این دست و آن دست کردن مسئولین مربوطه موجب شده است که اقلیت هنجارشکن، جسارت بیشتری برای هنجارشکنی پیدا کنند. در حقیقت، هر چقدر که ما مماشات و تسامح نشان دادیم، آنها جری شدند و مترصد این هستند که همین طور به درجات بعدی هنجارشکنی روی آورند.

گروه سیاسی جهان نیوز: اخیراً حجت الإسلام و المسلمین غلامحسین محسنی اژه ای، رئیس قوه قضائیه در مورد مقابله با ناهنجاری های اجتماعی گفته است: «دادستان‌ها و مقامات ذی‌صلاح قضایی مقوله‌ اجرای قانون در بحث مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی را از فراجا مطالبه کنند و فراجا و وزارت کشور نیز در این عرصه به میدان بیایند. نباید منتظر تصویب لایحه مرتبط با عفاف و حجاب ماند بلکه همانطور که بار‌ها تاکید کرده‌ایم باید در این زمینه از ظرفیت‌های قانونی موجود بهره گرفت. بویژه در قبال افرادی که در زمین دشمن بازی می‌کنند و ناهنجاری‌ها را ترویج می‌دهند؛ قطعاً باید مطابق قانون در مقابل این افراد ایستاد و با آنان برخورد کرد».

پیش از این هم رئیس قوه قضائیه در این زمینه بیان کرده بود: «توقع به حق مردم آن است که با ناهنجاری‌های اجتماعی و جرم کشف حجاب، برخورد قانونی صورت گیرد. ما از میانه‌های سال گذشته و در همین امسال، مستمراً تاکید داشتیم که در این زمینه قانون وجود دارد و موضوع مورد اشاره، جرم مشهود است» «کیفیت برخورد با جرم مشهود نیز در قانون مشخص و مصرح است. ضابطین موظف به برخورد با جرم مشهود هستند».
 
در اینجا چند نکته قابل مطرح شدن است:

یک: پرسش این است که با وجود این سخنان، چرا هنوز شاهد وضعیت نگران کننده در زمینه حجاب و عفاف در جامعه هستیم؟ قطعاً یک جای کار می لنگد و قطعاً عده ای در اینجا به وظیفه ذاتی خود عمل نکرده اند. قوه قضائیه باید توجه داشته باشد که مردم، این ضعف را پای قوه قضائیه می نویسند و به طور کلی از این قوه، انتظارات زیادی دارند. بنابراین، ضروری است که مسئولین عدلیه، هم نسبت به عملکرد خود قوه و هم نسبت به عملکرد سایر مسئولین در دستگاه و نهادها در زمینه حجاب و عفاف، حساسیت نشان دهند و با ترک فعل کنندگان برخورد کنند.
 
دو: به طور کلی، برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که همین قوانین موجود برای مقابله با کشف حجاب و بی بند و باری در سطح جامعه کافی است، اما مشکل اصلی در عدم إعمال و اجرای این قوانین است. اتفاقاً معاون اول قوه قضائیه نیز تیرماه امسال به این موضوع تصریح کرد: «قوانین ما در حوزه حجاب بسیار دقیق و کامل است و ما امروزه در این حوزه خلاء قانونی نداریم، در حال حاضر باید قوانین را به میدان عمل بیاوریم و این در حالی است که دستگاه‌های مختلف در این زمینه باید ایفای نقش کنند».
 
در هر صورت، عده ای به اینجا رسیده اند که باید قانون جدیدی تصویب شود. اما متأسفانه در این مدت، از یک طرف، تکرار کلیدواژه «لایحه عفاف و حجاب» موجب شد که برخی از مسئولین عملاً نگاهشان به لایحه حجاب دوخته شود. از آن طرف، در عمل به قانون موجود هم راه مسامحه گری را باز گذاشتند!

یعنی نه قانون فعلی به درستی ملاک عمل قرار گرفت و نه اینکه خبری از تصویب قانون جدید شد و لایحه عفاف و حجاب هم این دست و آن دست می شود و اصلاً معلوم نیست چه سرنوشتی پیدا می کند؟
 
سه: متأسفانه تعلل مسئولین موجب شده است که وضعیت عفاف و حجاب به شرایط نگران کننده ای برسد. تجمع اقلیت هنجارشکن در برخی مکان های خاص ممکن است برای بخشی از مردم و مسئولین این ذهنیت را به وجود آورد که این افراد تعدادشان در جامعه زیاد است، اما بدون تردید، کشف حجاب کنندگان و بی بند و بارها در اقلیت هستند و نباید تحت تأثیر برخی سر و صداها و فضاسازی ها قرار بگیریم. مهم، توجه به این مطلب است که بی بند و باری مانند ویروس مهلک و واگیردار برای جامعه عمل می کند و اثرات سوء آن، دامن کل جامعه را می گیرد و جامعه را فاسد می کند.
 
چهار: این دست و آن دست کردن مسئولین مربوطه موجب شده است که اقلیت هنجارشکن، جسارت بیشتری برای هنجارشکنی پیدا کنند. در حقیقت، هر چقدر که ما مماشات و تسامح نشان دادیم، آنها جری شدند و مترصد این هستند که همین طور به درجات بعدی هنجارشکنی روی آورند.