گیوه دوزی که همراه امام زمان(عج) به کربلا رفت +عکس
دوشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۲۷
کد مطلب: 628860
پیر و مراد ما مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی رحمة الله علیه می‌فرمود: «شخصی بود در تهران معروف به سیدکریم پینه دوز (سیدعبدالکریم کفاش) من بچه کوچکی بودم و شَبحی از او یادم هست. از اولیای خاص خدا بود که علمای بزرگ سرسپردۀ او بودند. این شخص منزل ما می‌آمد و همه می‌دانستند که خدمت امام زمان (صلوات الله علیه) می‌رسد. به این معنا که حضرت به سراغ او می‌آمدند. او پینه دوز بود؛ یعنی کفش تعمیر می‌کرد، گیوه درست می‌کرد و گیوه‌ها را تعمیر می‌کرد که شغل سطح بالایی نبود و درآمد زیادی هم نداشت و وضع‌اش هم از نظر مادی خوب نبود.
من از پدرم (مرحوم آیت الله حاج میرزا عبدالعلی تهرانی) شنیدم که بعضی از شبهای جمعه امام زمان صلوات الله علیه می‌آمدند پیش این شخص. خود این شخص نقل کرده بود که یک دفعه حضرت تشریف آوردند و به من فرمودند فلانی می‌آیی برویم کربلا؟ گفتم بله آقا. می‌گوید در خدمت حضرت رفتیم کربلا، و نقل کرده بود که چگونه رفتیم و چه قضایایی اتفاق افتاد تا رسیدیم به کربلا بعد هم رفتیم حرم امام حسین (صلوت الله علیه) را زیارت کردیم و بعد هم برگشتیم و رفت و برگشت‌مان هم مثلاً یک ساعت هم نشد. اين ولي خدا یک تکه نباتی را که ظاهراً امام زمان (صلوات الله علیه) به او داده بودند را به منزل ما آورد که یک مقداری از آن نبات نصیب من شد و من هم یک وقتی این را عرض کردم که بعید می‌دانم خداوند متعال در روز قیامت بدن من را بواسطه آن نباتی که از آن طریق به من رسیده است در آتش جهنم بسوزاند اگر چه من آن موقع کوچک و بچه بودم...»
این جریان را مرحوم حاج آقا مجتبی فرموده بود. یک بار از یکی از نزدیكان حاج آقا مجتبی شنیدم که بخشی از آن نبات متبرک نصیب مرحوم آیت الله حاج آقامرتضی تهرانی نیز شده بود.
کمتر دیده‌ایم یک خانواده، چند ستاره داشته باشد. رحمت و رضوان خدا بر روح مرحوم آیت الله میرزاعبدالعلی تهرانی که این دو برادر بی‌نظیر را برای تربیت اخلاقی جوانان امروز به یادگار گذاشت.
تالی
۵۲
...اگه خواستید فیلمش را میفرستم براتون.
زمین هیچگاه خالی از حجت نیست.مسلّمآ در روزگار ما هم فرد یا افرادی از اولیاءالله هستند که خدمت حضرت حجّت سلام الله علیه شرفیاب می شوند یا حضرت به عیادت آنها می رود.البته این اولیاء الهی بسیار به ندرت از این دیدارها می گویند و حسابشان از برخی شیّادان جداست.خدا نصیب کند لیاقت گوشه چشمی از مولا و مرادمان نسبت به خود و زندگی مان داشته باشیم که اگر چنین باشد برخوردار از بزرگترین و والاترین موهبتهای الهی شده ایم....یا ربیع الانام ادرکنی.
