تبعات پایان تحریم تسلیحاتی ایران برای آمریکا

در توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ که در سال ۲۰۱۵ امضا شد تاریخ پایان محدودیت‌های تسلیحاتی ایران اکتبر ۲۰۲۰ تعیین شده بود.

جروزالم پست در ادامه افزود:  در زمینه تلاش پامپئو برای ایفای نقش اصلی در مباحث مربوط به تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران یک پیش فرض زیرکانه وجود دارد چرا که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در ماه مه ۲۰۱۸ از برجام خارج شده و کمپین فشار حداکثری علیه ایران را به راه انداخته است.  ایده پامپئو این است که برخلاف این اقدامات، آمریکا هرگز به طور رسمی از برجام خارج نشده است و اقدامات آمریکا به این منظور بوده است که ایران بیشتر به توافق پایبند باشد و رفتار خود را بهبود ببخشد!

این پایگاه صهیونیستی در ادامه گزارش خود می‌نویسد، به طور اساسی، نگرانی اصلی آمریکا این است که پایان یافتن تحریم‌های تسلیحاتی، کارزار فشار حداکثری واشنگتن علیه تهران را تضعیف کند و به تقویت حکومت جمهوری اسلامی ایران با تسلیحات بیشتر و قویتر منجر شود.

بعد از این‌ها، اگر سازمان ملل مجوز تجارت سلاح با ایران را صادر کند چرا کشورها باید از تجارت با ایران در دیگر زمینه‌ها غیر از سلاح خودداری کنند؟ 

این روزنامه صهیونیستی در ادامه تاکید کرد، اگر آمریکا نفوذ خود را در این پروسه نتواند اعمال کند سوالی که پیش می آید این است که آیا تصمیم آمریکا در خروج از توافق هسته‌ای اقدام درستی بود؟

این گزارش در ادامه با ایجاد تردید درباره درست بودن تصمیمات آمریکا نوشت: هنوز مشخص نیست که آیا ایده پامپئو قابل اتکا است یا نه. بله درست است آمریکا می‌تواند در زمینه عدم خروج از برجام بحثهایی مطرح کند. اما توافق هسته‌ای فقط درباره مسائل اتمی ایران بود و دیگر مسائل مانند موشکهای بالستیک و فعالیتهای ایران در  منطقه شامل آن نمی‌شد. زمانی که ترامپ از برجام خارج شد تقریبا همه طرفهای درگیر توافق به واشنگتن گفتند که ایران به توافق پایبند بوده است. همه اینها  این ایده که آمریکا با خروج از برجام به دنبال پایبندی بیشتر ایران به توافق است و بازگشت تحریمها نقض تعهدات آمریکا نیست را شدیدا تضعیف کرده است.

جروزالم پست در پایان نوشت: در نهایت تحریم‌های تسلیحاتی به شورای امنیت می‌رود، جاییکه آمریکا (چه توافق باشد یا نباشد) یک صندلی در اختیار دارد و تحریم‌های یکجانبه آمریکا هم به تنهایی علیه ایران موثر است. با این حال، حفره‌های زیادی در کمپین فشار حداکثری آمریکا علیه ایران وجود دارد. چین و روسیه و برخی کشورهای کلیدی دیگر مطابق با تحریمهای سازمان ملل اقدام می‌کنند و اگر تحریم‌ها پایان یابد باید انتظار اشت که آنها تعاملات تجاری خود با ایران را بالا ببرند. بندهای اصلی غروب در برجام سالهای ۲۰۲۳، ۲۰۲۵ و ۲۰۳۰ هستند. اما مهلت اکتبر ۲۰۲۰ یک جنگ کلیدی با تبعات زیاد است و اصلا مشخص نیست که آمریکا می‌تواند اثرگذار باشد یا نه. 

روزنامه نیویورک تایمز اخیرا گزارش داده بود که وزیر خارجه آمریکا در حال تدوین یک استدلال حقوقی مبنی بر این است که واشنگتن همچنان یکی از مشارکت کنندگان برجام است تا بتواند با افزایش فشارها در شورای امنیت تحریمهای تسلیحاتی ایران را تمدید کند.
 

منبع: فارس