روز سوم بعد از عاشورا که مردانی از قبیله بنی اسد برای دفن اجساد شهدای کربلا آمدند، بر روی شانۀ مبارک امام زخم متفاوتی دیدند که اثر شمشیر و نیزه و شلاق نبود.
همراه با اصحاب آخرالزمانی سیدالشهداء(ع)/ شماره ۲
مدافع حرمی که یاد زخم خاص امام حسین(ع) را زنده کرد
9 مرداد 1401 ساعت 8:31
روز سوم بعد از عاشورا که مردانی از قبیله بنی اسد برای دفن اجساد شهدای کربلا آمدند، بر روی شانۀ مبارک امام زخم متفاوتی دیدند که اثر شمشیر و نیزه و شلاق نبود.
گروه فرهنگ جهان نیوز: وقتی در روز دوم محرم کاروان امام حسین(ع) وارد سرزمین کربلا شد، مرکبی بیش از همه جلب توجه میکرد، مرکبی که دور آن را جوانان بنی هاشم گرفته بودند و هیچ نامحرمی اطراف آن نبود. در آن مرکب نوه پیامبر(ص) و دختر امیرالمومنین(ع) و فاطمه زهرا(س) بود.
اما عصر عاشورا وقتی حضرت زینب(س) تمام زنان و طفلان را سوار نمود، فقط خود مانده بود که سوار گردد. اینجا حضرت احساس غربت و تنهایی میکند، برمیگردد رو به مقتل شهدای کربلا و صدا مینزد: «برادرم عباس! علی اکبر! برخیزید که وقت سواری آمده، مرا سوار بر محمل نمایید. برخیزید که وقت اسیری رسیده است. حسینم برخیز!…»
پس از واقعه کربلا نقل این داستان بارها دل ما را سوزاند. ما و پدرانمان سالهاست که میگوییم ای کاش در کربلا میبودیم و نمیگذاشتیم این صحنه ها بوجود آید.
قرن ها از حادثه کربلا گذشت و خبرهای نگران کنندهای از سرزمین شام به گوش رسید. گروه های تروریستی تکفیری بخش های وسیعی از خاک سوریه را به اشغال خود در آورده و در آنجا از هیچ جنایتی حتی بر علیه زنان و کودکان خردسال فروگذاری نمیکردند. روزهای بعد خبرهایی درباره تخریب قبور برخی از بزرگان دینی و هتک حرمت برخی از امکان زیارتی سوریه به گوش رسید.
گروه های تکفیری تا نزدیکی حرم حضرت زینب (س) هم رسیده بودند. یکی از فرماندهان مدافع حرم نقل میکند که داعش زمانی که به نزدیکی حرم حضرت زینب(س) رسید بر روی دیوار حرم شعار مینوشت که هنوز بخشی از این شعارها موجود است.
فرمانده داعش بر روی بی سیم خود در نزدیکی حرم حضرت زینب(س) رجز میخواند و میگفت که {حضرت}عباس کجایی که ما {حضرت} زینب را از قبر بیرون خواهیم کشید.
اما مگر میشود کسی که عمری در هیئت و سرسفره امام حسین(ع) بزرگ شده وقتی حرم حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) مورد تهدید باشد اینجا آسوده خاطر به هیئت برود و فقط روضهخوانی کرده و اشک بریزد.
عاشقان اهل بیت با شعار «کلنا عباسک یا زینب» به طرف سرزمین شام رهسپار شدند. سرزمینی که قلبشان و تمام موجودیتشان و آن راوی کربلا را در آنجا جا گذاشتهاند.
مدافعین حرم بی وفایی کوفیان را جبران میکنند. و این بار نه در خاکهای جنوب کشور بلکه در خرابههای شام و حلب بر روی زمین میافتادند تا دست متجاوزان به حرم بانوی کربلا نرسد.
کد مطلب: 772308
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/report/772308/مدافع-حرمی-یاد-زخم-خاص-امام-حسین-ع-زنده