تردید روحانی جدی نبود قصد داشت ناز کند!/ دیپلماسی لبخند و نتیجه تقریبا هیچ/ اختلاف و تردید میان اصلاح طلبان/ رد صلاحيت شدهها به شورا ميروند
گروه سیاسی جهان نيوز: با بررسی روزنامه های امروز اصولگرایان به مطالب و گزارش های جالبی برخورد می کنیم که به بخش های از آن به شرح ذیل می توان اشاره کرد:
*تردید روحانی جدی نبود قصد داشت ناز کند!
روزنامه کیهان در ستون "نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای" نوشت:
صادق زیباکلام از حامیان دولت در گفتوگو با روزنامه زنجیرهای آرمان درباره حضور روحانی در انتخابات و تردیدهای چند ماه گذشته او در این زمینه و حمایت اصلاحطلبان از او گفت: آقای روحانی مزاح میکرد و قصد داشت «ناز» کند. من نمیخواهم بگویم که هشتساله شدن رئیسجمهور، مد شده است و حتما باید ۲دورهای باشد.
تمام روسایجمهور کشور ۲دورهای بودند. میتوان گفت که رئیسجمهورها برنامههایی دارند که ۴ سال، زمان کوتاهی برای تحقق این برنامههاست. بنابراین اقتضا میکند که یک دوره دیگر هم انتخاب شوند.
اما درخصوص آقای روحانی، نکته بسیار مهمی وجود دارد. او به هیچوجه رفتارش بهگونهای نبود که از تردیدش حکایت کند یا اطمینانی به حضور در انتخابات نداشته باشد. بنابراین برای من مشخص بود که او برای شرکت در انتخابات قاطع و جدی است.
وی درباره چرایی انتخاب روحانی از سوی اصلاح طلبان نیز گفت: با توجه به حمایت قاطع آیتا... هاشمی از روحانی، خیلی بعید بود بزرگان اصلاحطلبان از شخص دیگری حمایت کنند. اصلاحطلبان به خود اجازه نمیدادند جلوتر از هاشمی حرکت کنند. آنها روی حرف ... هاشمی حرف نمیزدند.
اظهارات این حامی دولت درباره اینکه اصلاحطلبان روی حرف هاشمی حرف نمیزدند در حالی است که هنوز هجمههای کمرشکن مدعیان اصلاحات به هاشمی در انتخابات مجلس ششم و تخریبهای روزافزون نشریات زنجیرهای علیه هاشمی هنوز از یادها نرفته است، مدعیان اصلاحات همواره به شخصیتها و گروهها به چشم پل نگاه میکنند، استفاده ابزاری برای رسیدن به قدرت مشخصه این نوع نگاه است که بررسی رابطه اصلاح طلبان با هاشمی این مدعا را اثبات میکند.
*انتقاد از دولت دسیسه خارجی شد!
در حالی که رئیس دولت یازدهم در دوره تبلیغات انتخاباتی همواره از شنیدن سخنان منتقدین و اهمیت دادن به آن سخن گفته بود عملکرد این دولت در طول نزدیک به چهار سال گذشته نشان میدهد که هجمه به مخالفین و منتقدین دولت از راس قوه مجریه به بدنه نیز سرایت پیدا کرده است.
کم سواد، بیقانون، بیدین، حسود، افراطی، کاسب تحریم، بیشناسنامه، دنیا ندیده، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، بزدل، منتقد فاسد، عقب مانده، هوچی باز و ...از جمله القابی است که در سالهای گذشته نصیب منتقدین از سوی رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت شده است.
در تازهترین مورد نیز روزنامه دولتی ایران منتقدین دولت را مفتری و وابسته به بیگانگان خواند.
رئیس دفتر روحانی در گفتوگو با ایران با تاکید بر اینکه ریشه افتراها علیه دولت دسیسه بیگانگان است گفت: اگر درباره ریشه این افتراها جستوجو کنیم، میبینیم که برخی از آنها، دسیسههای بیگانه ساختهای است که میخواهند میان مردم و خادمان آنان شکاف ایجاد کنند.
