خیل فرقه بین یه شهردار که نهایت هنرش دوچرخه سواری با چندتا مدیر زیردستش تو خیابونها و عدم توجه به مشکلات عدیده و تلمبارشده کلانشهر تهران با شهرداری که به جای وقت گذاشتن برای نمایشهای بی خاصیتی مثل دو چرخه سواری همه وقتش رو صرف پیدا کردن و آشنا شدن با مشکلات از طریق حضور میدانی در جای جای شهر و برنامه ریزی برای حل گوشه ای از هزاران مشکل پایتخته. فهمیدن این تفاوتها هوش چندان نمیخواد. یه جو انصاف و وجدان لازم داره.