لیست عجیب کاندیداهای شهرداری تهران؛
شهرداری شرکت سهامی اصلاح طلبان است یا رقابت جام سیاسی؟/ چرا اصلاح طلبان هر بار برای انتخاب شهردار شکست می‌خورند؟
پنجشنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۰۷:۳۶
کد مطلب: 649499
گروه سیاسی جهان نيوز، این سومین بار است که طی یکسال و اندی کاندیداهای شهرداری تهران صف می کشند تا شهردار جدید را تعیین کنند. بازهم بیش از 30 کاندیدا در جریان اصلاحات از گروه‌های سیاسی مختلف در این فهرست حضور دارند. برخی از افراد اصلا سابقه اجرایی ندارند اما بازهم در فهرست کاندیداهای اصلاح طلبان نامشان آمده است. رسانه‌ها و افکارعمومی بازهم این سئوال را از شورای شهری‌ها می پرسند که آیا اصلاح طلبان در سومین آزمون انتخاب شهردار هم رد می‌شوند؟
در دو آزمون قبلی که این جریان سیاسی نتوانست نمره قبول بگیرد همین روند سیاسی کاری طی شد. شهردار اول به بهانه بیماری پست خود را ترک کرد و حالا در اخبار و جراید از ازدواج مجدد وی و پاسخ همسر دومش اخباری منتشر شده است. موضوعی که «فاطمه دانشور» عضو سابق شورای شهر تهران درباره آن مطرح می کند خوب شد که استعفا داد. نجفی به آقای استعفا در میان رسانه‌ها شناخته می شود. وی از پست های قبلی خود نیز به بهانه بیماری استعفا داده بود. اصلاح طلبان از سابقه کاری وی به وضوح خبر داشتند اما به نظر می رسد که سیاسی کاری سبب شد دوباره دست روی گزینه ای همچون او بگذاراند وی را انتخاب کنند.
«محمدعلی افشانی» شهردار دوم اصلاح طلبان نیز پیشتر بازنشسته شده بود و اصلاح طلبان هر کاری کردند ولو اینکه قانون را برای شهردار خود تغییر دهند و وی را مستثنی از این قانون کنند نتوانستند و افشانی هم بایستی این پست را ترک کند.
انتخاب شهردار در جریان اصلاحات با لیست های عریض و طویل به نوعی به یک شرکت سهامی می ماند. گروه های سیاسی مختلف هر یک سعی می کنند سهمی در انتخاب شهردار داشته باشند و از این قرار در ابتدا کاندیدایی به عنوان نماینده خود معرفی می کنند. در غربالگری اول برخی از سهم ها مشترک می شوند و در مراحل بعدی به اشتراک نظر می رسند. از این روست که دیده میشود که فردی معرفی و انتخاب می شود که برای این جایگاه چندان که باید مناسب نیست. از این روست که شکست اصلاح طلبان درانتخاب شهردار رقم می خورد.
همچنین برخی از این افراد برای اینکه به عنوان یک کاندیدا در رزومه کاری شان آنهم برای پست شهرداری تهران ثبت و ضبط شود خود را به عنوان کاندیدا مطرح می کند.
در همین رابطه روزنامه اصلاح طلب اعتماد درباره انتخاب سیاسی شهردار تهران تاکید می کند: «به نظر مي‌رسد از قضا آنچه در جريان انتخاب شهرداري اصلاح‌طلب براي اداره پايتخت توسط اعضاي اصلاح‌طلب شوراي شهر تهران مغفول مانده و كمتر مورد توجه قرار گرفته است، همين رويكرد اصلاح‌طلبانه منتخب و انتخاب‌كنندگان است. رويكردي اصلاح‌طلبانه كه بايد ازطريق روش‌هاي مدني دنبال شود، حال آنكه متاسفانه در حال حاضر تاحدودي شاهد تحقق عكس اين رويكرد و رويه متكي بر اصول و روش‌هاي مدني هستيم.»
