فضای مجازی نیز بخشی از زندگی حقیقی ماست و قطعاً حکمرانی و مدیریت جامعه صرفاً محدود به فضای حقیقی نیست و چه بسا در برخی زمینه ها مدیریت صحیح در فضای مجازی، اهمیتش بیش از مدیریت در فضای حقیقی باشد.
گروه جامعه جهان نیوز: این روزها در سطح کشور برای مقابله با هنجارشکنی های مربوط به حوزه حجاب و عفاف، شاهد اجرای طرحی به نام طرح نور از سوی نیروی انتظامی هستیم. طرحی که با حمایت گسترده مردمی همراه شده و نتایج قابل توجهی نیز به دنبال داشته است. برای ادامه موفقیت این طرح، در کنار ورود سایر دستگاه ها و نهادهای مسئول در این زمینه، همچنین در برخی موارد باید توجه ویژه ای صورت گیرد.
یکی از این موارد، جدیت در مقابله با هنجارشکنی هایی است که از سوی برخی چهره های مشهور یا به اصطلاح، سلبریتی ها صورت می گیرد.
افراد مشهور، چه بخواهند و چه نخواهند، در معرض دید و قضاوت مردم قرار دارند و اگر نوع رفتار، پوشش و گفتار آنها، مخرب باشد، قطعاً آسیب های فرهنگی و اجتماعی به دنبال خواهد داشت.
بدون شک، هنجارشکنان کف خیابان، هم به خود آسیب زده اند و هم به جامعه و از این جهت که هنجارشکنی آنها در ملأعام صورت می گیرد و در حریم شخصی نیست، باید در برابر آنها ایستاد و اجازه نداد که به حریم جامعه و خانواده ها ضربه بزنند؛ اما این موضوع در مورد چهره ها هنری، ورزشی و مانند آنها به مراتب مهم تر و حساس تر است.
اساساً در اقدامات ساختارشکنانه آنها، با دامنه تعلیم و تبلیغ عمومی بیشتری روبرو هستیم. مخصوصاً که ما در زمانه ای زندگی می کنیم که به واسطه امکانات فضای مجازی، هم از نظر تولید محتوا و پیام، هم از نظر سرعت انتقال، هم از نظر میزان مخاطب و هم از نظر سرعت و میزان اثرگذاری، با یک شرایط خاص روبرو هستیم. از طرفی، فضای مجازی نیز بخشی از زندگی حقیقی ماست و قطعاً حکمرانی و مدیریت جامعه صرفاً محدود به فضای حقیقی نیست و چه بسا در برخی زمینه ها مدیریت صحیح در فضای مجازی، اهمیتش بیش از مدیریت در فضای حقیقی باشد.
وقتی نسبت به برخی رفتارها و پوشش های نامناسب و خلاف شرع برخی از سلبریتی ها تساهل و تسامح صورت گیرد، چند اتفاق رخ می دهد:
اول اینکه، به مرور زمان، قبح یک گناه و هنجارشکنی، در جامعه کم می شود و مسیر عادی سازی آن هموار می گردد.
ثانیاً، یک تعلیم و تبلیغ بزرگ برای عمل خلاف شرع و خلاف قانون صورت می گیرد. طبیعی است که عده ای هم تحت تأثیر قرار گرفته و الگو می گیرند.
ثالثاً، به مردم این پیام داده می شود که شما هم می توانید این نوع رفتارها را انجام دهید و این تساهل و تسامح، مشت نمونه خروار است و ما آنقدر هم حساسیت نداریم.
اما اگر برخورد جدی با سلبریتی ها داشته باشیم، اتفاقاً همین اقدام، خودش یک تبلیغ برای قانون است و هم اینکه یک پیشگیری محسوب می شود. یعنی برخی افراد با مشاهده این نوع برخوردها حساب کار دستشان می آید و اساساً به سمت هنجارشکنی نمی روند.
در هر صورت، بخشی از جامعه به هر دلیلی از افراد مشهور، الگو می گیرند و یا با اقدامات ساختارشکنانه این افراد، مویدی برای اقدامات ساختارشکنانه خود پیدا کنند و به اصطلاح، دلشان قرص می شود.
بنابراین، عقل حکم می کند که اگر با آن فرد هنجارشکن کف خیابان برخورد می کنیم – که قطعاً کار صحیحی است -، به مراتب در برخورد با چهره های مشهور هنجارشکن، اهتمام و جدیت بیشتری داشته باشیم. چه بسا آن هنجارشکن کف خیابان، تحت تأثیر برخی از سلبریتی ها گرفتار آن هنجارشکنی شده باشد.
خلاصه اینکه، یک اقدام مهم برای مقابله با هنجارشکنی کف خیابان، برخورد جدی و بدون اغماض با هنجارشکنی هایی است که از سوی برخی سلبریتی ها شاهد هستیم. این یعنی همزمان با اقدامات میدانی در کف جامعه، به علت ها و سرچشمه ها هم توجه ویژه داریم.
لازم هست علاوه بر برخورد با سلبریتی ها با فروشندگان خانم در مغازه ها و تیم درمان از دکتر گرفته تا پرستار و منش های خانم که رعایت و حدود الهی را رعایت نمی کنند آگاهسازی و برخورد شود.
