«تلاش‌های اسرائیل جهت خرابکاری در روند مذاکرات هسته‌ای تهران در مقایسه با تلاش‌های آن در زمینه خرابکاری در برنامه اتمی ایران، موفقیت آمیز‌تر بوده‌اند.
به گزارش جهان نيوز به نقل از خبرگزاری دانشجو، "اندیشکده کوئینسی" در گزارشی به نقش مخربِ رژیم صهیونیستی در روند مذاکرات اتمی با ایران اشاره کرده و به طور خاص با در نظر گرفتن دو حوزه خرابکاری‌های دیپلماتیک-سیاسی، و تروریستی این رژیم در چهارچوب معادله اتمی ایران، به طور خاص به این نکته اشاره کرده که صهیونیست‌ها برخلاف اینکه نتوانسته اند در زمینه اقدامات میدانی خود علیه ایران دستاورد چندانی را کسب کنند و حتی شاهد اوج گیری توان اتمی ایران نیز بوده اند، در عرصه سیاسی و دیپلماتیک به واسطه ضعف دولت بایدن، دستاورد‌های زیادی داشته اند و خرابکاری‌های زیادی را از طریق آمریکا به روند مذاکرات اتمی وین تزریق کرده اند.
مساله‌ای که عملا در نبودِ اراده جدی دولت بایدن جهت دستیابی به یک توافق با ایران، به یک چالش اساسی در روند مذاکرت هسته‌ای وین تبدیل شده است.
اندیشکده کوئینسی در این رابطه می‌نویسد: «مذاکرات اتمی وین با هدف احیای توافق برجام همچنان در حالتِ رکود و سکون قرار دارد و هنوز چشم اندازِ روشنی در مورد بازگشت ایران و آمریکا به چهارچوب توافق برجام پیش از انتخابات میاندوره‌ای کنگره آمریکا به چشم نمی‌خورد.
بر اساس گزارش اخیر "لورا روزِن" خبرنگار شناخته شده وال استریت ژورنال که روند مذاکرات اتمی ایران را به صورت اختصاصی پوشش می‌دهد، اینطور ادعا شده که آخرین پاسخ و واکنش ایران نسبت به بسته پیشنهادی اروپا تا حدی روند دستیابی به توافق را به تعویق انداخته است. در عین حال این نکته نیز مورد اشاره قرار گرفته که اسرائیل بر این باور است که در آینده نزدیک، هنوز احتمال دستیابی به یک توافق چندان زیاد نیست. در این رابطه یائیر لاپید نخست وزیر رژیم اسرائیل هفته گذشته گفت که دولتش درگیر رایزنی‌ها و کارازر‌های گسترده‌ای با هدفِ کُشتن و از بین بردن هرگونه توافقی با ایران است و اینطور به نظر می‌رسد که وی و دولتش به دستیابی به این هدف فاصله چندانی ندارند.
بر اساس اخبار و گزارش‌های منابع اسرائیلی، جو بایدن رئیس جمهور آمریکا و دیگر مقام‌های آمریکایی در جریان رایزنی‌های اخیر خود با لاپید وی را مطمئن ساخته اند که شانس احیایِ توافق اتمی برجام در کوتاه مدت چندان قوی و زیاد نیست. در هفته اخیر، یائیر لاپید در مقابل یکی از جنگنده‌های اف 35 ارتش اسرائیل که توسط این رژیم از شرکت آمریکایی "لاکهید مارتین" خریداری شده ایستاد تا از این طریق پیامی روشن را به تهران بفرستد. وی در این رابطه گفت: "هنوز خیلی زود است که بگوییم در متوقف ساختنِ برنامه اتمی ایران موفق شده ایم با این حال، اسرائیل برای هر تهدید و سناریویی همچنان آماده است".