محمد نهاوندیان در این گفت و گو اظهار داشت: ادعا و افترا هرچند اکنون هزینه ندارد، اما در قیامت باید هزینه این افتراها را پرداخت کرد. کار پسندیدهای نیست که بعضی از اعضای دولت بخواهند درباره خود و زندگی خود حرف بزنند. اعضای دولت خادمان ملت هستند و فکر، ذکر و روز و شب آنان باید صرف خدمت به مردم شود.
رئیس دفتر روحانی درباره انتقادات معیشتی به دولت نیز گفت: داشتن دغدغه معیشت مردم بسیار خوب است، اما صرف بیان مشکل، دردی را دوا نمیکند، بلکه باید چاره را پیشنهاد داد و در مسیر حل مشکل گام برداشت. طبیعی است که برای رفع دغدغه معیشت، باید تولید ثروت را بالا ببریم. اکنون در پایان سال 95 باید خداوند را شاکر باشیم که بعد از سالها که به جای رشد، تولید ما کاهش یافته بود، به یک نرخ رشد کم نظیر در تاریخ اقتصاد کشور دست یافتیم.
نهاوندیان به این مسئله اشارهای نمیکند که اگر منتقدین بایستی مشکلات اقتصادی کشور را حل کنند دولت در این میان چه کاره است و از سوی دیگر راهکار از سوی دلسوزان و منتقدین در طول سالهای گذشته بارها مطرح شده است و آن اقتصاد مقاومتی، موضوعی که عملکرد دولت در سال گذشته نشان از دست خالی مسئولین در ارائه آمار و ارقام محسوس و ملموس برای مردم دارد.
*دیپلماسی لبخند و نتیجه تقریبا هیچ
روزنامه زنجیرهای وقایع اتفاقیه در گزارشی از یک سال دیپلماسی ایرانی برجام را موفقیتآمیز خواند!
در این گزارش آمده است: ســــال 1395 را ميتـــوان يکــي از سختترين سالهاي پيشروي عرصه ديپلماسي و سياست خارجي کشورمان قلمداد کرد. در اين سال، بعد از توافق برجام و اجراييشدن اين توافق، هم در سطح داخلي و هم در سطح خارج کشور، توجهات معطوف به اين بود که برجام چه تأثير و نتايجي را براي ايران بههمراه خواهد داشت و ايران بعد اين توافق در عرصه ديپلماسي و سياست خارجي چگونه اعمال سياست خواهد کرد.
وقایع اتفاقیه پس از طرح این سوال آورده است: در مجموع، سال 1395 برخلاف اظهارات نابرجاميان و دلواپسان داخلي که با قصد تخريب دولت تدبير و اميد دستاوردها را ناديده ميگيرند، سالي پردستاورد و موفقيت بود.
مجيد تختروانچي، معاون اروپا و آمريکاي وزارت امورخارجه در گفتوگو با این روزنامه دستاوردهای اقتصادی برجام را برشمرده و گفت: دستاوردهاي اقتصادي برجام باوجود برخي کاستيها، چشمگير بوده است. اولين دستاورد برجام را ميتوان در زمينه صدور نفت دانست. علاوه بر فروش نفت، در حوزه حملونقل نيز برجام دستاوردهاي مهمي داشته است. حتي اگر خريد و ورود هواپيماهاي ايرباس را کنار بگذاريم، بايد به حوزه کشتيراني توجه داشته باشيم.
تخت روانچی به مناسبات سیاسی و اقتصادی ایران با کشورهای دیگر نیز به عنوان دستاوردهای برجام اشاره کرد!
