سنوار در تمام این مدت در نزدیکی صهیوینست‌ها ایستاده و چشم در چشم آنان دوخته بود. سر راهشان کمین می‌گذاشت و از تانک‌هاییشان تابوت‌های آهنین می‌ساخت. دست‌آخر هم خود به سی‌صد قدمی آن‌ها آمد و با چوب و سنگ به جانشان افتاد.
گروه بین الملل جهان نیوز: یک سال است که رژیم صهیونیستی وجب به وجب غزه را به توبره کشیده بلکه سرنخی از سنوار پیدا کند. ماشین جنگی ارتش صهیونی ساختمان‌ها که هیچ، هر زن و کودکی را هم که سر راه خودش دید با گلوله توپ و بمب و موشک در میان راه تکه و پاره کرد.
سنوار در تمام این مدت در نزدیکی صهیوینست‌ها ایستاده و چشم در چشم آنان دوخته بود. سر راهشان کمین می‌گذاشت و از تانک‌هاییشان تابوت‌های آهنین می‌ساخت. دست‌آخر هم خود به سی‌صد قدمی آن‌ها آمد و با چوب و سنگ به جانشان افتاد.
یک: شهادت سنوار در نبرد تن به تن در رفح، یک شکست اطلاعاتی دیگر برای اسرائیل بود. از همین رو بایدن به جای تبریک گفتن، باید پس از یک‌سال دوباره به فلسطین اشغالی رفته و آن جنایتکار را بار دیگر به علت شکست اطلاعاتی‌اش در آغوش بگیرد و با هم بر بدبختی‌شان بگریند.
دو: سنوار تا آخرین گلوله کلاشینکف با تانک اسرائیلی جنگید. آنجا هم که گلوله تمام کرد، یک دستی با چوب و سنگ به سراغ پهپاد صهیوینست‌ها رفت. با تانک و پهپاد به جنگ چوب و سنگ رفتن تبریک دارد؟ البته در قانون نظامی ایالات متحده ظاهرا چنین است. گواه آن هم مدال افتخاری بود که به سینه فرمانده ناو وینسس به علت پیروزی‌اش بر یک هواپیمای مسافربری چسبید!
سه: مظلوم مقتدر را می‌توان در چهره شهید سنوار دید. آنجا که مظلومانه در محاصره کفتارهای تا دندان مسلح افتاده و مقتدرانه چوب را به سمت آنان پرتاب می‌کند اما تسلیم نمی‌شود.
