آیا اگر برای رعایت بدیهیات حکمرانی و مدیریت اقتصاد جامعه و برای ایجاد امنیت شغلی و تضمین ثبات برای کسب و کارها، قدم برداریم و کسب و کارها را از جایی که در آن، خطر سیل، طوفان یا سقوط بهمن وجود دارد به یک جای امن و پایدار ببریم، این به معنی تعطیل کردن کسب و کارهاست؟!

گروه سیاسی جهان نیوز، رضا صفری: این روزها مشاهده کردیم که پلتفرم های مجازی نظیر اینستاگرام، نقش ویژه ای در اغتشاشات و فتنه گری داشتند. از طرفی، برخی ساز و کارها از جمله ایجاد محدودیت برای فعالیت پلتفرم های آمریکایی موجب شد که تب و تاب اولیه فتنه بخوابد.

البته اگر اینستاگرام غیر از این رفتار می کرد باید تعجب می کردیم. اما در هر صورت، این روزها شاهد مسدود شدن این پلتفرم هستیم و انتظار داریم که در آینده نیز علاوه بر این، فکری برای فعالیت فیلترشکن ها شود.

در اینجا اشکالی که برخی افراد مطرح می کنند این است که با این کار، کسب و کارهای فعال در اینستاگرام آسیب می بینند. به عبارت دیگر، برخی افراد به گونه ای از کسب و کارهای مجازی سخن می گویند که گویی با بسته شدن اینستاگرام، ما به دنبال قلع و قمع کردن بساط کسب و کار مجازی و خداحافظی با آنها هستیم!

اما اولاً که کسب و کارهای مجازی موجود در اینستاگرام با یک اشاره – که می تواند از سوی مقامات آمریکایی و یا مدیران اینستاگرام باشد – به راحتی و با هر بهانه ای می تواند از بین برود و دست ما هم در حنا گذاشته شود و کسی هم به ما پاسخگو نباشد.

ثانیاً، آیا اگر برای رعایت بدیهیات حکمرانی و مدیریت اقتصاد جامعه و برای ایجاد امنیت شغلی و تضمین ثبات برای کسب و کارها، قدم برداریم و کسب و کارها را از جایی که در آن، خطر سیل، طوفان یا سقوط بهمن  وجود دارد به یک جای امن و پایدار ببریم، این به معنی تعطیل کردن کسب و کارهاست؟!

آیا اگر یک روزی به جای لکوموتیوهایی که دارای نقص فنی هستند، لکوموتیوهای ساخت داخل را جایگزین کنیم، این به معنی تعطیل شدن ناوگان حمل و نقل کشور است؟!
 
البته این را هم قبول داریم که ممکن است در مسیر این جابجایی و تغییر محل کسب و کارها برخی هم ضرر کنند. اما این ضررها که بعضاً می تواند مقطعی هم باشد، در مقابل ضررها و آسیب های قابل توجهی که فعالیت اینستاگرام در کشور دارد، قابل مقایسه نیست. از جمله :
 
یک: اشغال فضای سایبری کشور که طی آن یک حکومت خودمختار در دل جمهوری اسلامی تشکیل داده است و به هیچ کس هم پاسخگو نیست؛ و این یعنی اینکه نقض حریم، حاکمیت و استقلال کشور که جزو خط قرمزهای هر کشوری است.

دو: مهندسی فرهنگی و مدیریت افکار عمومی کشور به دست یک پلتفرم متخاصم و وابسته به دشمن اصلی ما.

سه: این پلتفرم هر طوری که بخواهد و یا دستور بگیرد و با ضریب دادن به انواع دروغگویی ها، شایعات و ... امنیت ملی و همچنین امنیت روانی و آرامش مردم را بر هم می زند.

چهار: در دل جمهوری اسلامی در حال تربیت کردن دشمن برای جمهوری اسلامی است و در ایام فتنه – از جمله فتنه اخیر- نیز خود آتش بیار معرکه است. یعنی هم فتنه می آفریند و هم در فتنه صحنه گردانی می کند.

پنج: ایمان مردم که در واقع به عنوان بزرگترین قدرت و موجب امنیت ملی ماست به وسیله این پلتفرم سال هاست که بمباران شده و تضعیف می گردد.

شش: کسب و کارهایی در این پلتفرم راه اندازی شده است که حیات آنها به یک مو بند است و این پلتفرم به هر دلیلی و با یک چشم به هم زدن می تواند همه آنها را از بین ببرد. این یعنی اقتصاد مجازی ما در محاصره دشمن در آمده است و مسئولین ما هم کاری در برابر حذف شدن این کسب و کارها نمی توانند انجام دهند.

هفت: کلاهبرداری، قمار، شرط بندی و ... در این پلتفرم بسیار عادی است.

هشت: تولید و نشر گسترده محتوای جنسی و مبتذل و آسیب رساندن به بنیان خانواده ها و به تبع آن افزایش آسیب های اخلاقی و اجتماعی نظیر خیانت به همسر، طلاق، انحراف نوجوانان، جوانان و ...

نه: حمله به مقدسات دینی و بمباران شبهات اعتقادی و اخلاقی در میان مردم عادی.

ده: خروج کلان داده (Big Data) از کشور و شناخته شدن نقاط ضعف وقوت و برنامه ریزی بر اساس این نقاط ضعف و قوت.
 
نمی توان از این ضررها که متوجه بیش از 80 میلیون است به راحتی گذشت. با این تفاسیر، ادامه فعالیت این پلتفرم، خلاف عقل، شرع و بدیهیات حکمرانی است و اتفاقاً به دلایل اقتصادی هم که شده باید اینستاگرام مسدود باشد!

در هر صورت، این اتفاقات در زمینه های دیگر هم می تواند رخ دهد؛ مثلاً اگر بخواهیم در یک تقاطع خطرناک و پرحادثه، پل یا تقاطع غیر همسطح بزنیم، قطعاً در اینجا برخی کسبه ممکن است ضرر کنند، ممکن است مسیر عبور و مرور، موقتاً مسدود و یا محدود شود و یا در برخی نقاط، ترافیک به وجود آید؛ اما منطقی نیست که از انجام کاری که ضروری است یعنی احداث پل یا تقاطع غیر همسطح، کوتاه بیاییم.
 
در محل بحث ما هم اگر عده ای از این جراحی مجازی، که  ضروری و حیاتی است، آسیب ببینند، مقصر، کسانی نیستند که در حال حاضر قصد جراحی دارند، بلکه مقصر کسانی هستند که از سال ها قبل، با سیاسی بازی، ترک فعل و اقدامات خلاف امنیت ملی خود، مردم و کشور را در این پرتگاه قرار داده اند.
 
قصه کسب و کارهای اینستاگرامی را بهتر است از این زاویه بنگریم تا واقعیت ها کتمان نشود و یا احیاناً فریب سخنان افراد روشنفکری را نخوریم که با علم کردن این کسب و کارها و پنهان شدن پشت آنها، در نهایت کشور را به اشغال سایبری دشمن درآوردند و اتفاقاً کسب و کارهای مجازی را هم به مویی بند کردند!