در حالی تختروانچی از دستاوردهای اقتصادی برجام سخن میگوید که نتایج این دستاوردها در زندگی و معیشت مردم ملموس نبوده و رکود و بیکاری بیداد میکند، مسئولین دولتی و روزنامههای زنجیرهای به این سوال پاسخ نمیدهند که اگر انبان آنان پر از دستاوردهای انکارناپذیر است چرا این دستاوردها نه تنها تاثیری در زندگی مردم نداشته بلکه معیشت مردم را نیز هدف قرار داده و آنان را در سختی و تنگنا قرار داده است؟!
*ترديد اصلاحطلبان در حمايت از روحاني
روزنامه جوان نیوز طی گزارشی به اختلاف شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان و شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات پرداخته است. در این گزارش نیز آمده است:
كمتر از يك هفته پس از آنكه شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان حمايت خود را از كانديداتوري حسن روحاني در انتخابات سال 96 اعلام كرد، حالا شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات با تشكيل جلسه و آغاز بحثهاي انتخاباتي، عملا مرجعيت شوراي سياستگذاري را با چالش روبهرو كرده است...
كمتر از يك هفته پس از آنكه شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان حمايت خود را از كانديداتوري حسن روحاني در انتخابات سال 96 اعلام كرد، حالا شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات با تشكيل جلسه و آغاز بحثهاي انتخاباتي، عملا مرجعيت شوراي سياستگذاري را با چالش روبهرو كرده است؛ موضوعي كه آن را ميتوان شكاف ميان اصلاحطلبان در انتخابات پيش رو عنوان كرد.
بيست و دوم اسفند ماه سال جاري بود كه خبري در پيشاني تمامي رسانههاي اصلاحطلب نقش بست؛ خبري كه مدعي شده بود «شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان حسن روحاني را به عنوان نامزد خود در انتخابات ۹۶ اعلام كرد.» اين حمايت زودهنگام شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان در حالي بود كه در ماههاي منتهي به انتخابات بسياري از چهرههاي جريان اصلاحطلب، انتقادات جدي و مهمي را در حوزههاي مختلف به دولت روحاني وارد ميكنند، چراكه آنان نميخواهند مسئوليت ناتوانيهاي دولت به گردنشان بيفتد.
نمونه بارز اين واقعيت را ميتوان در كلام ابراهيم اصغرزاده جستوجو كرد كه آذرماه سال جاري با روزنامه اصلاحطلب آفتاب يزد گفتوگو كرده بود. وي در اين مصاحبه عنوان كرده بود: «آيا اصلاحطلبان ميتوانند مسئوليت ناكارآمدي موجود و شعارهاي بر زمين مانده را برعهده بگيرند؟ جملات و گفتار تئوريك در فرمايشات رئيسجمهور دردي از مردم نااميد، دانشجويان ستارهدار، مطالبات اقوام ، روزنامهنگاران و فارغالتحصيلان بيكار دوا نميكند. اگر اصولگرايان معتدل حتي در همين ماههاي باقيمانده به يك ائتلاف فراگير برسند و كانديدايي با جَنَم سياسي و اندكي كاريزما به ميدان بياورند احتمالاً بتوانند انتخابات را به دور دوم بكشانند.»
همين روزنامه چندي بعد در اسفند ماه در سرمقاله خود نوشت: «اكنون حسن روحاني در زنگ انشا نيز نيست و زنگ حساب آغاز شده است. ملزومات فضاي جديد روشن و بين است. يعني ديگر رئيسجمهور نميتواند بگويد «چه تحويل گرفته» بلكه بايد بگويد «چه كرده است». احمدينژاد اگر هم زمين سوخته تحويل داده - كه داده - اما بايد ديد دولت تدبيرو اميد چه گلي به سر مملكت زده است.»
تمامي اين انتقادها در حالي بود كه چندي بعد، محمدرضا عارف به عنوان رئيس شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان رسماً روحاني را به عنوان كانديداي مورد حمايت اين شورا معرفي كرد؛ شورايي كه از چهرههاي اصلاحطلب تشكيل شده است.