اعتماد در بررسی این گزینه که بیشتر دیکته نظرات اصلاح طلبان مبنی بر سیاسی کاری است ادامه می دهد: «يكي از مباحث مهم در اين خصوص، بحث انتخاب شهرداري تهران از ميان اعضاي شوراي شهر است كه از زمان آغاز به كار اين شورا در شهريورماه سال گذشته تاكنون مطرح بوده است؛ حال آنكه اعضاي شوراي شهر به‌دليل امضاي مرامنامه و تهدنامه تشكيلاتي، امكان تصدي مديريت پايتخت را نخواهند داشت.»
دیکته سیاسی که اعتماد بر روی آن تاکید دارد درحالی است که در میان کاندیداهای مطرح شده اسامی افراد بازنشسته هم دیده می شود. افرادی که تا پیش از این وزارتخانه ای را در دولت روحانی در دست داشتند اما به دلیل عملکرد نامناسب خود مجبور به ترک جایگاه‌شان شدند. البته خود به خود این افراد به همان دلیلی که افشانی از پست خود برکنار شد، کنار می روند اما جالب اینجاست که برخی از اخبار حاکی از جلسه اعضای شورای شهر با این افراد است. جالب اینجاست که این اسامی تا به جایی بی ربط و غیر واقعی هستند که گویی هر کسی که توانسته خود را به عنوان کاندیدای شهرداری معرفی کرده است.
نام هایی مانند معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، شهیندخت مولاوردی، دستیار رئیس جمهور در امور شهروند، جواد امام، فعال اصلاح طلب نزدیک به رئیس اصلاحات، الهه کولایی، استاد دانشگاه و فعال حوزه زنان، علی ربیعی، وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی، عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی و ... از جمله اسامی است که برای این پست مطرح شده‌اند. درحالی که فردی مانند معصومه ابتکار امروز معاون رئیس جمهور هست و به نظر نمی رسد برای چنین پستی بخواهد استعفا دهد. همچنین افرادی در این لیست نامشان آمده که اصلا کار اجرایی انجام ندادند و برای کسب تجربه مدیریتی آنهم کلانشهری مانند تهران بسیار ریسک بزرگی هستند.
اصلاح طلبان درحالی که فرصتی برای شکست دوباره ندارند و شهر تهران با وجود مشکلات فراوان هر بار شهردار عوض کرده است، وقت خود را با گزینه هایی بازنشسته و ناکارآمد صرف می کنند. سئوال اینجاست که با این وجود سومین انتخاب شهردار تهران در شورای شهر پنجم به کجا می انجامد؟
در دو آزمون قبلی که این جریان سیاسی نتوانست نمره قبول بگیرد همین روند سیاسی کاری طی شد. شهردار اول به بهانه بیماری پست خود را ترک کرد و حالا در اخبار و جراید از ازدواج مجدد وی و پاسخ همسر دومش اخباری منتشر شده است. موضوعی که «فاطمه دانشور» عضو سابق شورای شهر تهران درباره آن مطرح می کند خوب شد که استعفا داد. نجفی به آقای استعفا در میان رسانه‌ها شناخته می شود. وی از پست های قبلی خود نیز به بهانه بیماری استعفا داده بود. اصلاح طلبان از سابقه کاری وی به وضوح خبر داشتند اما به نظر می رسد که سیاسی کاری سبب شد دوباره دست روی گزینه ای همچون او بگذاراند وی را انتخاب کنند.
«محمدعلی افشانی» شهردار دوم اصلاح طلبان نیز پیشتر بازنشسته شده بود و اصلاح طلبان هر کاری کردند ولو اینکه قانون را برای شهردار خود تغییر دهند و وی را مستثنی از این قانون کنند نتوانستند و افشانی هم بایستی این پست را ترک کند.
