اظهارات جلایی پور، از عناصر تندروی اصلاحات:
انقلاب، جنگ، جنبش سبز جزو تلاش‌های جمعی ملت در اين چهل و اندی ساله بوده/ اصلاح‌طلبان در سياست خارجی برجام را تاسيس کردند/ الان هم رييسی نمي‌تواند راه برجام را نرود/ بعضی محققان فکر می‌کنند با رفتن جمهوری اسلامی، ايران به سمت دموكراسی می‌رود
سه شنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۴:۰۱
کد مطلب: 785959
البته که اگر جلایی پور را جزو جامعه شناسان محسوب شود باید برای این علم فاتحه و صلواتی قرائت کرد. با این حال نکات قابل توجهی در میانه اظهارات به ظاهر جامعه شناسانه این فعال سیاسی وجود دارد. جلایی پور مدعی است که اصلاح طلبان باعث و بانی برجام -بخوانید خسارت محض و تقریبا هیچ- شدند و رئیسی هم چاره ای ندارد جز که همین راه برجام را ادامه دهد. البته که خیال جلایی پور باطل است و هم نوع مذاکرات و هم جنس مذاکرات در دولت رئیسی تفاوت دارد و البته که کشور معلق به برجام نشده است.
جلایی پور همچنین مدعی شده است که اصلاح طلبان در انتخابات های اخیر باختتند اما اصلاحات نباخت. البته که نیاز هر جامعه ای به اصلاح قطعی است اما خود اصلاح طلبان عامل تحریف هستند نه اصلاح و در انتخابات های گذشته، مردم هم به اصلاح طلبان و هم به اصلاحات مدنظر این جریان غربگرا نه گفتند.
این فعال اصلاح طلب همچنین از قول برخی محققان(!) گفته است که آنها فکر می‌کنند اگر جمهوری اسلامی برود ایران به سمت دموکراسی حرکت می کند! البته که خواب رفتن جمهوری اسلامی هم خواب باطلی است چه رسد به آنکه اصلاح طلبان و مثلا محققان این توهم را در بیداری داشته باشند. احتمالا منظور این مثلا محققان دموکراسی حاکم بر قبله آنها یعنی ایالات متحده آمریکا و وقایع ننگ آور رخ داده در این کشور است که به تعبیر برخی کارشناسان دیکتاتوری عربستان به دموکراسی آمریکا اولی است.
البته اعتراف جلایی پور به قدرت موشکی جمهوری اسلامی در این گفتگو نیز قابل اشاره است.
به گزارش جهان نيوز، بخش هایی از اظهارات جلایی پور را در ادامه خواهید خواند:
*اعتراضات ۸۸، ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۰ نشان داد كه مردم ناراضي‌اند ولي همچنان مردم از اصلاحات عبور نكردند. شما ديديد اقشار متوسط صد شهر وقتي اعتراضات با خشونت همراه شد به اعتراضات نپيوستند. اگر پيوسته بودند كه انقلاب مي‌شد، در صورت وقوع چنين وضعي، آن موقع مي‌شد عبور مردم را از اصلاحات پذيرفت.
*مردم از اصلاح‌طلبان هم عبور نكردند بلكه اصلاح‌طلبان در دو انتخابات ۷۶ و ۸۰ و در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ نامزدشان پيروز شد... اصلاح‌طلبان در انتخابات ۸۴ و ۱۴۰۰ فقط باختند، اصلاحات كه نباخت.
*اصلاح‌طلبان با دفاع از حسن روحاني ايران را از وضعيت نيمه امنيتي خارج كردند، در سياست خارجي برجام تاسيس شد (كه الان هم رييسي نمي‌تواند راه برجام را نرود)، زيربناهاي اينترنتي كشور سراسري و تقويت شد، توطئه خروج ترامپ از برجام تا حالا خنثي شده است.
*تلاش جمعي ملت در اين چهل و اندي ساله چه بوده است؟ انقلاب ۵۷ و پيامدهايش بوده، جنگ هشت‌ساله بوده، بازسازي پس از جنگ بوده، جنبش اصلاحات و جنبش سبز و جنبش‌هاي موضوعي بوده (مثل جنبش اعتراضي مردم در حاشيه شهرها، جنبش‌هاي جوانان- دانشجويان، زنان، اقوام، جنبش مالباختگان ۹۶، جنبش اعتراضي معيشتي به قيمت سوخت بنزين در سال ۹۸، اعتراضات متعدد و پيوسته سنديكايي و صنفي كارگران، كاميون‌داران و معلمان و درويشان و ...) براي آشنايي با تلاش ملت ايران با اين تلاش‌هاي مذكور و جنبشي بايد آشنا شد.
*يك انگاره در بين بعضي از محققان شكل گرفته مبني بر اينكه چون جامعه ايران جنبشي است پس جمهوري‌اسلامي رفتني است و ايران به سوي دموكراسي حركت مي‌كند! اين انگاره خطايي است. يكي از مباحث مهم جامعه‌شناسي سياسي اين است كه پيامدهاي انقلاب‌ها و جنبش‌ها چيست؟ انقلاب‌ها و جنبش‌ها ممكن است رژيم‌ها را جابه‌جا بكنند ولي لزوما دموكراسي را به ارمغان نمي‌آورند.
*بحران مشاركت در ايران، بحران «مشاركت انتخاباتي» است نه مشاركت به‌طور كلي چون جامعه اعتراضي و جنبشي است. انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ به روشني بحران مشاركت انتخاباتي را نشان دادند. علت آن اين بود كه دولت موازي بيست سال جلوي اصلاحات و انتخابات مردم مانع‌تراشي كرد. ظاهرا از عدم مشاركت مردم هم خوشحالند چون حكومت را يك‌دست كردند. شما درست گفتيد راه‌حل اين مشكل فقط توصيه و انذار حكومت نيست. ولي به نظر من راه‌حل «انقلاب ديگر» هم نيست. راه‌حل همچنان تقويت جامعه مدني و دولت با ظرفيت است.
*بخش سوم كتاب در فرازهاي مختلف اين بحران دستاورد را نشان مي‌دهد. ولي در عين حال اين به معناي اين نيست كه جمهوري اسلامي هيچ دستاوردي نداشته. كارنامه حكومت در آموزش نيروي انساني، خصوصا زنان، در بهداشت و درمان قابل دفاع است. من به يك مورد ديگر اشاره مي‌كنم كه كمتر مورد توجه منتقدين وضع موجود قرار مي‌گيرد. در دو دهه گذشته امريكا دنبال دموكراسي كلنگي بود. اقدامات ترامپ فوق‌العاده خطرناك و عليه تماميت ايران بود. در برابر اين تهديدات جمهوري اسلامي با اتكا به توان نظامي داخلي (با اتكا به تسليحات توليد داخل) از تماميت ارضي ايران دفاع كرده و معلوم نيست اگر توان موشكي ايران نبود چه بر سر ايران مي‌آمد.
