"امانوئل مکرون" رئیس جمهور فرانسه در روزهای اخیر در چندین نوبت به شانس بالای اعزام نیروهای فرانسوی در آینده نزدیک به میدان های جنگ اوکراین اشاره داشته است. این در حالی است که واقعیت های میدانی پاریس در عرصه داخلی و بین المللی حاکی از این هستند که این موضع گیری بیش از آنکه یک واقعیت باشد، یک بلوف سیاسی است و اهداف خاصی را دنبال می کند.

گروه بین الملل جهان نیوز: در روزهای گذشته و همزمان با ورود جنگ اوکراین به سالِ سوم خود، "امانوئل مکرون" رئیس جمهور فرانسه در موضع گیری از محتمل بودن اعزام نیروهای فرانسوی به میدان های جنگ اوکراین جهت کمک به این کشور برای نبرد با روسیه خبر داده است. البته که "سرگی ناریشکین" رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه نیز از آماده سازی دو هزار نیرو  توسط فرانسوی ها برای اعزام به میدان های جنگ اوکراین خبر داده است.

در این میان، "ویکتور اوربان" نخست وزیر مجارستان نیز در موضع گیری گفته است که "هیچ بعید نیست که نیروهای غربی در دو یا سه ماه آینده وارد جنگ اوکراین شوند". استدلال وی نیز این بوده که بسیاری از مطالب و موضوعات غیرمحتمل در ابتدای جنگ اوکراین، اکنون واقعی‌تر از هر زمان دیگری به نظر می رسند. با این همه، حداقل به 3 دلیل عمده و محوری به نظر می رسد که موضع گیریهای رئیس جمهور فرانسه مبنی بر شانس بالای اعزام نیروهای فرانسوی به میدان های جنگ اوکراین را نباید باور کرد.

یک: نگرانی مکرون از قدرت‌گیری راست های افراطی در فرانسه
یکی از محرک های اصلی موضع گیری های اخیر مکرون در مورد اعزام نیروهای فرانسوی به جنگ اوکراین، نگرانی فزاینده وی و متحدان سیاسی اش در فرانسه در مورد قدرت گیری قابل توجه جریان راست افراطی در فرانسه است. راست های افراطی فرانسه که در انتخابات پیشین ریاست جمهوری این کشور با فاصله کمی از مکرون و متحدانش شکست خوردند، پیوندهای قابل توجهی با روسیه دارند و پیشروی ارتش روسیه در اوکراین و کسب موفقیت در قالب این جنگ، موضع آن‌ها را در عرصه سیاست داخلی فرانسه تقویت می کند.
از این رو، مکرون عملا بر این باور است که بایستی تا جای ممکن از هر ابزاری استفاده کند و مانع از تحقق این سناریو شود. از این رو، وی با طرح گزاره اعزام نیروهای فرانسوی به میدان های جنگ اوکراین، سعی دارد تا حد زیادی از موقعیت سیاسی خود و متحدانش حراست کند.

دوم: کُند‌کردن پیشروی ارتش روسیه در خاک اوکراین
ارتش روسیه در مدت اخیر توانسته دستاوردها و موفقیت های میدانی قابل توجهی را در میدان های جنگ اوکراین کسب کند. این در حالی است که قدرت های غربی با موانع و کمبودهای جدی و عدیده ای جهت تامین مالی و تسلیحاتی اوکراین رو به رو بوده و هستند.

حال در این شرایط، به نظر می رسد که مکرون به نوعی سعی داشته یک بازی تبلیغاتی را برای وارد کردن محاسبات جدید در چهارچوب تفکرات راهبردی رهبران روسیه، به راه بیندازد و برای غرب و طرفِ اوکراینی جهت اتخاذ تدابیر تازه وقت بخرد. معادله ای که حداقل تاکنون رنگ واقعیت به خود نگرفته و بیش از پیش موضع طرف‌های مقابل و مخالفِ روسیه در چهارچوب جنگ اوکراین را تضعیف کرده است.

سه: خوش رقصی پاریس برای واشینگتن
در نهایت باید گفت که مکرون با طرح موضع گیری اخیر خود، به نوعی همانطور که "سرگی لاوروف" وزیر خارجه روسیه نیز در سخنانش گفته، به دنبال خوش رقصی برای واشینگتن بوده است. در سال های گذشته، اروپا سعی داشته تا حدی در قالب یک بلوک متحد، نوعی سیاست خارجی مستقل از آمریکا را در قالب معادلات بین المللی در پیش گیرد.

این در حالی است که موضع گیری اخیر مکرون حاکی از این است که وی به نوعی سعی دارد تا نظر واشینگتن را به سمت فرانسه جلب کند و از این رهگذر، در جبهه های مختلف، برای فرانسه کسب دستاورد داشته باشد.

نباید فراموش کنیم که ایده مداخله فعال اروپا در معادله جنگ اوکراین، قبل از مکرون توسط آمریکا مطرح شده بود و حاال رئیس جمهور فرانسه عملا در حال تکرار آن است. در این میان باید توجه داشته باشیم که بخش قابل‌توجهی از کینه کنونی مکرون از روسیه نیز ریشه در نارضایتی های پاریس از مسکو به دلیل توسعه نفوذ روسیه در قاره آفریقا و محدود شدن منافع فرانسه در این قاره دارد.

این در حالی است که اساسا فرانسه در شرایط کنونی نَه از حیث اقتصادی و نَه راهبردی در وضعیتی نیست که بخواهد یک جنگ مستقیم خارجی با روسیه را در بحبوحه جنگ اوکراین، مدیریت و مهندسی کند.