از ابراز تمایل ظاهری تا تشدید فشارها؛
نشست G20 در رُم، یک نقطه عطف برجامی بود؟!/ در بر همان پاشنه ضدایرانی می‌چرخد +جزئیات
شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۰۶
کد مطلب: 780790
در این راستا، برخی تحلیلگران از ایجاد اجماع علیه ایران(از سوی آمریکا و اروپا) در چهارچوب نشست اخیر رهبران جی 20 در ایتالیا خبر می دهند. با این حال اینطور به نظر می رسد که آنچه در نشست رُم شاهد آن بودیم، صرفا پرده ای جدید از نمایشی بود که از سال 2016 میلادی و با روی کار آمدن ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز شده است.
*ترامپ و مقابله با برنامه هسته ای ایران از منظر دکترینِ "بازیگر دیوانه"
دولت های مختلف آمریکا همواره نشان داده اند که مذاکره و تعامل با ایران را مخصوصا در مساله هسته ای این کشور، به مثابه ابزاری برای نابودی ایران و نَه حل مشکلات خود با تهران ارزیابی می کنند. در این راستا، پس از انعقاد توافق برجام در سال 2015 و پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا، وی(ترامپ) و تیم امنیت ملی و سیاست خارجی او، بر اساس رویکرد خاص خود که مبتنی بر دکترین "بازیگر دیوانه" بود، رویه های تهاجمی را در قبال ایران عملیاتی کردند.
نقطه تاکید این دکترین در وهله نخست این بود که بایستی فضای بازِ ایجاد شده برای ایران پس از انعقاد توافق برجام(در سال 2015)، هر چه سریع تر بسته شود و انزوای گسترده بین المللی از سوی آمریکا به ایران تحمیل گردد. در این راستا، شاهد بودیم که ترامپ ضمن تعریف کارزار فشار حداکثری علیه ایران، در ذیلِ دکترین بازیگرِ دیوانه، رویکرد "محدودسازی همکاری های بین المللی ایران" و "ایجاد ائتلاف منطقه ای و بین المللی علیه این کشور" را در دستور کار خود قرار داد. این رویکرد به طور خاص نه تنها بار دیگر سطح فشارها علیه ایران را تا جای ممکن به اوج رساند بلکه بر آن بود تا ایران را به نقطه ای خاص که در آن مقاومت این کشور هزینه های سنگینی برای آن در پی داشته باشد، برساند. در این دوران، فشارهای قالب توجه آمریکا علیه ایران، با مقاومت جدی ایران رو به رو شد با این حال، این فشارها، آسیب های زیادی را نیز به اقتصاد ایران وارد آوردند. با این همه، هنوز معادله‌ای که ترامپ برای ایران تعریف کرده بود به هدف اصلی خود که وادار کردن ایران جهت پذیرش یک توافق گسترده تر بود نرسید که بایدن توانست پیروز انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا شود.
*بایدن و تقابل با ایران از منظر دکترین "بازیگر بالغ و هوشمند آمریکایی"
برخی از تحلیلگران پس از انتخاب بایدن به عنوان رئیس جمهور جدید آمریکا، با نگاهی تقلیل گرایانه تاکید داشته‌اند که وی تحریم ها علیه ایران را لغو خواهد کرد و بار دیگر آمریکا را به برجام باز می گرداند. این در حالی است که این تحلیل در میدان واقعیات، چندان درست به نظر نمی رسید. بایدن نه تنها تحریم ها علیه ایران را لغو نکرد، بلکه در قالب دکترین "بازیگر بالغ و هوشمند آمریکایی"، و همراهی با متحدان و همکاری با رقبای آمریکا در مساله ایران، عملا نقطه تمرکز خود را بر ایجاد اجماع علیه تهران قرار داد. در چهارچوب این رویکرد، دولت آمریکا به ظاهر مایل به تعامل و مذاکره با ایران است، با این حال، صرفا به دنبال دور کردن انتقادات بین المللی از خود و نشان دادن چهره ای اهل تعامل و مذاکره از آمریکا در عرصه بین المللی و در نقطه مقابل، تشدید فشارها علیه تهران است.
مساله ای که نمود آن را در نشست اخیر جی 20 در رُم ایتالیا دیدیم و اساسا آنچه شاهد بودیم را نمی توان نقطه عطفی جدید در چهارجوب معادله هسته ای ایران ارزیابی کرد. در بهترین حالت آن را می توان تداوم رویکرد کارزار فشار حداکثری علیه ایران داست. رویکردی که سعی دارد ایران را در نقطه ای قرار دهد که اگر این کشور در مورد معادله هسته ای خود حاضر به گفتگو با آمریکا و پذیرش شروط آن نشود، با تحریم های گسترده ای از جانب غرب رو به رو خواهد شد و اگر به گفتگو و مذاکره با قواعد غرب نیز تن دهد هم، بایستی آسیب ها به موضع خود در عرصه های داخلی و بین المللی را بپذیرد. معادله ای که عملا در چهارچوب باخت-باخت برای ایران تعریف شده است. امری که مقابله هوشمندانه ایران را نیز در مواجهه با این مساله، قویا طلب می کند.
