ارسالی مخاطبین//
یک نگاه متفاوت به چرایی درخشش زاکانی/ ماجرای سفر ۱۵ سال پیش خانواده زاکانی به یک منطقه لاکچری! +تصاویر
چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۵۳
کد مطلب: 766796
بی شک دکتر زاکانی را باید پدیده مناظرات دانست؛ او با بیان متقن و محکم از آرمان های انقلاب اسلامی دفاع جانانه ای کرد و توانست با جمله سازی های بی بدیل خود ضریب نفوذ و میزان تاثیرگزاری اش را به رخ نمایندگان جریان غرب گرا بکشاند.
اینکه او توانست در لحظه، جواب بیانیه های دیکته شده اتاق های پیچیده عملیات روانی رقیبان را بدهد و آنها را به انفعال بکشاند به این دلیل است که زاکانی در همه این سال های مسئولیت با مردم زیسته است و همراه با آنها درد کشیده است و همچون آنان بر مشکلات شان گریسته است.
و مهمتر از همه اینها، خانواده اوست که در همه این سال های مسئولیت جدا از او نبوده اند و خود را تافته جدا بافته از مردم، همچون برخی از خانواده های مسئولین ندانسته اند و هیچ سفره اختصاصی و یا حتی سفر اختصاصی هم برای خود نخواسته اند. از همین روست که زاکانی می تواند به پشتوانه چنین خانواده ای و مردم مستضعف و محروم، در برابر باندهای سترگ رانت و فساد سینه سپر کند و پنجه در پنجه شبکه فساد از حقوق مردم، بی لکنت و بدون ترس از تخریب، دفاع کند.
بی جهت نیست که خانواده او، پیش از زاکانی مورد هجمه تیرهای مسموم باندهای قدرت و فساد قرار می گیرند و تهدید نیز می شوند.
تصاویری که مشاهده می کنید به تیرماه سال 85 مربوط است، زمانی که زاکانی نماینده مردم تهران است. اما خانواده او -همسر و سه دخترش- به جای سفرهای لاکچری تابستانه با ماشین های آنچنانی، ترجیح می دهند در دامنه ارتفاعات "تته-اورامانات" محل عبور کولبران، هم مرز با استان حلبچه عراق، در روستای "دزلی" پای صحبت های مادر شهید "نوشیروان امیری" بنشینند.
"بی بی حنیفه" که از اهل سنت است از سال های اولیه جنگ در کردستان روایت می کند. اینکه حضرت آقا در روستای دزلی در سال 59 که آن زمان پایگاه کومله بوده است، حضور پیدا می کنند اما همزمان به دلیل گرای ضدانقلاب، هواپیماهای دشمن هم روستا را بمباران می کنند. از روزهایی می گوید که حاج احمد متوسلیان، محمد ابراهیم همت و محمد بروجردی در این روستا بوده اند و او برای بسیجی ها آشپزی می کرده و گاهی زخم های آنها را پانسمان؛ و حتی برخی شب ها نگهبانی می داده است تا ضد انقلاب شبیخون نزنند و فرزندانی مثل نوشیروانش به دست کومله به شهادت نرسند.
بی بی حنیفه از مشکلات مردم روستا هم می گوید، از زمستان سرد و بیکاری مردان. دوست دارد از نزدیک آقای خامنه ای را ببیند و به او بگوید که آن روز بمباران، آقا را از نزدیک زیارت کرده و میزبان او در همین باغ بوده است.
بی بی حنیفه اما نمی دانست که پیغام او را چه کسی به تهران خواهد برد و او چند ماه بعد چگونه میهمان آقای خامنه ای در بیت رهبری خواهد شد.
