روشن نیست ادعای این سازمان ضد ایرانی چقدر صحت دارد، اما واقعیت در مورد مبارزات سیاسی که این جماعت مدعی آن هستند، این است که اتفاقاً بازاریان و کسبه کمک مبارزان سیاسی و کمک قیام هستند، نه اینکه خود نیازمند کمک مالی باشند!
به گزارش جهان نيوز به نقل از روزنامه جوان، هه‌نگاو که خود را یک سازمان مستقل و غیرانتفاعی حقوق‌بشری می‌داند، در صفحه اینستاگرام خود مدعی شده که تعدادی از کسبه و بازاریان قادر به پرداخت چک و دیون خود به بازار تهران نیستند. این رسانه ضدانقلاب، دلیل این ناتوانی را «اعتصاب در کردستان» عنوان کرده است. این رسانه مدعی شده که این افراد از سوی بازاریان عمده فروش تهران به شدت تحت فشار هستند و «هیچ همبستگی با بازاریان در شهر‌های کردستان ندارند.» هه‌نگاو درخواست کرده که بازاریان تهران مهلت بیشتری برای پرداخت دیون این افراد قائل باشند.
روشن نیست ادعای این سازمان ضد ایرانی چقدر صحت دارد، اما واقعیت در مورد مبارزات سیاسی که این جماعت مدعی آن هستند، این است که اتفاقاً بازاریان و کسبه کمک مبارزان سیاسی و کمک قیام هستند، نه اینکه خود نیازمند کمک مالی باشند!
اعتصاب گسترده واقعیت ندارد و اقلیت اعتصابگر هم گویا به زیان و ضرر افتاده‌اند و شاید فکر می‌کردند به زودی پیروز می‌شوند و حکومت تغییر می‌کند و نیازی به ضرر دادن بیشتر ندارند. براندازان می‌خواهند شورش کنند، اما هزینه آن را نپردازند، طبعاً اعتصاب هزینه دارد و نمی‌شود از دیگران خواست که هزینه آشوب و شورش دیگری را بپردازند. اعتصاب کردند که دولت ضربه بخورد، اما ضربه به خودشان زده‌اند؛ خودکشی اقتصادی!
لیدر‌های خارج‌نشین آشوب‌های اخیر به لحاظ مالی دچار مشکل نمی‌شوند. اغلب با سازمان‌های جاسوسی دولت‌های غربی یا دولت سعودی در ارتباط هستند و تأمین مالی مناسبی می‌شوند، اعتصاب و بازداشت و سوءسابقه و... هم که ندارند؛ لذا خارج از گود نشسته‌اند و دیگران را دعوت و تشویق و تحریک به آشوب می‌کنند. موضوع خیلی ساده است؛ آن‌ها که نمی‌خواهند هزینه‌ای بدهند، پس چرا نگران باشند؟
نکته جالب آنکه هه‌نگاو طوری نوشته که گویی بازاریان که طلبکار محسوب می‌شوند، موظف به همکاری با آنان هستند، و نخواسته این احتمال را بدهد که شاید آن‌ها مخالف چنین اقداماتی باشند. این پیش‌فرض از آن جهت است که براندازان و تجزیه‌طلب‌ها همه مردم را با خود همراه می‌دانند و هیچ موجودیتی برای جریان حامی انقلاب یا حتی فرد بی طرف قائل نیستند.