مشهود شدن شكاف
اما چندي بعد اعضاي شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات كه متشكل از احزاب اصلاحطلب است، وقتي كه با اين واكنش شوراي سياستگذاري روبهرو شدند، ناراحت از دور خوردن و ناديده گرفته شدن توسط اين شورا، جلسهاي تشكيل دادند و مباحث انتخاباتي خود را آغاز كردند؛ موضوعي كه ميتوان آن را عرض اندام شوراي هماهنگي براي شوراي سياستگذاري قلمداد كرد.
پيش از اين اتفاق بود كه مصطفي كواكبيان يكي از اعضاي شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات در همايش حزب مردمسالاري با بيان اينكه فعاليت شوراي سياستگذاري به پايان رسيده است، رسماً گفت كه مبناي ما براي انتخابات سال ۹۶ شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات است. در همين حال علي صوفي ديگر فعال اصلاحطلب نيز در مقام پاسخ به كواكبيان بر آمد و در گفتوگويي عنوان كرد كه «اگر چند حزب از شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان جدا شوند و بخواهند نامزد خاصي را در انتخابات رياست جمهوري معرفي كنند يا در انتخابات شوراها ليست جداگانه بدهند، اقدامشان بياثر است.»
اولين نشست ائتلاف 1+21 اصلاحطلبان كه همان شوراي هماهنگي حبهه اصلاحات هستند، روز پنجشنبه 26 اسفند با حضور دبيران كل احزاب اصلاحطلب برگزار و در اين جلسه گزارشي از وضعيت انتخابات ارائه شد؛ موضوعي كه ميتوان آن را عرض اندام انتخاباتي اين شورا در برابر شوراي سياستگذاري قلمداد كرد. ائتلاف 1+21 اصلاحطلبان شامل حدود 17 گروه و حزب سياسي است كه برخي از اين احزاب عضو شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات و برخي خارج از شوراي هماهنگي هستند. اين احزاب براي انتخابات ائتلافي تحت عنوان 1+21 تشكيل دادهاند.
در همين زمينه حبيبي، دبير كميته انتخابات شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات به خبرگزاري تسنيم گفت كه در اين جلسه برخي سخنرانان فضاي موجود در كشور و وضعيت فعلي گردش نخبگان را نقد كردند.
همچنين وي در ادامه افزود: در اين جلسه حجتالاسلام رهامي، رئيس كميته انتخابات شوراي هماهنگي درباره فعاليتهاي ستاد انتخابات صحبت كرد. دبير كميته انتخابات شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات خاطرنشان كرد: در اين جلسه بر وحدت اصلاحطلبان هم تأكيد شد اما به اين معنا نيست كه ما ليست جدا ارائه ندهيم و ممكن است اين اتفاق بيفتد.
در همين نشست بود كه محمدرضا راهچمني، دبيركل حزب وحدت و همكاري ملي به خبرنگاران گفت كه ائتلاف 1+21 جدا از شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان فعاليت ميكند. تمامي اين اتفاقات در حالي روي داده كه به نظر ميرسد اصلاحطلباني كه اتهام بدلي بودن را به آنها منتسب ميكنند با اين اقدام سناريوي عبور از روحاني را آغاز كردهاند تا به پدرخواندههاي اصلاحات اين نكته را متذكر شوند كه آراي آنها تزئيني نيست و ميتواند در انتخابات تعيينكننده باشد.