ناکامی در مسیر دستیابی به یک توافق با محوریت احیای برجام، تا حد زیادیی با عدم انعطاف پذیریِ واشینگتن همراه شده است. با این همه، رژیم اسرائیل نیز اقدامات زیادی را جهت عدمِ بازگشت آمریکا به توافق برجام انجام می‌دهد. در این چهارچوب، تل آویو نه تنها از ابزار‌های سیاسی در واشینگتن جهت دور نگه داشتن دولت بایدن از دستیابی به یک توافق با ایران استفاده کرده و می‌کند، بلکه در موارد متعددی از عملیات‌های مخفی خرابکارانه و تروریستی نیز علیه تهران استفاده می‌کند تا بازگشت این کشور به توافق برجام را سخت‌تر کند.
تلاش‌های اسرائیل جهت خرابکاری در روند مذاکرات هسته‌ای تهران در مقایسه با تلاش‌های آن در زمینه خرابکاری در برنامه اتمی ایران، موفقیت آمیز‌تر بوده اند. اقدامات تروریستی و حملات اسرائیل علیه تاسیسات اتمی ایران، تا حد زیادی تهران را تحریک به توسعه برنامه اتمی خود کرده است. در نتیجه شاهدیم که برنامه اتمی ایران در شرایط کنونی پیشرفته‌تر از هر زمان دیگری است و این کشور نَه تنها غنی سازی 60 درصدی را انجام می‌دهد بلکه در زمینه طراحی و عملیاتی کردن سانتریفیوژ‌های پیشرفته نیز توانمندی‌های قابل توجهی را کسب کرده است.
پیشرفت‌های اتمی ایران تا حد زیادی دولت بایدن را نیز تحت فشار قرار داده اند تا از دادن امتیازات لازم به تهران که در نوع خود جهت دستیابی به یک توافق کاملا لازم و ضروری است، خودداری کند. در عین حال، دولت بایدن در یک سال و نیم گذشته هر تضمینی که لازم بوده، در مورد توافق احتمالی خود به اسرائیل داده ودر مقابلِ این تلاش‌های خود، هیچ چیز الا ناسپاسیِ صهیونیست‌ها را دریافت نکرده است.
در هفته‌های اخیر، طرف‌های اروپایی خوشبینی‌های قابل توجهی را نسبت به احیای احتمالی توافق برجام ابراز کرده اند. یک هفته قبل، رئیس جمهور فرانسه امانوئل مکرون ابراز امیدواری کرد که روند گفتگو‌های اتمی ایران ظرف چند روز به نتیجه برسد. با این حال، تنها با گذشت اندک زمانی شاهد بودیم که بار دیگر امید‌ها در این رابطه کمرنگ شده اند.
ایران اکنون به طور خاص تاکید دارد که پرونده مسائل پادمانی و ادعا‌های مطرح شده در رابطه با برنامه اتمی این کشور باید هر چه سریع‌تر حل و فصل شود و در عین حال تهران بر این باور است که با توجه به عملکرد ضعیف دولت بایدن، احتمال اینکه این توافق در دو سال آینده و با تعویض دولت در این کشور بار دیگر هدفِ خیانت واشینکتن قرار گیرد نیز بسیار بالاست.
دولت بایدن به طور خاص هیچ عجله و فوریتی را جهت احیای توافق برجام حس نمی‌کند. مساله‌ای که از زمان روی کار آمدن این دولت مشهود بوده و همچنان هم تغییری در آن ایجاد نشده است. دولت بایدن علی رغم وعده‌های ابتدایی خود که خیلی زود به چهارجچوب توافق برجام باز خواهد گشت، عملا رویکردی کُند و آهسته را در رابطه با معادله مذاکرات اتمی تهران در پیش گرفته و انعطاف‌های لازم را نیز در این زمینه از خود نشان نمی‌دهد.
