برچسبهای ماهوارهای که توسط کوسههای بزرگ بلعیده شده بودند، نشان دادند که این حیوانات ممکن است یکدیگر را شکار کنند.
به گزارش جهان نیوز به نقل از ایسنا،فناوری گاهی میتواند به یک روش برای برملا کردن رازهای تاریک تبدیل شود.
به نقل از ساینمگ، پژوهشگران آمریکایی در یک نسخه علوم دریایی از بازی فکری «سرنخ»(Cluedo)، یک کوسه بزرگ با دندانهای مثلثیشکل را در دریای آزاد جنوب غربی جزیره برمودا متهم کردهاند.
دکتر «بروک اندرسون»(Brooke Anderson)، دانشجوی سابق «دانشگاه ایالتی آریزونا»(ASU) و پژوهشگر ارشد این پروژه، گفت: این اولین رویداد مستندشده از یک کوسه «پوربیگل»(Porbeagle) در جهان است. در این رویداد، نه تنها یک کوسه ماده قابل باروری که میتوانست به رشد جمعیت کمک کند از بین رفت، بلکه همه نوزادان در حال رشد او نیز از دست رفتند. اگر شکار گستردهتر از چیزی باشد که پیشتر تصور میشد، ممکن است تأثیرات قابل توجهی را بر جمعیت کوسههای پوربیگل داشته باشد که در طول تاریخ به صورت بیرویه صید شدهاند.
پوربیگلها کوسههایی از اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام جنوبی و مدیترانه هستند. این کوسههای بزرگ، فعال و قوی تا ۳.۷ متر طول و تا ۲۳۰ کیلوگرم وزن دارند. همچنین، عمر آنها طولانی است و تا ۳۰ یا حتی ۶۵ سال عمر میکنند. مادهها تا حدود ۱۳ سالگی تولید مثل نمیکنند و سپس به طور میانگین هر یک یا دو سال یک بار، چهار توله به دنیا میآورند که بعد از یک دوره بارداری بین هشت تا ۹ ماهگی به دنیا میآیند.
پوربیگلها به دلیل چرخه تولید مثل آهسته نمیتوانند پس از آزار و اذیت، ماهیگیری تفریحی، صیدهای بیرویه و از دست دادن زیستگاه به سرعت بهبود یابند. در واقع، پوربیگلهای شمال غربی اقیانوس اطلس به عنوان گونه در معرض خطر انقراض در فهرست قرمز گونههای در معرض خطر «اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت»(IUCN) قرار دارند. این در حالی است که پوربیگلهای شمال شرق اقیانوس اطلس و مدیترانه به شدت در معرض خطر هستند.
اندرسون و همکارانش در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ به عنوان بخشی از تحقیقات خود پیرامون مهاجرت کوسه، پوربیگلهایی را در ماساچوست شکار کردند. هر پوربیگل به دو برچسب، یک فرستنده ماهوارهای روی باله و یک «برچسب آرشیو ماهوارهای پاپآف»(PSAT) مجهز بود. پیش از آزادی هر زمان که باله کوسه از سطح بالا میرود، برچسبهای روی باله موقعیت را به ماهوارهها ارسال میکنند. برچسبهای آرشیو ماهوارهای پاپآف به طور مداوم به اندازهگیری عمق و دما میپردازند و دادهها را تا زمانی که برچسب از بین برود، ذخیره میکنند. معمولا پس از یک دوره از پیش تعیینشده، برچسب روی سطح شناور میشود و دادههای ذخیرهشده خود را به ماهوارهها مخابره میکند.
در میان پوربیگلهای برچسب زدهشده، یک ماده باردار به طول ۲.۲ متر وجود داشت. اندرسون و همکارانش امیدوار بودند که اطلاعاتی را از این ماده به دست بیاورند تا زیستگاههای مهم را برای مادران پوربیگل و نوزادان آنها شناسایی کنند، اما سرنوشت در این کار دخالت کرد. برچسب آرشیو ماهوارهای پاپآف این کوسه ماده به طور غیر منتظرهای ۱۵۸ روز پس از آغاز کار، انتقال داده را از برمودا آغاز کرد. این نشان داد که برچسب از بین رفته و اکنون روی سطح آب شناور است.
سپس، دادههای ارسالی نشان دادند که کوسه ماده به مدت پنج ماه در عمق بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر در شب و بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ متر در روز، در آبهایی با دمای بین ۶.۴ تا ۲۳.۵ درجه سلسیوس در حال گشت و گذار بوده است. در این مدت، برچسب روی باله تنها یک بار اطلاعات را مخابره کرده بود و تأیید میکرد که کوسه بیشتر اوقات زیر آب مانده است، اما ناگهان از ۲۴ مارس ۲۰۲۱ به بعد در طول یک دوره چهار روزه، دمای اندازهگیریشده توسط برچسب تقریبا در دمای ۲۲ درجه سلسیوس، در عمق بین ۱۵۰ تا ۶۰۰ متر باقی ماند.
فقط یک توضیح برای این وضعیت وجود داشت و آن این بود که آن روز کوسه ماده توسط یک شکارچی بزرگتر شکار و خورده شده است. پس از آن برچسب احتمالا حدود چهار روز بعد دفع شده و انتقال داده را آغاز کرده است.
اندرسون گفت: ما اغلب کوسههای بزرگ را شکارچیان اصلی میدانیم، اما با پیشرفتهای حوزه فناوری دریافتهایم که تعامل شکارچیان بزرگ میتواند حتی پیچیدهتر از آنچه پیشتر تصور میشد، باشد. ما باید به مطالعه تعامل بین شکارچیان ادامه دهیم تا تخمین بزنیم که کوسههای بزرگ چند وقت یک بار یکدیگر را شکار میکنند. این کار به ما کمک میکند تا بفهمیم که این تعاملات میتوانند چه تأثیرات آبشاری بر اکوسیستم داشته باشند.
این پژوهش در مجله «Frontiers in Marine Science» به چاپ رسید.