این دیگر هنر جهانگیری است که چطور بتواند در مواجهه با مردم خود را از ارتباطی که با دولت روحانی و عملکرد ایشان داشته، مبرا کند. اینها به هنر جهانگیری و اصلاح‌طلبان که به کمک ایشان می‌آیند، بستگی دارد.

گروه سیاسی جهان نیوز: علی صوفی، فعال اصلاح طلب و عضو کابینه دولت اصلاحات در گفتگو با فرهیختگان گفته است: «جهانگیری در انتخابات 96 هم که حضور یافت مردم بلافاصله به ایشان گرایش مثبت نشان دادند و به همین واسطه حتی قدری برای روحانی هم احساس خطر شد». وی در ادامه شانس معاون اول روحانی برای موفقیت در انتخابات 1400 را به میزان هنر وی در اعلام برائت از دولت روحانی مرتبط دانسته چرا که حضورش در دولت به جایگاه وی لطمه زده است.

پیش تر هم شهربانو امانی، عضو شورای شهر تهران با پیش کشیدن نام جهانگیری به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 و تلاش برای پاکسازی چهره او مدعی شده بود: «اصولگرایان از حضور جهانگیری در انتخابات ریاست جمهوری هراس دارند/ نزدیکان روحانی هم جهانگیری را از گردونه اجرایی خارج کرده‌اند».

خود صوفی در بخشی از مصاحبه به درستی اصلاح طلبان را مسئول ناکارآمدی های دولت روحانی و فراکسیون امید معرفی کرده اما این کار را از سر ناچاری -بخوانید تقلا برای قدرت گیری- دانسته است. اما ظاهرا سریال بی صداقتی و البته اهانت اصلاح طلبان به مردم و خصوصا حامیان‌شان ادامه دار است. ورود مصداقی این فعال اصلاح طلب به ماجرای انتخابات 1400 و معرفی جهانگیری به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان، نشان می دهد که در پازل ذهنی سیاست زده این افراد باید تا دقیقه پایانی و به هر قیمت که شده صندلی قدرت فعلی را حفظ کرد اما در لحظه آخر و با هدف بقای قدرت با یک اعلام برائت تاکتیکی، افکار عمومی را از هشت سال شراکت و همراهی در ناکارآمدی منحرف کرده و آنها را در رای مجدد به همان گروه فریب داد.