آمریکا از دوران حضور ترامپ در قدرت، مدام رویه‌های منفی را در قبال مساله اتمی ایران در پیش گرفته و با تحمیلِ سیلی از تحریم‌ها علیه تهران در قالب "کارزار فشار حداکثری" و به کار گیری زبان تهدید سعی داشته تا ایران را مجبور به پذیرش توافقی کند که مطلوب واشینگتن است. جالب اینکه در تمامی این مدت نیز آمریکا ادعا می‌کند که توپ در زمین ایران است. در این میان، مواضع مستحکم دولت ابراهیم رئیسی نیز تا حد زیادی کار را جهت دستیابی به یک توافق در قالب معادله اتمی ایران سخت‌تر کرده و البته کارازر فشار حداکثری دولت آمریکا علیه تهران را نیز به نقطه شکست کشانده است.
در این فضا، دولت بایدن مطلقا هیچ ابتکار روشنی را ارائه نمی‌کند و مدام به نحوی کجدار و مریز در چهارچوب معادله اتمی ایران اقدام به اظهار نظر و موضع گیری می‌کند. این دولت نَه حاضر به ترک میز مذاکره با ایران است و نَه می‌خواهد امتیازات لازم را به ایران جهت دستیابی به یک توافق با این کشور بدهد. مساله‌ای که عملا موجب شده تا گزاره ناکامی مذاکرات و یا فرسایشی شدنِ آن به نحو قابل ملاحظه‌ای قدرت بگیرد.
در این میان، بهترین اقدامی که دولت بایدن می‌تواند انجام دهد این است که قبل از انتخابات میاندوره‌ای کنگره اقدام به حصول توافق با ایران کند و حزب وی با تاکید بر اینکه بایدن به یکی از وعده‌های اصلی انتخاباتی خود عمل کرده، وارد انتخابات مذکور شود. اگر قرار باشد دستیابی به توافق با ایران به زمانِ پس از انتخابات کنگره محول شود، احتمال اینکه توافقی حاصل نشود و یا با مخالفت‌های به مراتب جدی تری رو به رو شود، کاملا وجود دارد و بالاست.
دولت بایدن باید بداند که هرچه روندِ مذاکرات اتمی با ایران طولانی‌تر شود، احتمال اینکه تهران مشوق‌های کافی جهت دستیابی به توافق را داشته باشد نیز محدودتر خواهند شد. ایران زمانی که توافق برجام در حالت عملیاتی کامل قرار داشت، مزایای بسیار محدودی را از این توافق بُرد و در چهار سال و نیم اخیر هیچ منفعتی را این توافق کسب نکرده است. در این چهارچوب، اینکه قرار باشد این کشور وارد یک توافق ضعیف شود که شاید تا دو سال دیگر نیز بار دیگر از سوی آمریکا نقض شود، اساسا از آنچنان گیرایی برای تهران برخوردار نیست که این کشور را تشویق به دستیابی به توافق اتمی با غرب و احیای برجام کند.
مرورِ تجربه چهار ساله اخیر نشان می‌دهد که تا چه اندازه اتخاذ سیاست‌هایی نظیر اعمال تحریم علیه ایران و خرابکاری و اقدامات تروریستی علیه تاسیسات اتمی این کشور می‌تواند نتایج معکوسی را به همراه داشته باشد. بدون تردید اگر کارزار فشار حداکثری علیه ایران اِعمال نمی‌شد و اسرائیل نیز به ادقامات خرابکارانه علیه تهران دست نمی‌زد و البته توافق برجام همچنان برقرار بود، برنامه اتمی ایران در قیاس با شرایط کنونی، در وضعیتِ کنترل شده تری قرار داشت و به پیشرفت‌های کنونی نمی‌رسید. باید توجه دشت که در مورد معادله اتمی ایران، صرفا دیپلماسی و گفتگو است که می‌تواند راهگشا باشد و استفاده از اهرم‌های توام با زور، فقط و فقط نتایج معکوسی را از خود برجا می‌گذارد.
در این چهارچوب، وضعیت کنونی بهترین زمان جهت احیای برجام است. اگر این فرصت در شرایط فعلی از دست برود، صرفا پشیمانی برجا خواهد ماند.»
