهدا و اخلاص رزمندگان در جبهه ‏ها ، امام را به هيجان مى‏ آورد. من چند بار گريه‏ ى امام را - نه فقط به هنگام روضه و ذكر مصيبت- ديده بودم. هر دفعه كه راجع به فداكاري هاى مردم با امام صحبت مى‏ كرديم، ايشان به هيجان مى ‏آمدند و متأثر مى‏ شدند. مثلًا موقعى كه در محل نماز جمعه ‏ى تهران، قلكهاى اهدايى بچه‏ ها به جبهه را شكسته بودند و كوهى از پول درست شده بود، امام (ره) در بيمارستان با مشاهده‏ اين صحنه از تلويزيون متأثر شدند و به من كه در خدمتشان بودم، گفتند: ديدى اين بچه ‏ها چه كردند؟ در آن لحظه مشاهده كردم كه چشمهايشان پُر از اشك شده است و گريه مى‏ كنند.

بار ديگر موقعى گريه ‏ى امام را ديدم كه سخن مادر شهيدى را براى ايشان بازگو كردم: در شهرى سخنرانى داشتم. بعد از پايان سخنرانى، همين كه خواستم سوار ماشين شوم، ديدم خانمى پشت سر پاسدارها خطاب به من حرف مى‏ زند. گفتم راه را باز كنيد، تا ببينم اين خانم چه‏ كار دارد. جلو آمد و گفت: از قول من به امام بگوييد بچه ‏ام اسير دست دشمن بود و اخيراً مطلع شدم كه او را شهيد كرده ‏اند. به امام بگوييد فداى سرتان، شما زنده باشيد؛ من حاضرم بچه‏ هاى ديگرم نيز در راه شما شهيد شوند. من به تهران آمدم، خدمت امام رسيدم، ولى فراموش كردم اين پيغام را به ايشان بگويم. بعد كه بيرون آمدم، سفارش آن مادر شهيد به ذهنم آمد. برگشتم و مجدداً خدمت امام رسيدم و آنچه را كه آن خانم گفته بود، براى ايشان نقل كردم. بلافاصله ديدم آن‏چنان چهره‏ ى امام درهم رفت و آن‏چنان اشك از چشم ايشان فروريخت، كه قلب من را سخت فشرد.

برادران عزيز! عامل اخلاص امام (ره) و رابطه‏ او با خدا و نيز اخلاص مردم، تاكنون ما را به اينجا رسانده است؛ بعد از اين هم بايد همين‏گونه باشد. اگر هدفها و راه ما ، هدفها و راه امام است، وسايل ما هم بايد وسايل امام باشد. وسيله‏ ى امام (ره) ، كمك گرفتن از خدا بود. بياييد از خدا كمك بگيريم. اين كار، با زبانِ تنها ميسر نيست؛ بلكه با خلوص و اخلاص عملى و ترك گناه و تقويت رابطه‏ى بين خود و خدا كه در قلب انسان جاى مى‏گيرد، عملى است. اين، درس هميشگى امام براى ماست.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *