تلاش ناخواسته برای تلقین یک گزاره غلط؛
دغدغه‌سازی اشتباه/ مردم عزیز! لطفا غصه ما را بخورید
چهارشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۲۹
کد مطلب: 792646
برخی هم به علت عدم تمایل برای اعزام به خدمت سربازی به دنبال راه و روش‌هایی برای معافیت از خدمت سربازی هستند و این موضوع تبدیل به یکی از دغدغه‌های آنان می‌شود و زندگی‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. البته این افراد از هر گروه، طبقه و منطقه‌ای هم که باشند در نهایت هم باید به خدمت سربازی بروند و راهی جز این نیست.
اما انگار این موضوع برای برخی متفاوت شده و چند سالی است که سربازی رفتن گروهی بیش از دیگران جنجال و حاشیه دارد و حتی به رسانه‌ها هم کشیده می‌شود.
این موضوع که مشخصا در بین بازیکنان فوتبال حاضر در لیگ و به ویژه سرخابی‌ها دیده می‌شود، این سوال را برای سایر جوانان ایجاد کرده که آیا انصاف است، عموم جامعه تن به قانون بدهند اما عده‌ای دیگر هر وقت دلشان خواست مشمول شوند یا هر طور دلشان خواست سربازی بروند؟
این بار ماجرای دو مدافع مشمول استقلال این بحث را دوباره زنده کرده است و به خوراکی برای رسانه‌های ورزشی تبدیل شده است. سیاوش یزدانی مدافع استقلال که یکی از همین دو نفر بازیکنان مشمول است، به تازگی گفته است: «من دست کمکم را به سمت مسئولان دراز می‌کنم. قانون باید حامی‌یک جوان مفید باشد. من از قانون توقع دارم که از من حمایت کنم. من شهروند مفیدی بودم. من که کنکور قبول می‌شوم. دو، سه دلیل دارم که باید از من حمایت کنند. دو، سه ماه کمک کنند. سربازی در این شرایط برای من مقدس نیست چون به آینده من آسیب می‌زند. الان قانون می‌تواند به من کمک کند. دو، سه ماه به من فرصت بدهند که بروم به درسم برسم. می‌خواهم به من کمک کنند».
فارغ از آنکه در بین مدیران استقلال و نظام وظیفه چه گذشته است؛ بحث مهم برابری قانون برای همه آحاد جامعه است و در این بین به غیر از امتیازات احصا شده در قانون فرقی بین جوان فوتبالیست و هنرمند با هر جوان دیگری نیست؛ چرا که اساسا هر جوانی در نوع خود مفید بوده و برای آینده برنامه دارد؛ علاوه بر این هر جوان در نوع خود صاحب استعداد نیز هست. البته که جا دارد از ایستادگی سازمان نظام وظیفه در اصرار به اجرای قانون تقدیر کرد.
البته این تفاوت‌ها فقط مربوط به خدمت سربازی نمی‌شود، درآمد نجومی بازیکنان لیگ برتری هم همواره با حاشیه و جنجال همراه بوده است. به خصوص زمانی که بخشی از این مبلغ قرارداد نجومی پرداخت نشده باشد این موضوع به سرعت به صدر اخبار رسانه رفته و به نوعی دغدغه این بازیکنان به جامعه منتقل می‌شود. به عبارت بهتر مردمی که اسیر برخی حداقل‌های معیشتی خود هستند باید غصه بخورند که چرا فلان بازیکن فوتبال از آن قرارداد چندمیلیاردی خود، چند صد میلیون را نگرفته و از او تقدیر کنند که علی رغم این شرایط سخت(!) غیرتمندانه بازی کرده است!
هر دوی این موارد یک دغدغه سازی اشتباه است که جدای از تقلای خود بازیکنان متاسفانه توسط رسانه‌های ورزشی هم به آن دامن زده می‌شود و باعث ایجاد انحرافی در انگیزه و اخلال در زندگی سایر جوانان می‌شود. فی الواقع مردم باید غصه دار زندگی چند ده نفر خاص باشند!
