آیا یزید مجبور بود که ظلم کند؟

به گزارش جهان، وبلاگ "سلام به خدا" نوشت:
سوال بنده این است که آیا یزید و شمر و عمر سعد در شهید کردن امام حسین علیه السلام مجبور بودند؟ چون وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و حتی پیامبران قبل از ایشان از شهید شدن امام حسین علیه السلام آگاه شده اند، یا حتی در تاریخ است که به برخی از این افراد گفته شده است که شما قاتل حسین (ع) میشوید، بنابراین این یک برنامه از پیش تعیین شده بوده است و یزید و مابقی در اعمالشان هیچ اختیاری نداشتند!!

خداوند منان نسبت به اعمال اختیاری ما انسانها آگاه است زیرا یکی از نامهای وی علیم است، بنابراین این درست است که خداوند از اعمال یزید و یارانش باخبر بوده است و به پیامبر خود نیز خبر داده است، اما هیچگاه خبر دادن از یک حادثه به معنای علت وقوع آن حادثه نیست. بعنی شما میبیند که بچه ای به سرعت به سمت لبه پشت بام حرکت میکند، بلافاصله شما میگویید الان پرت میشود و این کودک در آن زمان از ارتفاع پرت میشود حالا آیا این حرف شما علت افتادن کودک بوده است؟ نه! بلکه علت افتادن این کودک بی احتیاطی او بوده است شما تنها با دیدن مقدمات حادثه از آن حادثه خبر داده اید.

انسان گناه میكند و آن را توجيه میكند. يعنى می‏گويد: خدا خواست. وی خلافى میكند، نمیگويد من بد هستم. میگويد: شانس اين بود. يعنى چه؟ تو خلاف كردى. قرآن درباره‏ ى این گونه توجیهات آيه دارد. می‏فرمايد: عده ‏اى گمراه و مشرك هستند. بعد میگويند: «لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَكْنا» (انعام/ 148) اگر خدا میخواست، ما مشرك نمیشديم. علت شرك ما اين است كه خدا خواسته‏ است. آنها در حقیقت میخواهند، خود را توجيه كنند. يزيد و دار و دسته ‏اش امام حسين (ع) را كشتند و بعد گفتند: خدا خواسته است كه ما عزيز شويم. در حالیکه آنها خودشان با اختیار به این کارها دست زدند. (برگرفته از سخنان حجت الاسلام و المسلمین قرائتی)

شخصی از امام سوال کرد: آیا سفر ما به شام به حکم قضاء الهی و تقدیر او بود؟ امام در پاسخ آن شخص-در حالی که اصل تقدیر را صحیح می‏داند و آن را منافی با اختیار نمی‏ اندیشد-می‏فرماید: تو گمان کردی که قضاء و قدر الهی به صورت یک تقدیر لازم و الزامی است اگر چنین باشد پاداش و کیفر وعده و وعید باطل می‏گردد. (نهج البلاغه صبحی صالح بخش حکمت،شماره 78). پس نه رفتن امام اجباری است نه اعمال دشمنان امام بلکه همه از روی اختیار به این اعمال دست زده اند. تنها خداوند از این اعمال اختیاری خبر داده است چونکه خداوند علیم به همه امور است. یعنی خداوند متعال میداند که برخی انسانها در گناه آنقدر فرو میروند که در نهایت فرستاده او را نیز میکشند. این جریان فقط مختص به امام حسین علیه السلام نبوده است، بلکه در قرآن کریم سرنوشت افرادی بیان شده است که به پیامبران خدا ظلم میکردند و در نهایت آنها را میکشتند. ما نمیتوانیم بگوییم چون خدا خواسته است که پیامبرش در فلان حادثه کشته شود، پس این همه انسان ظالم مجبور به ظلم کردن بودند. خیر بلکه این افراد با تمام اختیار این اعمال را انجام داده اند و خداوند علیم تنها از این اعمال اختیاری خبر داده است.

حتی خداوند در آیات قرآن حجت را بر این افراد تمام کرده که ای مردم راه نشان داده شده است حالا خود میدانید که از مسیر درست حرکت کنید یا از مسیر غلط. قد جائکم بصائر من ربّکم فمن أبصر فلنفسه و من عمی فعلیها و ما انا علیکم بحفیظ: اسباب بصیرت از جانب خدا به سوی شما آمده است هر کس بصیرت یابد به سعادت او است و هر کس کور بماند به‏ ضرر او است(سورهء انعام آیهء 104).