سرانجام انتقادها چه ميشود؟
اما بروز اين چالش و شكاف در ميان اصلاحطلبان آن هم دو ماه مانده به انتخابات، سرنوشتي نامشخص را براي روحاني رقم زده است؛ روندي كه ميتواند روحاني را به عنوان نخستين رئيسجمهور يك دورهاي جمهوري اسلامي ايران قلمداد كند. اين در حالي است كه حاميان امروز روحاني نيز پيشتر انتقاداتي جدي را به عملكرد روحاني وارد كرده بودند و ميتوان گفت كه حمايت آنان نيز از روحاني يك حمايت متزلزل است. به عنوان نمونه محمدرضا عارف رئيس شوراي سياستگذاري اصلاحطلبان كه حمايت اين شورا از روحاني در انتخابات پيش رو را علني كرد، در روزي كه سه وزير دولت موفق شدند كه از مجلس رأي اعتماد بگيرند، به انتقاد از عملكرد اقتصادي دولت پرداخت و به صراحت گفت كه «تحرك بيشتر اقتصادي مورد نياز است و ما امروز با مشكل ركود اقتصادي و بيكاري و معيشت روبهرو هستيم. اما اگر همين تركيب تيم اقتصادي دولت بتواند تحرك ايجاد كند بهتر است اما اگر نشود انتظار مجلس اين است كه در آن بخش ترميمي داشته باشيم.»
در نهايت بايد گفت كه ادعاي عباس عبدي يكي از تئوريسينهاي اصلاحات در خصوص روحاني به حقيقت پيوسته است؛ جايي كه او عنوان كرد كه «رقيب اصلي روحاني عملكرد خودش است و اينكه مجموعه اطرافيانش تا چه حد كارآمد و با سلامت عمل كنند.»
حال بايد منتظر ماند و ديد كه شكاف موجود ميان جريانهاي اصلاحطلب عاملي براي تضعيف حمايت آنان از روحاني در انتخابات پيش رو خواهد شد يا خير؟
*شيپور آمادهباش در ميدان رقابت انتخابات شوراها
روزنامه جوان همچنین طی گزارشی به موضوع انتخابات شورای شهر پرداخته است. در این گزارش آمده است:
شيپور آمادهباش براي انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا از 30 اسفندماه نواخته ميشود و با حضور گسترده نامزدهاي انتخاباتي براي راهيابي به حوزه مديريت شهري در مناطق گوناگون مردم براي انتخابي ديگر به پاي صندوقهاي رأي ميروند.
انتخابات شوراي شهر در تهران اهميتي غير قابل انكار در سطوح مديريتي كشور دارد. از همين رو در طول ماههاي گذشته بارها و بارها اخبار و گزارشات فراواني در خصوص برنامهريزي و رقابت سنگين گروهها و احزاب منتشر شده است، البته اين رقابت گاه با تهديد و تخريب همراه بوده است و شايد مطرح شدن بحث املاك نجومي و تمام حواشي مرتبط با آن از علائم زودرس رقابت انتخاباتي در اين سطح باشد.
تهران؛ جايگاه پرش سياسي
اينكه چرا رقابت در شوراي شهر تهران و تلاش براي دراختيار گرفتن سكانداري شهرداري تهران از چنين اهميت بالايي برخوردار است، به جايگاه پايتخت در معادلات و همچنين امكانات مرتبط با آن باز ميگردد. تجربه نشان داده است كه انتخابات شوراها همواره زير سايه ساير انتخاباتهاي مرتبط با نهادهاي عاليتر قرار گرفته است.
با اين حال اين بار به نظر ميرسد كه در شهر تهران انتخابات شوراها به همان اندازه انتخابات رياست جمهوري مورد توجه جريانهاي سياسي قرار بگيرد. شايد دليل اصلياش در اين باره تلاش اصلاحطلبان براي فتح دوباره شوراها و به تبع آن شهرداري تهران باشد. شواهد گوناگون به خوبي اين حقيقت را نشان ميدهد كه اصلاحطلبان از هيچ چهره مؤثري براي حضور مستقل در انتخابات رياست جمهوري برخوردار نيستند و سران اصلاحطلب براي همپيماني نزديك خود با روحاني در انتخابات رياست جمهوري آينده تأكيد ميكنند.
