قیمت خانه در زمان سریال پدر سالار

سریال پدرسالار سال ۱۳۷۲ پخش شده، در آن سال تورم حدود ۲۳ درصد بود و دولت به کارمندانش ماهی ۶ هزار و ۵۶۰ تومان حقوق پرداخت می‌کرد. گزارش‌های مرکز آمار نشان می‌دهد متوسط درآمد خانواده‌ها ۳۴ هزار و ۲۷۵ تومان و متوسط هزینه‌ها با احتساب مسکن به ۴۳ هزار و ۴۵۱ تومان می‌رسید، اما چون در آن سال ۷۶ درصد مردم صاحبخانه بودند، عموما می‌توانستند دخل‌و‌خرجشان را هماهنگ کنند.

 

قیمت خانه در تهران تا پایان نیمه اول سال ۱۴۰۲، به‌طور متوسط متری ۶۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بود. سریال پدرسالار سال ۱۳۷۲ پخش شده؛ یعنی تقریبا ۳۰ سال پیش. بررسی بولتن وزارت مسکن‌وشهرسازی که الان اسمش به وزارت راه‌و‌شهرسازی تغییر کرده، نشان می‌دهد در آن سال خانه در تهران متری ۵۱ هزار و ۶۰۰ تومان ارزش داشته. پس خرید خانه ۱۰۰ متری، آن سال تقریبا برایتان پنج میلیون و ۱۶۰ هزار تومان آب می‌خورد.

 

قیمت خانه در تهران، ۳۰ سال پیش هم از منطقه‌ای به منطقه دیگر تفاوت داشت. می‌گویند گران‌ترین خانه‌های تهران را سال ۱۳۷۲ در منطقه 3 تهران با قیمت متری ۸۹ هزار و ۱۰۰ تومان می‌فروختند. پس ۳۰ سال پیش هنگام پخش سریال پدرسالار می‌توانستید با پرداخت نهایتا ۹ میلیون تومان یک خانه ۱۰۰ متری در منطقه 3 تهران بخرید. متوسط قیمت خانه در منطقه 3 الان وسط سال ۱۴۰۲، به متری ۱۰۸ میلیون تومان رسیده و همان خانه ۱۰۰ متری دست‌کم ۱۰ تا ۱۱ میلیارد تومان ارزش پیدا کرده است.

 

قیمت خانه در تهران سال ۱۳۷۲، حوالی منطقه ۱۸ نسبت به سایر مناطق پایتخت ارزان‌تر بوده و به متری 32 هزار تومان می‌رسید. پس اگر آن موقع در ارزان‌ترین منطقه تهران برای خرید خانه ۱۰۰ متری اقدام می‌کردید، باید ۳ میلیون و ۲۱۰ هزار تومان پول توی دست‌وبالتان می‌داشتید. قیمت خانه در منطقه ۱۸ پس از گذشت ۳۰ سال به متری ۳۰ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده تا قیمت خانه ۱۰۰ متری در منطقه ۱۸ به‌طور تقریبی 3 میلیارد تومان برآورد شود. آن‌هایی که سال ۱۳۷۲ در منطقه ۱۸ خانه خریدند الان با افزایش تقریبا هزار برابری قیمت همان ملک روبه رو هستند.

 

اجاره خانه در تهران سال ۱۳۷۲، به‌طور متوسط متری ۲۴۵ تومان خرج برمی‌داشت. این عدد امسال به ۲۷۰ تا ۲۸۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است. برای این که بهتر متوجه قضیه شوید، باید ۲۴۵ تومان را در ۱۰۰ ضرب کنید تا بفهمید قیمت اجاره یک آپارتمان ۱۰۰ متری، سال ۱۳۷۲ حدود ۲۴ هزار و ۵۰۰ تومان بوده. مستاجران بخشی از این رقم را به‌عنوان پول پیش و باقی آن را در قالب اجاره به صاحبخانه پرداخت می‌کرده‌اند. اجاره خانه ۱۰۰ متری آن سال تقریبا با پرداخت ۵۰۰ هزار تومان پول پیش و ماهی ۹ هزار و ۵۰۰ تومان اجاره امکان‌پذیر بود. محاسبه اجاره خانه در تهران سال ۱۴۰۲، به‌خاطر نبود آمار‌های رسمی شاید خیلی دقیق نباشد، اما با در نظر گرفتن جانب احتیاط می‌توان عدد ۲۷۰ هزار تومان تا ۲۸۰ هزار تومان را به‌عنوان متوسط قیمت اجاره یک مترمربع واحد مسکونی تا پایان نیمه اول سال، معتبر فرض کرد. ارزش اجاره خانه ۱۰۰ متری با این روش، در کمترین حالت ماهی ۲۷ میلیون تومان خواهد بود.

 

با احتساب متوسط قیمت اجاره یک مترمربع در سال ۱۳۷۲، آذر و ناصر باید از عهده پرداخت ۱۷ هزار و ۱۵۰ تومان برمی‌آمدند. احتمالا الان به فکر فرو رفته‌اید و از خودتان می‌پرسید ناصر و آذر سریال پدرسالار چطور از عهده پرداخت این رقم برنمی‌آمده‌اند؟ البته حقوق و دستمزد کارمندان دولت در آن سال‌ها، ماهی ۶ هزار و ۵۶۰ تومان بوده. ناصر و آذر سریال پدرسالار هر دو کارمند هستند و با توجه به سن و سال‌شان بعید است دوتایی روی هم بیش از ۱۴، ۱۳ هزار تومان حقوق بگیرند. بنابراین وقتی از مشاور املاک رقم اجاره‌ها را می‌شنوند، اخم‌هایشان توی هم می‌رود. اجاره خانه یک‌خوابه در تهران سال ۱۳۷۲، حداقل ۲۰۰ هزار تومان پول پیش و ماهی 3 هزار تومان اجاره نیاز داشته؛ ناصر و آذر به این ترتیب باید ۲۱ درصد درآمدشان را برای مسکن پرداخت می‌کردند. هزینه پوشاک در آن سال به‌طور متوسط ماهی ۴ هزار و ۱۹۲ تومان بوده و متوسط هزینه حمل‌ونقل ۳ هزار و ۳۹۱ تومان برآورد شده است. برای تفریح و سرگرمی هم مردم ماهیانه ۶۴۰ تومان هزینه می‌کرده‌اند. خرج خورد و خوراک هم هست. پس ناصر و آذر سریال پدرسالار نمی‌توانسته‌اند از عهده برآورده کردن رویای مستقل شدن بربیایند.