زندگی خصوصی برای توی خونه و پستو هست، توی جامعه از یک طرف با حریم خصوصی و از یک طرف با حریم جامعه و قانون روبرو هستیم. ایران و غیر ایران نداره. هر رفتار شخصی که به اجتماع آسیب بزنه، دیگه صرفاً خصوصی نیست.
بروید ولی با لباس و پوششی بروید که لایق زن و دختر ایرانی هست نه با پوششی که خیلی ها خوشحال بشن که بگن موفق شدیم چادر که هیچ روسری و مانتوی زن و دختر ایرانی رو دربیاوریم بروید بیرون ولی پوشش درست
امثال این دوستمون هر چرندی که شبکه های ضد ایرانی امثال «منوتو»ی بهایی و «عنتر نسناس» انگلیسی و صهیونیستی و «بی بی سی» انگلیسی به خورد اینها بدهند قبول می کنند و لاغیر !!!
ظاهرا" شما دچار توهم روشنفکری هستید و شناختی از طالبان ندارید که چنین مقایسه ای میکنید.
ما فقط می خواهیم شان و منزلت زن حفظ بشه نه اینکه پوشش زنان خیابانی بشه و نتونی زن خیابانی رو از زن غیر خیابانی تشخیص بدید.
منطق مطلب واقعا درسته
تو خیابون سراغ مردم عادی میریم که البته باید بریم بعد تو اینستاگرام طرف عکسناجور از خودش میزاره و 200 هزار نفر مبینن/ بعد میگن خب این بازیگره و معروف اینجوری میاد بیرون
بچه حزب الهی واقعی به هیچ وجه زیر بار ننگ بی غیرتی و بی ناموسی و بی شرفی و بی حیایی نرفته و نمیرود و همیشه در زمینه برخورد قاطعانه با اینگونه ناهنجاریها و کثافتکاریها مطالبه گر بوده و هست
امر به معروف در دین واجب است پس شما هم که در مقابل گناه سکوت می کنی در آن دنیا بازخواست می شوی. آن شخص به خاطر گناهش و شما به خاطر سکوتت بازخواست می شوی
آدم ها در اعتقادات و برخی اعمال، آزادند. ولی در جُرم آزاد نیستند. و تا وقتی بیرون از قبر هستن باید بخاطر جُرم باهاشون برخورد کرد.( جرم هایی مثل دزدی، قتل، قمه کشی، بی حجابی، تخلفات رانندگی و غیره)
حساب در قیامت و عذاب در آخرت، جای خود
امروز شما که خودتان را هنر مند و بازیگر در دوران ژیلا مهسا امینی میدانستید و بخاطر مهسا حاضر شدید آبروی خودتان را ببرید و میگفتید اغتشاش ما در دفاع از حقوق زن است پس چرا امروز در دفاع از حقوق زنهای زیر بمب بارانهای رژیم صهیونیستی اشغالگر سکوت کردید و سران بی هویت شما هم دارد تمام قد از جنایت علنی زنان و دختران دفاع میکند .
خبر اینکه هر مدیری جُرم کند، دولت مدارک را به قوه قضائیه میدهد و مجازات میشود.
ولی خُب قاعدتا مدیران متخلف هم سعی میکنن تا تخلفات و جُرم خودشون رو نشه.
شما اگه سند و مدرکی از مدیری داری بده تا مجازات شود. یا یه اسم ببر که تخلفات مدیری با مدرک رو شده ولی قوه قضائیه مجازات نکرده
مرز و حدود حجاب طبق قانون برای مردم خیلی مشخص نیست بنظرم. حتی اگر در قانون مشخص باشد.در صداوسیما شفاف بگن و قوانین مربوط به عفاف و حجاب را بگن. دقیقا قوانین رو از رو بخونن
دوست عزیز مرز حجاب همون هست که خداوند در قرآن بیان کرده، قرار نیست ما مرز جدیدی بزاریم....پوشش کامل بدن زن، غیر از گردی صورت و دستها تا مچ، البته اون هم بدون زینت و آرایش....پوششی که بدن نما، نازک و تنگ و چسبان نباشه.
که در جامعه امروزی متأسفانه هیچ کدوم این حد و مرزها رعایت نمیشه
حکمرانی مجازی اگه نباشه این خانم ها سر تیپ و قیافه باهم مسابقه ای میدهند که بیا و ببین.واینوضع میره تا به برهنگی بیشتر وشاید کامل تبدیل بشه و تنها حکمرانی مجازی و حقیقی در متن جامعه میتواند به این وضع پایان بده.
با عرض سلام و ادب یک وضعیتی شده که از آن به عنوان مثال عامیانه که به مرگ بگیر تابه از راضی شویم الان همین وضعیته اصلا پوشش این افراد مناسب نیست و با شرع و قانون جامعه اسلامی ما مغایرت دارد
ضمن این که کار فرهنگی برای اینها علاجی ندارد چون اینها افرادی هستند خودشونو یک سر و گردن از بقیه بالاتر میبینند لذا کار فرهنگی و قوه قهریه باید با هم و توامان باشد