برخي اظهار نظرها در مورد اينكه ممكن است اصلاحطلبان با نامزد مستقلي در انتخابات حضور پيدا كنند نيز ناشي از جنگ پنهان براي دريافت امتيازات از روحاني در انتخابات آينده است.
با اين حال اصلاحطلبان براي حضور مؤثرتر در انتخابات بعدي در سال 1400 و حفظ كرسي موجود در انتخابات مجلس شوراي اسلامي در سال 1398 نياز به تقويت موضع خود در تهران دارند و اين مسئله جز از طريق در اختيار گرفتن شوراي شهر تهران امكانپذير نخواهد بود. اصلاحطلبان يك بار در سال 92 تلاش نا موفقي را براي شهردار شدن محسن هاشمي به جاي محمدباقر قاليباف به خرج دادند كه با اختلاف سه رأي در اين مصاف شكست خوردند، اما به نظر ميرسد با توجه به تجربه اصلاحطلبان در انتخابات هفتم اسفندماه سال گذشته اين بار با اطمينان بيشتري جلو خواهند رفت.
از سوي ديگر اصلاحطلبان نيز ميدانند كه شهرداري تهران اهميتي فوقالعاده و راهبردي در نبردهاي سياسي آينده دارد و از دست دادن آن ميتواند تبعات فراواني در آينده داشته باشد، چه اينكه شاهد تلاش اصلاحطلبان براي تصرف شهرداري به هر قيمت ممكن بودهاند.
با اين حال سؤال اساسي آنجاست كه آرايش رقبا براي حضور در ميدان انتخابات شوراها به خصوص در شهر تهران چگونه است.
رد صلاحيت شدهها به شورا ميروند
به نظر ميرسد اصلاحطلبان از مدتها پيش آمادگي خود را براي حضور در انتخابات شوراها آغاز كردهاند و در اين ميان شوراي عالي اصلاحات جلسات فراواني براي بررسي موضوعات مرتبط با اين قضيه تشكيل دادهاند.
شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات هم ضمن بررسي و آسيب شناسي شوراي شهر چهارم، فعاليت انتخاباتي براي شوراي شهر آتي را كليد زد و سه تن از اعضاي اصلاحطلب شوراي شهر تهران چون احمد حكيمي پور، محمد سالاري و محسن سرخو به ارائه گزارش خود از فراكسيون اصلاحطلبان در شوراي شهر فعلي و وضعيت اين شورا پرداختند و قرار شد در جلسات آتي اين شورا همين دستور كار يعني بررسي و آسيب شناسي شوراي اسلامي شهر چهارم دنبال شود و پس از آن با ارزيابي فعاليت اصلاحطلبان حاضر در شوراي شهر فعلي در مورد سياستهاي اصلاحطلبان براي انتخابات شوراي شهر پنجم تصميمگيري شود.
از سوي ديگر اصلاحطلبان تلاش ميكنند تا با برگزاري جلسات نقد و بررسي پيرامون مدريت شهري در دانشگاه، نظرات نخبگان را براي حمايت از برنامههاي خود در انتخابات سال 96 جلب كنند. از سوي ديگر برخي هماهنگيها با اعتدال گرايان جهت حمايت تمام عيار از گزينههاي اصلاحطلب نيز در جريان انتخابات رياست جمهوري در حال انجام است. با اين حال نكتهاي كه به شدت مورد توجه اصلاحطلبان قرار گرفته است، تلاش براي عدم مواجهه با مشكل كانديداهاي سركش به تعبير آنها(بخوانيد مقابله با ديكتاتوري حزبي)پس از پايان انتخابات است.
