به گزارش جهان نيوز به نقل از همشهری آنلاین، دوم مرداد سال گذشته ۶ پسر جوان که با یکدیگر دوست و فامیل بودند برای تفریح و خوشگذرانی به منطقه چهارباغ شهرستان نهاوند واقع در استان همدان رفتند. آنها درحالی‌که بساط جوجه‌کباب راه انداخته بودند با دو پسر غریبه به نام‌های میلاد و سجاد روبه‌رو و برای یک لحظه چشم در چشم شدند.
همین چشم در چشم شدن آنها باعث شد که ناگهان سجاد با گفتن این جمله که «چرا چپ چپ نگاه می‌کنید»، درگیری هولناکی راه بیاندازد. درگیری‌ای که در جریان آن جوانی ۲۰ساله به نام مهران با ضربات چاقوی سجاد به قتل رسید.
با فرار سجاد از مهلکه، وی تحت تعقیب پلیس قرار گرفت اما هیچ سرنخی از او نبود. حتی نزدیکانش هم می‌گفتند که نمی‌دانند وی کجا رفته است و عده‌ای نیز مدعی شدند که او به خارج از کشور گریخته است.
تحقیقات برای دستگیری قاتل فراری ادامه داشت تا اینکه چند روز قبل پلیس باخبر شد که وی به تازگی اقدام به خرید از طریق کارت عابربانک کرده و به این ترتیب ردپای او در یکی از محله‌های پایتخت به دست آمد. با این سرنخ ماموران راهی مخفیگاه وی شدند و در یک عملیات ضربتی سجاد را دستگیر کردند.
سجاد در بازجویی‌ها به ارتکاب جنایت اعتراف کرد و مدعی شد که فقط به خاطر «نگاه چپ» دست به قتل مهران زده است.
با اعترافات قاتل جوان، پرونده وی برای ادامه رسیدگی به دادسرای شهرستان نهاوند فرستاده شد.
اشک ندامت
قریب به ۱۹ ماه از زمان حادثه گذشته بود و هیچ کس تصورش را نمی کرد که قاتل شناسایی و دستگیر شود. برخی می گفتند قاتل از کشور گریخته است و برخی دیگر معتقد بودند که او در یکی از شهرها پنهان شده و زندگی زیرزمینی در پیش گرفته است. همه سرنخ های موجود به بن بست رسیده بود تا اینکه چند روز قبل یکی از کارت های عابربانک مقتول فعال شد و همین کافی بود تا وی شناسایی و دستگیر شود. گفت و گو با وی را می خوانید.
مقتول را از قبل می شناختی؟
نه اصلا. آن روز برای اولین بار بود که او را می دیدم.
انگیزه ات از قتل چه بود؟
اگر بگویم به خاطر هیچ مرتکب قتل شده ام، باورتان می شود؟ خودم که هنوز باورم نمی شود که ناخواسته دستانم به جنایت آلوده شده است.
هر شب برای آمرزش این گناه بزرگم دعا می کنم، نمازهای قضای مقتول را می خوانم و هر شب دعا می کنم تا خانواده مقتول مرا حلال کنند. کاش بدانند که عمدا جان عزیزشان را نگرفته ام.
من خودم عزیز از دست داده ام و می دانم مرگ ناگهانی یک عزیز چقدر برای خانواده اش و بازمانده ها سخت و دشوار است. ای کاش مرا ببخشند و حلال کنند. من خیلی پشیمانم و به هیچ عنوان عمدی در کارم نبود.
از روزحادثه بگو، چه شد که دست به جنایت زدی و جان مقتول را گرفتی؟
به خاطر هیچ و پوچ! آن روز با دوستم میلاد رفته بودیم تفریح. من اهل شهرستان نهاوند هستم و آن روز رفتیم سمت چهارباغ. در آنجا چشمشان به مقتول و دوستانش افتاد. حدود ۶ نفر بودند که آنها هم برای تفریح و هواخوری راهی آن منطقه شده بودند.
احساس کردم چپ چپ نگاهمان می کنند که ابتدا به آنها تذکر دادم اما نگاه هایشان تمامی نداشتند. رفتارهایشان جوری بود که احساس کردم با نگاهشان من و دوستم را به تمسخر گرفته اند! گفتم چرا بد نگاه می کنید اما آنها مدعی بودند که اصلا به ما نگاهی نمی کنند و حواسشان جای دیگری است اما حقیقت را نمی گفتند.
بر سر این مسئله خیلی جزیی و پیش پا افتاده، درگیری میان ما شکل گرفت. آنها تعدادشان زیاد بود که ما رفتیم چند نفر از دوستانمان را صدا زدیم و شدیم ۱۰ نفر. سپس برگشتیم و مجددا با آنها درگیر شدیم. اصلا متوجه نشدم که چطور با چاقو ضربه ای به مقتول زدم و جانش را گرفتم، انگار جو گیر شدم اما باز هم تاکید می کنم که قصد قتل نداشتم و از آن روز تا الان به شدت عذاب وجدان دارم.
پس چرا خودت را معرفی نکردی تا به عذاب وجدانت پایان بدهی؟
چون از زندان و قصاص می ترسیدم.
از این ۱۹ ماه زندگی پنهانی ات بگو؟
وقتی متوجه شدم که قاتلم و تحت تعقیب، از ترس دستگیری و قصاص فرار کردم از نهاوند. تصمیم گرفتم در پایتخت زندگی کنم چون می دانستم تهران، شهر بزرگی است و شناسایی نخواهم شد. با مدارک و هویت جعلی زندگی مخفیانه ای را در پیش گرفتم و با کارت های عابر بانک دیگران زندگی و خرید می کردم اما یک اشتباه باعث شد تا دستم رو شود و لو بروم.
چه اشتباهی؟
رفته بودم از سوپرمارکت خرید کنم و آنجا بود که متوجه شدم کارت های عابربانک دیگران همراهم نیست. آن روز ناچار شدم از کارت عابربانک خودم استفاده کنم که همین موجب شد تا شناسایی و دستگیر شوم.
