بداهه‌ای تقدیم به طلبه شهید همدانی
سه شنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۰۸:۳۰
کد مطلب: 684087
در خیالم شد مجسم عالم شیرین تو
روزگار ساده ی تو ،حجره ی رنگین تو
چشم بستم تا هجوم اشک را مخفی کنم
چشم وا کردم بیاموزم کمی از دین تو
درد دین داری و عمری خون دل قوتت شده
داغ ها جاریست بر پیشانی پرچین تو
بی تعلق بی ریا ، در خاک و خون افتاده ای
ساده گی ، آزاده گی ، افتاده گی آیین تو
با خودم می گویم از این دو چه چیزی برتر است؟
خون بر عمامه یا عمامه ی خونین تو
می رود از سینه ات رنج تمام سالها
آن زمانی که میاید عشق بر بالین تو