رأي الهه راستگو به محمدباقر قاليباف در مقابل محسن هاشمي نكتهاي بود كه به شدت اين خطر را به اصلاحطلبان گوشزد كرد، ازهمين رو برخي اصلاحطلبان در تلاش هستند تا گزينههاي رد شده براي مجلس شوراي اسلامي را وارد انتخابات شوراها كنند. محمود مير لوحي از اعضاي شوراي عالي اصلاحطلبان نيز در همين رابطه ميگويد: قرار نيست كه اگر از افراد سياسي ردصلاحيت شده حمايت شود مسئله تخصصگرايي مورد توجه قرار نگيرد.مسائل و مديريت شهري، ترافيك، محيطزيست، معماري و زيباسازي و ... حتماً بايد مورد توجه قرار بگيرد.
مطمئناً افرادي كه در ليست اصلاحطلبان قرار ميگيرند علاوه بر سبقه سياسي شان بايد در اين مسائل شهري متخصص باشند تا بتوانند اين منابع عظيم مالي در حوزه شهري را مديريت كنند. تمام 21 نفري كه وارد شورا ميشوند بايد تركيبي جامع و فراگير باشند تا بتوانند مطالبات و نيازهاي مردم را در شهر بزرگي مانند تهران يا كلانشهرهاي ديگر و شهرهاي كوچك پاسخگو باشند، البته مشخص نيست كه اين رويه ميتواند در جلب آراي مردم مؤثر باشد و نهادهاي نظارتي به اين مسئله روي خوش نشان دهند يا نه؟
نيروهاي انقلاب چه تدارك ديدهاند
در مقابل نيروهاي انقلاب نيز در حال تدارك براي انتخابات شوراها و حفظ وضعيت فعلي هستند، البته كار براي اينها كمي سختتر است، چراكه با وجود نزديك به 12 سال مديريتي مداوم در اين جايگاه آنان را در جايگاه پاسخگويي قرار ميدهد.
در كنار اين نميتوان اين نكته را انكار كرد كه حجم كارهاي عمراني صورت گرفته در تهران ميتواند به عنوان يك نقطه قوت در مقابل سياسي كاري اصلاحطلبان عمل كند. راه اندازي صدها كيلومتر خط مترو و دهها كيلومتر بزرگراه نكتهاي نيست كه از چشم مردم پوشيده بماند. به نظر ميرسد نيروهاي انقلاب در تلاش هستند طي يك كار مشترك دو حوزه انتخابات رياست جمهوري و شوراها را از طريق جبهه مردمي نيروهاي انقلاب اسلامي به جلو هدايت كنند. البته نكته اساسي اينجاست كه هنوزهيچ ليستي از سوي اصولگرايان و نامزهاي احتمالي ارائه نشده است.
تجربهاي در ذهن مانده
در مقابل اين صف آرايي دو جانبه نكتهاي كه نبايد مورد غفلت قرار بگيرد، توجه به مردم و نقش تخصصي شوراي شهر و شهرداري است. اينكه از هماكنون احزاب سياسي بر انتخابات شوراها متمركز شوند و براي پيروزي و تصرف مهمترين نهاد شهري تهران برنامهريزي كنند، نكتهاي قابل پذيرش است.
با اين حال حركت به سمت سياسي كردن فضاي انتخاباتي كشور و تلاش براي كسب كرسيهاي يك نهاد شهري و مدني عملاً همه را درگير سياسيكاريهاي گسترده خواهد كرد؛ سياسيكاريهايي كه تجربه تلخ آن در دوره اول شوراي شهر تهران در خاطر تمام شهروندان تهراني باقي مانده است.
زماني كه تمام بزرگان اصلاحطلب از اقشار گوناگون حضور داشتند و زماني نبود كه يك جنجال خبري، دعوا و فحشكاري از اين شورا به گوش نرسد. حال زماني كه اصلاحطلبان از هماكنون براي حضور در اين شورا خيز برداشتهاند، چندان دور از ذهن نيست باز هم خاطره شوراي شهر اول در آن تكرار شود. به نظر ميرسد اين نكتهاي است كه تمام احزاب سياسي به خصوص اصولگرايان آن را بايد به خاطر بسپارند.