شهید ابوعلی و شهید صدرزاده خیلی باهم صمیمی بودند. این رفاقت در حدی بود که شهید صدرزاده میگفت: «ما به هم قول دادیم که اگر یکی از ما شهید شد، دیگری را شفاعت کند و برود نزد امام حسین(ع) بست بنشیند تا شهادت رفیقش را هم بگیرد».
اگر یکی از ما شهید شد، شهادت رفیقش را از آقا بگیرد
23 شهريور 1402 ساعت 9:04
شهید ابوعلی و شهید صدرزاده خیلی باهم صمیمی بودند. این رفاقت در حدی بود که شهید صدرزاده میگفت: «ما به هم قول دادیم که اگر یکی از ما شهید شد، دیگری را شفاعت کند و برود نزد امام حسین(ع) بست بنشیند تا شهادت رفیقش را هم بگیرد».
به گزارش جهان نیوز به نقل از فارس، امروز ۲۱ شهریور، هفتمین سالروز شهادت مدافع حرم «مرتضی عطایی» است. مدافع حرم ایرانی که سال ۹۳ بعد از بارها تلاش و عدم موفقیت برای اعزام به سوریه، خود را افغانستانی جا میزند و با نام «ابوعلی» همراه لشکر فاطمیون به سوریه میرود.
ابوعلی در اعزام به سوریه تواناییهایی قابل توجهی داشت که بعد از مدتی جانشین شهید مصطفی صدرزاده، فرمانده گردان عمار لشکر فاطمیون میشود. شهید صدرزاده و شهید عطایی به قدری باهم صمیمی بودند که روزی باهم عهد بستند که اگر یکی از ما شهید شد، دیگری شهادت رفیقاش را از امام حسین(ع) بگیرد. و این طور میشود که کمتر از یکسال بعد از شهادت مصطفی صدرزاده در تاسوعای سال ۹۴، مرتضی عطایی هم ۲۱ شهریور سال ۹۵ مصادف با روز عرفه به شهادت میرسد.
در ادامه به بخشی از خاطرات و زندگی شهید مدافع حرم «مرتضی عطایی» میپردازیم.
در لولهکشی ساختمان هم حقالناس مدنظرش بود
ابوعلی مدافع حرمی بود که خانه، زندگی و خانواده داشت و در مشهد هم به کار تأسیسات مشغول بود. اتفاقاً در کارش هم موفق بود. همسر شهید درباره نحوه کار ابوعلی و رعایت حقالناس میگوید: «آقا مرتضی خیلی به حقالناس توجه داشت. یک بار سر کار تأسیساتی رفته بود. من هم کنارش بودم. او میخواست دو تکه لوله را به هم بچسباند، دستش را داخل قوطی چسب بُرد، دو طرف لوله را با چسب زیادی به هم وصل کرد. به او گفتم: مرتضی زیاد چسب نمیزنی؟ گفت: خانم! میخواهم طوری چسب بزنم که اگر تمام قسمتهای لوله خرد شد، از جایی که وظیفه من بوده برای وصل کردن چسب، آسیب نبیند.»
حسی درونیام میگفت: به سیدابراهیم اطمینان کن!
شهید مرتضی عطایی که خودش راوی کتاب «مرتضی و مصطفی» است، درباره پنهان کردن ایرانی بودنش، نوشته است: «بعد از گذشت چند ماه، هنوز به کسی نگفته بودم که ایرانیام؛ یعنی جرأت نمیکردم. این قضیه مثل بغض روی دلم مانده بود و میخواستم حداقل به یک نفر بگویم که ایرانی هستم. سیدابراهیم (شهید صدرزاده) تنها کسی بود که فکر کردم میتوانم به او اعتماد کنم. این اعتماد از اخلاق و رفتار و منش او حاصل شده بود. حسی درونیام میگفت: به سیدابراهیم اطمینان کن، بهش بگو. بالاخره باید بهش بگی که ایرانی هستی! یک روز گفتم هرچه باداباد. او را کشیدم کنار و گفتم: «سید! میخوام یه چیزی بهت بگم.» تا این حرف را زدم، گفت: «چیه؟ میخوای بگی ایرانی هستی؟» با شنیدن این جمله شوکه شدم».
مرتضی آچار فرانسه گروه بود
شیخ محمد یکی از همرزمان شهید عطایی در لشکر فاطمیون میگوید: «اگر بخواهم مرتضی عطایی را برایتان در چند جمله خلاصه کنم باید بگویم که مرتضی شجاع، دلیر و زحمتکش بود. به قولی آچارفرانسه گروه بود. مرتضی مدتی مسئول تبلیغات بود و در این مسئولیت خطیر و مهم در منطقه برنامههای زیادی را در جبهه مقاومت اسلامی عملیاتی کرد. هر کاری که به مرتضی میسپردیم از انجامش مطمئن بودیم. مرتضی کار راهانداز بود، هیچ کسی را لنگ نمیگذاشت. امکان نداشت کاری روی زمین بماند. مثلاً در سختترین شرایط منطقه میگفتیم مرتضی نیاز به آب داریم در کوتاهترین زمان، آب فراهم میشد یا در نقطهای نیاز به برق است، آن را سریع حل میکرد.»
کد مطلب: 850971
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/news/850971/اگر-یکی-شهید-شهادت-رفیقش-آقا-بگیرد