انتخاب شهردار در جریان اصلاحات با لیست های عریض و طویل به نوعی به یک شرکت سهامی می ماند. گروه های سیاسی مختلف هر یک سعی می کنند سهمی در انتخاب شهردار داشته باشند و از این قرار در ابتدا کاندیدایی به عنوان نماینده خود معرفی می کنند. در غربالگری اول برخی از سهم ها مشترک می شوند و در مراحل بعدی به اشتراک نظر می رسند. از این روست که دیده میشود که فردی معرفی و انتخاب می شود که برای این جایگاه چندان که باید مناسب نیست. از این روست که شکست اصلاح طلبان درانتخاب شهردار رقم می خورد.
همچنین برخی از این افراد برای اینکه به عنوان یک کاندیدا در رزومه کاری شان آنهم برای پست شهرداری تهران ثبت و ضبط شود خود را به عنوان کاندیدا مطرح می کند.
در همین رابطه روزنامه اصلاح طلب اعتماد درباره انتخاب سیاسی شهردار تهران تاکید می کند: «به نظر مي‌رسد از قضا آنچه در جريان انتخاب شهرداري اصلاح‌طلب براي اداره پايتخت توسط اعضاي اصلاح‌طلب شوراي شهر تهران مغفول مانده و كمتر مورد توجه قرار گرفته است، همين رويكرد اصلاح‌طلبانه منتخب و انتخاب‌كنندگان است. رويكردي اصلاح‌طلبانه كه بايد ازطريق روش‌هاي مدني دنبال شود، حال آنكه متاسفانه در حال حاضر تاحدودي شاهد تحقق عكس اين رويكرد و رويه متكي بر اصول و روش‌هاي مدني هستيم.»
اعتماد در بررسی این گزینه که بیشتر دیکته نظرات اصلاح طلبان مبنی بر سیاسی کاری است ادامه می دهد: «يكي از مباحث مهم در اين خصوص، بحث انتخاب شهرداري تهران از ميان اعضاي شوراي شهر است كه از زمان آغاز به كار اين شورا در شهريورماه سال گذشته تاكنون مطرح بوده است؛ حال آنكه اعضاي شوراي شهر به‌دليل امضاي مرامنامه و تهدنامه تشكيلاتي، امكان تصدي مديريت پايتخت را نخواهند داشت.»
دیکته سیاسی که اعتماد بر روی آن تاکید دارد درحالی است که در میان کاندیداهای مطرح شده اسامی افراد بازنشسته هم دیده می شود. افرادی که تا پیش از این وزارتخانه ای را در دولت روحانی در دست داشتند اما به دلیل عملکرد نامناسب خود مجبور به ترک جایگاه‌شان شدند. البته خود به خود این افراد به همان دلیلی که افشانی از پست خود برکنار شد، کنار می روند اما جالب اینجاست که برخی از اخبار حاکی از جلسه اعضای شورای شهر با این افراد است. جالب اینجاست که این اسامی تا به جایی بی ربط و غیر واقعی هستند که گویی هر کسی که توانسته خود را به عنوان کاندیدای شهرداری معرفی کرده است.
نام هایی مانند معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، شهیندخت مولاوردی، دستیار رئیس جمهور در امور شهروند، جواد امام، فعال اصلاح طلب نزدیک به رئیس اصلاحات، الهه کولایی، استاد دانشگاه و فعال حوزه زنان، علی ربیعی، وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی، عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی و ... از جمله اسامی است که برای این پست مطرح شده‌اند. درحالی که فردی مانند معصومه ابتکار امروز معاون رئیس جمهور هست و به نظر نمی رسد برای چنین پستی بخواهد استعفا دهد. همچنین افرادی در این لیست نامشان آمده که اصلا کار اجرایی انجام ندادند و برای کسب تجربه مدیریتی آنهم کلانشهری مانند تهران بسیار ریسک بزرگی هستند.
اصلاح طلبان درحالی که فرصتی برای شکست دوباره ندارند و شهر تهران با وجود مشکلات فراوان هر بار شهردار عوض کرده است، وقت خود را با گزینه هایی بازنشسته و ناکارآمد صرف می کنند. سئوال اینجاست که با این وجود سومین انتخاب شهردار تهران در شورای شهر پنجم به کجا می انجامد؟
