چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 8 May 2024
 
۱
۱

سرگذشت شاه و تذکری به هواداران آمریکا در ایران

محمدرضا کائینی
جمعه ۵ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۲۳:۰۲
کد مطلب: 630269
آنها پس از فرار او از ایران،به سرعت دروازه های کشور خویش را به روی وی بستند. اردشیر زاهدی نقل کرده که سربند اینگونه رفتارهای امریکایی ها، از او شنیده است که "ای کاش هیچ وقت به دنیا نیامده بودم!".
جهان نيوز - محمدرضا کائینی: امروز سی هشتمین سالمرگ محمدرضا پهلوی در بیمارستان معادی قاهره است.این قلم اگر بخواهد فارغ از مدح و ذم های متعارف،به نکته ای عبرت آموز در سیاهه اعمال او اشاره کند، باید به فراز و فرودهای حسن ظن ساده لوحانه او به آمریکا بپردازد. پس از شهریور بیست، محمدرضای جوان، درپی آن بود که برای انگلیسی ها-که پدرش را به رغم بیست سال ادعا و شلتاق، آن گونه خفت بار از ایران رانده بودند-جانشین و دست کم رقیبی بیابد و مسلما در آن احوال، جز آمریکا را نمی یافت.

در آن دوره امریکایی ها که در پی ملی شدن نفت در ایران،خواهان سهمی از این خوان گسترده بودند، ظاهرا با شاه جوان همگامی نشان می دادند و معمولا در دعوا با مصدق،بر وزن کفه او می افزودند. در بیست و هشت مرداد او را بنده خود ساختند و از آن پس، عملا ایران رابه مستعمره خویش تبدیل کردند. در اوایل دهه چهل، برای باقی ماندن شاه در قدرت، او را وادار به انجام رفرم هایی ساختند که نهایتا، نه کسی آن را جدی گرفت و نه اثری برآن مترتب گشت. در غایت نیز، به موازات بالا گرفتن انقلاب پنجاه وهفت و استشمام بوی الرحمن از خدایگان، در گوادالوپ با او خداحافظی کردند!

این اما، پایان داستان تراژیک شاه با امریکا نبود. آنها پس از فرار او از ایران،به سرعت دروازه های کشور خویش را به روی وی بستند. اردشیر زاهدی نقل کرده که سربند اینگونه رفتارهای امریکایی ها، از او شنیده است که "ای کاش هیچ وقت به دنیا نیامده بودم!". او در حالی که سرطان داشت تمامی بدن وی را فرا می گرفت،  راهی نداشت جز پناه بردن به کشوری مانند پاناما، در شرایطی که سرتیم حفاظت پانامایی هم دندان او را شمرده و آشکارا در صدد دستیازی به فرح دیبا بود!

در این دوره ودرپی تسخیر سفارت امریکا در تهران،صادق قطب زاده توانست مقامات آمریکا را به استرداد شاه به ایران متقاعد کند واگر کسینجر وراکفلر پادرمیانی نکرده بودند، ژنرال نوریه گا به دستور کارتر، رسما او را تحویل جمهوری اسلامی داده بود! امریکایی ها در پایان کار،حتی امید شاه به انجام یک سفر درمانی کامل به کشورشان را نیز ناامید و او را به مرگ در مصر دلالت کردند!

این تنها شمه ای از رفتارهای آمریکا با مردی است که سی و هفت سال تمام، در ایران وخاورمیانه، کمر به خدمت و تحقق منویات آنان بست و در آئینه این فرمانبری،بخت خویش و خاندانش را می جست. این وجیزه اما،درصدد روایتگری شاه مخلوع نبود-که این فقره را می توان مطول و مفصل در کتب تاریخی جست- بل تذکاری به ابواب جمعی کوته بین امریکانیسم در ایران است که خویش را در غایت شاه بخویند و ببینند. فاعتبروا یا اولی الابصار.
منبع:اینستاگرام نویسنده
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


داریوش نیک اندیش
Iran, Islamic Republic of
قابل توجه تمامی دل بستگان، دل باختگان، وادادگان، سینه چاکان غرب که پیوسته سکولاریته، لیبرالیته و ناسیونالیته آن را هر روز بر سر ما می کوبند؛ چه اندازه مایه های پندگیری بسیار است اما چه اندازه پندگیرندگان کم هستند: ما اکثر العبر و ما اقل الاعتبار.