ورزش در غرب از سیاست جداست؟/ چه کسانی از بهم ریختگی اردوی تیم ملی فوتبال ایران سود می‌برند؟

گروه سیاسی جهان نيوز: تیم ملی فوتبال ایران که در جام جهانی قطر با انگلیس همگروه شده است، برای اینکه آمادگی لازم در این تورنومنت را کسب کند و به سراغ حریفان قدری چون انگلیس برود تیم‌هایی که سبک بازی‌شان به این کشور می‌خورد را انتخاب کرد. کانادا در این حوزه با ایران قرادادی را برای بازی دوستانه منعقد کرد.

در همان زمان نیز بسیاری نسبت به این موضوع ابراز تعجب کردند. چراکه این کشور عناد زیادی در حوزه سیاسی با ایران داشته و دارد اما بعضا برخی با خوش‌بینی مطرح می‌کردند که فضای ورزش با سیاست در این کشورها یکسان نیست. اما بعد از مدتی غبار خوش‌بینی‌ها را خود کانادایی‌ها کنار زدند و در یک عملکرد کاملا سیاسی و دشمنانه به طور یکطرفه بازی دوستانه و مهم آماده سازی تیم ملی فوتبال کشورمان را لغو کردند.

این موضوع به نوعی برنامه های تیم ملی فوتبال کشورمان را بهم ریخت و اردوی ملی پوشان با بی نظمی همراه شد. اگر این اقدام در قبال یک کشور دیگر صورت می گرفت قطعا در حوزه رسانه ای کانادایی ها به تبانی متهم می شدند و همچنین در زمینه ورزشی از این کشور شکایت می‌شد و در خصوص اینکه یک حرکت کاملا غیر اخلاقی و جنگ روانی به نفع حریف تیم ملی ایران یعنی انگلیس این اقدام رخ داده است، صحبت به میان می آمد. اما متاسفانه در ایران با نوعی اهمال کاری در این حوزه روبرو هستیم و حتی گفته می شود که قرارداد این بازی حتی بند فسخ نداشته است.

اولين واكنش به لغو برگزاری بازی از سوی سردار آزمون صورت گرفت. مهاجم تيم ملي فوتبال ايران در استوری اينستاگرامش نوشت: «عجيب بازيچه فدراسيون كانادا شديم. متاسفم كه اعلام كردن اين بازی لغو شده. اميدوارم در بازی‌های آينده اين اتفاقات نيفته و ورزش رو قاطی سياست نكنن. اين حق ورزشكاران عزيز كشور نيست كه نتونن بازی‌های بزرگ رو انجام بدن يا به فكر بازی كردن واسه كشور ديگه‌ای باشن. اميدوارم يخورده دلتون به حال نوجوانان و جوانان كشورم بسوزه. اين حق جوانان كشورم نيست. زنده باد ايران و ايرانی.»

 وزير ورزش كانادا پاسكال اونگ در بيانيه‌ای نوشت: «كانادا فوتبال را به خاطر اتخاذ اين تصميم تحسين می‌كند و مشتاقانه منتظر تشويق تيم كانادا در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر است.» مليسا لانتسمن يكی از نمايندگان مجلس كانادا نوشت: «تصميمی ديرهنگام اما مورد استقبال در مسير عدالت.»

به هر حال برنده این بازی سیاسی تیم ملی انگلیس بوده است. جالب اینجاست که این بازی با یک بهانه کاملا سیاسی لغو شده است. اینکه کانادایی‌ها ابتدا اقدام به بستن قرارداد با ایران برای بازی دوستانه کردند و بعد با اهداف سیاسی این بازی را لغو کرده اند نشان می دهد اتفاقا در اروپا به هیچ وجه ورزش از سیاست جدا نیست و حتی ورزش ابزاری سیاسی برای ضربه زدن به کشورهاست. حالا از بحث جنگ روسیه و اوکراین و کنار گذاشتن روسیه از بازی‌های مختلف و تحریم ورزشی این کشور بگذریم علیه کشورمان نیز به خوبی این رویه چه در سطح آسیا و رشته ورزشی فوتبال و چه در سطح جهانی و سایر رشته‌های ورزشی خصوصا ورزش بانوان این امر به خوبی دیده می شود.

کوچ برخی ورزشکاران زن که فکر می‌کنند در خارج از کشور برای آنان فرش قرمز پهن شده و سکوی قهرمانی برای آنان مهیاست از جمله همین موارد است. اغلب دیده می شود که به طور کاملا سیاسی برخی کشورها از این موضوعات سوء استفاده می کنند و با ترغیب برخی ورزشکاران آنان را به مهاجرت فرا می خوانند. بعد از مدتی اما این ورزشکاران به خوبی متوجه می‌شوند که بهشت آمال و آرزوهای آنان سرابی بیش نیست. ماجرای «کیمیا علیزاده» که در ایران به قهرمان ورزشی تبدیل شد اما با سر و صدای زیاد به خارج از کشور رفت و عاقبت از کاروان مهاجران در المپیک سر در آورد برای بسیاری یک حکایت پندآموز شد که فریب طراحی های غربی ها را نخورند.

متاسفانه در حوزه مدیریت ورزشی نیز با توجه به عدم دقت در موارد خاص دیده می‌شود که برخی از مربیان خارجی با هدف کلاهبرداری ورزشی و سوء استفاده از فضای سیاسی علیه کشورمان مبالغ هنگفتی را از کشورمان اخاذی می‌کنند.

آنچه در این زمینه بسیار مهم و حیاتی است هوشیاری خصوصا مدیران و سپس ورزشکاران حرفه ای است که به دام سیاست بازی های غرب علیه کشورمان نیفتند.

از سوی دیگر بهم خوردن بازی مهمی که کانادایی‌ها به طور یکطرفه آنرا انجام دادن به خوبی یک مساله مهم را برای همه روشن ساخت و آن هم سیاسی بودن همه کنش های غربی ها چه در حوزه اجتماعی و چه فرهنگی و چه ورزشی است. در واقع با وجود اینکه بارها و بارها از سیاسی بودن ورزش و همچنین ابزار قرار گرفتن ورزش برای اهداف سیاسی در اروپا سخن گفته می شد اما عده ای کورکورانه این موضوع را نهی می کردند اما حالا به خوبی روشن شده است که همه این موارد بازی فریب بوده است و غرب نه تنها در حوزه های اجتماعی و ورزشی مستقل نیست بلکه همه چیز در این کشورها پای سیاست نوشته می شود.

اگر نگاهی به بهانه تراشی های واهی کانادایی ها برای لغو این بازی دوستانه بیندازیم که حتی به طور متوهمانه عنوان کردند که نهادهای نظامی تیم های ورزشی و فوتبال کشورمان را مدیریت می‌کنند، به خوبی متوجه می شویم که غرب برای توجیه خود از هر نوع دروغی بهره می برد. موضوع جالب توجه دیگر بازی ضدانقلاب در ونکوور است که با جار و جنجال سیاسی کانادایی‌هایی که به قول معروف نزده می رقصند را به سمت سیاسی کاری در امر ورزش  هل داد و حالا تیم فوتبال ایران باید برای اماده سازی خود برنامه دیگری تا بازی های جام جهانی طراحی و اجرا کند.