به دنبال اعدام جوانان انقلابی بحرین به دست کثیف ال حلیفه موج اعتراضات این کشور را فرا گرفته است اما سئوال اینجاست که آیا بایستی منتظر ورود اعتراضات مدنی به فاز مسلحانه باشیم؟

رژیم آل خلیفه در جریان سرکوب اعتراضات مردمی در این کشور  و در اقدامی ددمنشانه سه جوان انقلابی را اعدام کرده و بار دیگر باعث شعله ور شدن آتش اعتراضات مردمی شد. مردم در شهرهای مختلف اقدام ننگین دولت را محکوم کرده، علما سه روز عزای عمومی اعلام کردند و این جنایت محکومیت های گسترده بین المللی به دنبال داشته است. اما تبعات طولانی مدت این اقدام چه خواهد بود؟ آیا شاهد رادیکال شدن اعتراضات مردمی در بحرین خواهیم بود؟ آیا به صورت مشخص می توان گفت باید منتظر این بمانیم که اعتراضات مردمی وارد فاز مسلحانه بشود؟

بسته شدن باب مذاکرات سیاسی
 یکی از مهمترین تبعات غیر قابل انکار اعدام سه جوان انقلابی بر اساس حکم بی دادگاه دستگاه قضایی آل خلیفه بسته شدن باب گفتگوها میان معترضان و دولت است. با این حال برخی پیش بینی ها از احتمال رادیکال تر شدن اعتراضات حکایات دارند.  به ویژه این که همین امروز جنبش «تیار الوفاء الاسلامی» در واکنش به حوادث اخیر این کشور و اعدام سه جوان انقلابی این کشور مبارزه مسلحانه علیه دولت و «آل خلیفه» اعلام کرد. به گزارش فارس، «سید مرتضی السندی» یکی از سران این جنبش با بیان اینکه «مرحله انقلاب مسالمت‌آمیز چیزی جز تحمل ستم‌ برای مردم بحرین به همراه نیاورد» از آغاز مرحله جدیدی به نام مبارزه مسلحانه سخن گفت. این عضو جنبش الوفاء الاسلامی بحرین تصریح کرد که «یاران» او در میدان و در عمل مسلحانه فعالیت خواهند کرد. جنبش «تیار الوفاء الاسلامی» همچنین در بیانیه‌ای رسمی تأکید کرد که مرحله پس از ریخته شدن خون پاک جوانان نیازمند انجام اقداماتی است تا این خون‌های پاک ثمره‌بخش باشد.

بزرگان شیعه در بحرین مخالف اعتراض مسلحانه هستند
 با این حال بایستی این نکته را  در نظر داشت که عمده رهبران جنبش اعتراضی مردم بحرین از همان ابتدا بر مسالمت آمیز بودن حرکت خود تأکید داشته اند و روند اعتراض ها در شش سال گذشته نیز این مطلب را تایید می کند. برخی از حرکت های مسلحانه صورت گرفته نیز توسط گروه هایی ساماندهی می شود که عملا در مقابل گروه نخست اقلیت به شمار می روند. اما قاطبه شهروندان و رهبران آنان از جمله شیخ عیسی قاسم و شیخ علی سلمان و ... نافی حرکت های مسلحانه و کاربرد خشونت هستند.
بنابراین روشن است که خشم بحرینی ها از اعدام های انجام شده خشمی مقطعی است که نباید از آن انتظار جدی داشت. هرچند ممکن است گروه هایی مانند«تیار الوفاء الاسلامی»  و یا جوانان 14 فوریه دست به اقدامات مسلحانه تلافی جویانه بزنند اما همان گونه که اشاره شد تأکید رهبران شناخته شده جنبش مردم بحرین بر مسالمت آمیز بودن حرکت است. علاوه بر این باید در نظر داشت رژیم منامه از مدت ها قبل با پیش بینی بروز چنین حوادثی اقدام به دستگیری و حصر همه رهبران مؤثر حرکت اعتراضی مردم کرده بود. بنابراین پیشبرد هرگونه عصیان مدنی منسجم و سراسری یا اقداماتی در این سطح، در عمل با خلاء وجود رهبران مواجه خواهد شد.

دولت بحرین به دنبال رادیکالیزه کردن اعتراضات است
از سوی دیگر ورود بحرینی ها به مرحله عملیات مسلحانه، به طور مستقیم پای نظامیان سعودی را که در قالب نیروهای سپر جزیره دربحرین هستند به سرکوب شهروندان خواهد کشاند. این مسئله علاوه بر این که به افزایش خشونت ها کمک خواهد کرد، بحرین و منطقه را درگیر گردابی جدید کرده و به تصفیه رهبران حرکت مردمی بحرین توسط حکومت آل خلیفه کمک خواهد کرد.
علاوه بر این که دستگاه حکومتی در تلاش است تا نشان دهد اعتراضات موجود در بحرین مناقشه ای شیعی سنی و با هدایت ایران برای از بین بردن اهل سنت در این کشور است، رفتن اعتراضات به سمت خشونت به طور قطع، آل خلیفه را در پیشبرد این هدف تبلیغاتی کمک خواهد کرد.

تعرض به مرجعیت شیوه صبر شیعیان را لبریز  خواهد کرد
به نظر می رسد اعتراضات مردم بحرین به موضوع اعدام ها در حد اعتراضات خیابانی یا درگیری های پراکنده خیابانی باقی بماند و حرکت اعتراضی مردم همچنان به شکل مسالمت آمیز ادامه داشته باشد. مگر آن که در موضوع شیخ عیسی قاسم شاهد تعرض جدی به ایشان باشیم که این موضوع به خودی خود ظرفیت شعله ور کردن اوضاع در بحرین را دارد. لذا برخی تحلیل گران معتقدند شاید بهترین روش اعتراضات ادامه همین مسیر کنونی باشد به خصوص آن که موضوع اعدام ها، باعث توجه همه نهادهای حقوق بشری و کشورهای مختلف در یکی دو روز گذشته بوده است. این نکته را نباید فراموش کرد که رژیم آل خلیفه برای قلع و قمع کامل حرکت اعتراضی و فعالان مدنی و رهبران دینی نیاز مبرمی به شعله ور شدن خشونت در این کشور دارد .