بارها مشاهده شده است که در برابر ترک فعل ها و یا اقدامات نادرست مسئولین، مماشات و تسامح های نابجا صورت می گیرد؛ به گونه ای که مردم منتظر برخورد قاطع قوه قضائیه هستند، اما به هر دلیلی، برخورد قاطعی مشاهده نمی کنند.
گروه جامعه جهان نيوز: یکی از مؤلفه های اصلی در امان ماندن جامعه از انواع آسیب ها و مفاسد ریز و درشت و یا کم شدن این موارد، نوع واکنش و برخورد حکومت ها با افراد قانون گریز و هنجار شکن است. در این میان، نقش نهادهای نظارتی و قوه قضائیه بسیار مهم است. نوع برخورد نهادهای نظارتی نباید به گونه ای باشد که مجرم یا هنجارشکن، احساس کند راه هایی برای خلاصی از محاکمه یا برخورد برای او وجود دارد و یا نباید احساس کند، قانون همیشه اجرا نمی شود و یا بدتر از آن، گمان کند که احیاناً در حد مترسک است!
برای مثال، در کشورمان برخی افراد هستند که برای رسیدن به جایگاه های بالای مسئولیتی سر و دست می شکنند. در سال های گذشته، فراوان شاهد بوده ایم که از نمایندگی مجلس گرفته تا وزارتخانه ها و مدیریت مجموعه های دولتی، در هر صورت، برخی با تمسک به ظاهرسازی و یا چانه زنی و إعمال نفوذ بر سیاستمداران و ... خود را به بدنه مدیریتی کشور تحمیل کردند.
یکی از دلایل تشکیل شدن این صف طولانی، هزینه نداشتن و یا کم هزینه بودن آن منصب و مسئولیت است. به این معنی اینکه مثلاً اگر کسی وزیر مسکن شود و با تصمیمات غلط خود و یا عدم توجه به نظرات متقن کارشناسی، موجب هرج و مرج در بازار مسکن شود و یا اینکه وزیر نفت باشد و با تصمیمات غلط خود، ضررها و خسارت های قابل توجه اقتصادی و غیر اقتصادی به نسل فعلی و نسل بعدی کشور وارد کند، ممکن است که بعد از دوران مسئولیت خود، به راحتی در میان مردم رفت و آمد کند و از آن بدتر، حتی ممکن است در آینده، دوباره مسئولیتی هم بگیرد!
یا مثلاً فرد یا افرادی می توانند، با سوء مدیریت خود، فضای مجازی کشور را به محل تاخت و تاز دشمن تبدیل کنند، ما را به استثمار و استعمار مجازی دشمن درآوردند، موجب نقض استقلال کشور و به وجود آمدن آسیب های قابل توجه امنیتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی شوند، اما فردای بعد از مسئولیت خود، به راحتی در خیابان های این مملکت قدم بزنند و حتی خود را قهرمان نشان دهند!
مثال دیگر آن، برخی سلبریتی ها هستند که در سال های گذشته، با رفتارهای عوامانه و اظهارنظرهای سطحی خود، گاهی اوقات امنیت روانی جامعه را به بازی گرفته اند و بدون سند و مدرک سخنانی گفته اند که موجب تشویش اذهان عمومی شده اند. در این میان، رفتارهای ساختارشکنانه آنها نیز در سال های گذشته خود به یک معضل تبدیل شده است.
مورد دیگر که می توان مثال زد، برخی افراد بی بند و بار و ولنگار در سطح جامعه است که به امنیت اخلاقی و فرهنگی جامعه حمله می کنند و روز به روز هم جری تر می شوند.
هدف از بیان این مثال ها این نیست که بگوییم مطلقاً برخوردی با این افراد صورت نمی گیرد. بیان چنین چیزی در حقیقت بی انصافی در حق قوه قضائیه و نهادهای نظارتی و ... است. اما بارها مشاهده شده است که در برابر ترک فعل ها و یا اقدامات نادرست مسئولین، مماشات و تسامحات نابجا صورت می گیرد؛ به گونه ای که مردم منتظر برخورد قاطع قوه قضائیه هستند، اما به هر دلیلی، برخورد قاطعی مشاهده نمی کنند.
در مورد سلبریتی ها و یا افراد بی بند و بار و هنجارشکن اخلاقی نیز فراوان مشاهده می کنیم که این مماشات ها وجود دارد.
خلاصه اینکه، برخورد قاطع نداشتن و یا شل گرفتن برخورد با افراد قانون گریز و هنجارشکن، هم موجب کم شدن و یا بی اعتماد شدن مردم خواهد شد و هم اینکه آن عده قانون گریز و هنجار شکن را به نوعی ترغیب می کند که نسبت به رفتار غلط خود جری شود. در حقیقت همیشه باید این فرمول در ذهن ما باشد که چه بخواهیم و چه نخواهیم، عدم برخورد قاطع با هنجارشکن و فاسد – چه اقتصادی و چه اخلاقی و ... – خود به نوعی ترویج هنجارشکنی و فساد بیشتر است. در واقع باید برای این عده، هزینه قابل توجه ایجاد کنیم تا آنها نتوانند برای مردم و جامعه هزینه ایجاد کنند.
اجرای قانون برای دولتمردان و سلبریتی ها خودش باعث تبیین می شود و جامعه با دیدن اجرای قانون برابر برای همه، باعث کاهش ناهنجاری ها و قانونمند شدن مردم می شود .
کاملا مشخص است برخی مسئولان خصوصا بالانشین تهران خوف کردند و تکالیفشان در برخورد با مظاهر فساد اقتصادی فرهنگی را به بهانه و توجیه های عجیب و بی مورد ترک می‌کنند
به گونه ای که مردم منتظر برخورد قاطع قوه قضائیه هستند، اما به هر دلیلی، برخورد قاطعی مشاهده نمی کنند.!!!!
كه به هيچ وجه قانع كننده نيست و باعث ياس و نا اميدي در مردم ميشه اينجوري نميشه كه هر مسئولي چند سال بياد راس كار بعد خودش ونزديكانش به آلاف و اولف برسند و وزراشون به ثروت هاي دهها هزار ميلياردي برسند و اونوقت قوه قضائيه ما بدون هيچ توضيحي براحتي
از كنار قضيه عبور كنه و دست به هيچ اقدام نزنه .
کمبود نقدینگی.در‌کشور.از‌نبودن‌درامد
کافی.در‌کشور‌است.باید‌بیکاری‌را‌کاهش
بدهیم.تا‌با‌چرخش‌مالی‌در‌نظام‌بانکی.
چرخش سرمایه.بین‌کارگر‌و‌کارفرما
بوجود آید.همت عالی با توکل به خدا.
و همکاری.همیاری‌همه جمعیت‌کشور.
مشکلات معیشتی.و اقتصادی حل خواهد شد..ان‌شاءالله..
