متاسفانه سخنان رئیس جمهور موجب شد که برخی از نمایندگان، دچار خطای محاسباتی شوند، وظیفه خود را فراموش کنند و بر همین اساس، برخی افرادی که شایسته وزارت در دولت جمهوری اسلامی نبودند، از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرند.
گروه سیاسی جهان نیوز: در روز رای گیری برای انتخاب وزرا، متاسفانه ادبیات رئیس جمهور در صحن مجلس شورای اسلامی به گونه ای بود که – خواسته یا ناخواسته - عده ای برداشت کرده اند که کابینه، کابینه رهبر انقلاب است!
در این زمینه، چند نکته قابل بیان است:
یک: اینکه رئیس جمهور، لیستی از افرادی که مد نظر دارد را خدمت رهبر انقلاب ببرد و از ایشان مشورت و نظر بخواهند، می تواند طبیعی باشد، اما این بدین معنا نیست که رهبر انقلاب، کابینه را چیده باشند! کسانی که با مبانی رهبر انقلاب و مسائل سیاسی آشنایی دارند، با اندک مشاهده ای متوجه می شوند که اگر قرار بود رهبر انقلاب، کابینه ای را به مجلس معرفی کند، لیست وزرا به شکل کنونی نمی شد!
علاوه بر این، باید توجه داشت که بر اساس قانون اساسی، این رئیس جمهور است که باید وزرای پیشنهادی را به مجلس معرفی کند. بر همین اساس، رئیس جمهور وظیفه دارد که در مورد تک تک اعضای کابینه خود و نقاط ضعف و قوت آنها، پاسخگو باشد.
دو: همان گونه که رهبر انقلاب بیان کرده اند، دأب ایشان این است که همیشه از همه دولت‌ها که بر سرکار هستند حمایت می کنند؛ این دولت و آن دولت هم ندارد. رویه ثابت در همه دولت‌ها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزرای دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است، و این هم، با در نظر داشتن تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است.
در مورد برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش‌وپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیت‌هایی دارند، چراکه انحراف در آنها، موجب ایجاد انحراف در حرکت کلان کشور به سمت آرمان ها می‌شود و نگهبانی و مراقبت در خصوص حرکت عمومی به سمت آرمان ها وظیفه قطعی رهبری است اما در انتخاب مسئولان این وزارتخانه‌ها، ورود نمی‌کنند.
سه: این نوع سخن گفتن موجب برداشت های غلط برخی مردم و نخبگان و همچنین موجب هجمه ضد انقلاب می شود و در حقیقت، هزینه های بی مورد را به نظام تحمیل می کند. اگر در آینده، هر مشکلی ایجاد شود – از بالارفتن تورم و مشکلات معیشتی گرفته تا گران شدن مسکن و وضعت بنزین و انرژی و ... – ممکن است عده ای بگویند که این، محصول انتخاب رهبری است! در واقع می شود آش نخورده و دهان سوخته! برای مثال، وقتی انتخاب وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی از سوی رهبر انقلاب صورت نمی گیرد و به انتخاب و تصمیم رئیس جمهور است، آنگاه باید رهبر انقلاب پاسخگو باشد یا رئیس جمهور؟
بدون شک، در مورد کابینه دولت، کسی که اول از همه باید پاسخگو باشد، شخص رئیس جمهور است و باید پای انتخاب خود بایستد. البته پس از معرفی وزرای پیشنهادی، مجلس هم مسئولیت دارد و نمایندگان مجلس نیز باید در برابر رای خود به هر یک از وزرا پاسخگو باشند. بنابراین، ساز و کار ریاست جمهوری و همچنین مجلس شورای اسلامی مشخص است و نباید به گونه ای سخن بگوییم که احیاناً موجب انحراف افکار عمومی و برداشت های غلط در مورد ساختارهای نظام جمهوری اسلامی شود.
چهار: متاسفانه سخنان رئیس جمهور موجب شد که برخی از نمایندگان، دچار خطای محاسباتی شوند، وظیفه خود را فراموش کنند و بر همین اساس، برخی افرادی که شایسته وزارت در دولت جمهوری اسلامی نبودند، از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد بگیرند.
پنج: از رئیس جمهور انتظار می رود که همواره حساسیت جایگاهی که در آن قرار گرفته است را مد نظر داشته باشد. ریاست جمهوری با مسئولیت یک اداره یا با سخنران و ... فرق دارد. وقتی ایشان محتوای جلسه خصوصی خود با رهبر انقلاب را آن هم به این صورت بیان می کنند و برای نظام هزینه ایجاد می کنند، این نگرانی وجود دارد که در مورد هزار و یک مسأله حساس دیگر باز هم هزینه تراشی کنند! بسیاری از مسائل، قابلیت بیان عمومی ندارد و اگر هم به فرض، قرار است بیان عمومی شود، باید به گونه ای ناقص و بریده بیان نشود که به جای حل مسأله، خودش بحران، مساله و یا شبهه به وجود آورد.
پاسخ شما را مجتبی ذوالنوری از دوستانتان در مورد هزینه از رهبری اینگونه داد
وی این نقد که رئیس دولت چهاردهم در جلسه رای اعتماد از رهبری هزینه کرده را نپذیرفته و گفته: اعتقادی به هزینه کردن پزشکیان از رهبری ندارم. معمولا دولت‌ها اعضای کابینه خود را با رهبری چک می‌کنند. او واقعیت را گفت و دروغی نگفت. به گفته او، دولت‌های قبل هم این کار را می‌کردند، اما بیان نمی‌کردند. اما آقای پزشکیان بر اساس صداقت و خوش‌دلی که دارند این موضوع را اعلام کردند.
