جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۱

دولت-شهر مطلوب مدیریت اشرافی؟

شنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۳۴
کد مطلب: 602137
چرا بدون ارائه کمترین خدمتی می گویند "هر کس در تهران زندگی می‌کند، باید هزینه آن را بپردازد. می‌خواهیم بسیاری تشویق ‌شوند در خارج از کلانشهر زندگی کنند"؟! آیا هزینه زندگی پر ریخت و پاش مدیریت اشرافی را باید مردم بپردازند؟!
دولت-شهر مطلوب مدیریت اشرافی؟
جهان نيوز ـ محمدایمانی: ائتلاف مدعیان اعتدال و اصلاحات، دنبال چگونه دولت-شهری (مدینه فاضله/ اتوپیا) هستند؟ آنهانسخه اقتصادی جالبی دارند؛ رها کن و گران کن تا تعدیل شود! در دولت های مدعی سازندگی و اصلاحات و اعتدال، همواره این سخه موسوم به تعدیل اقتصادی را به اجرا گذاشته اند. زحمت نظارت و سخت گیری هم ندارد. در چنین مدلی که حتی در اقتصاد کاپیتالیستی اروپا و آمریکا هم اجرا نمی شود، دولت ناظر بیطرف است تا دست نامرئی چگونه، بازار را در کش و قوس عرضه و تقاضا چگونه به توازن و تعادل برساند!
 
به تازگی دو تن از سران ائتلاف مذکور سخنانی گفته اند که از تصمیم برای سخت گیری هرچه بیشتر بر مردم حکایت می کند. "اکبر ترکان" مشاور ارشد رئیس‌جمهور گفته است "اینکه قیمت دلار بالا رفت کار خوبی بود. چاره ای نبود چون آن موقع مصنوعی  قیمت دلار را پایین نگاه داشته بودند. وقتی سطح عمومی قیمت ها بالا می رود، دلار هم بالا می رود ".
 
نفر دوم "مرتضی الویری" (عضو حزب اشرافی کارگزاران و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران) است. او  در پاسخ این سؤال که چرا شورا در حال گران کردن عوارض است، می گوید "هر کس در تهران زندگی می‌کند، باید هزینه آن را بپردازد. می‌خواهیم شهر را به سمتی پیش ببریم که مردم هزینه خدماتی را که به آنها داده می‌شود، پرداخت کنند. در تمام دنیا هزینه زندگی در شهرهای بزرگ بیشتر از حومه است، برای همین بسیاری تشویق می‌شوند در خارج از کلانشهرها زندگی کنند".
 
این سخنان در حالی با گستاخی ادا می شود، که طیف مذکور ادعا دارد تورم تک رقمی است. و لابد هنوز، جای فشار بیشتر بر مردم و دست کردن در جیب آنها هست.
 
فرشاد مومنی کارشناس حامی دولت، 21 خرداد 94 در مصاحبه با روزنامه شرق و درباره این رویکرد گفت: مسعود نيلي (دستیار ارشد روحانی) در کتاب اقتصاد ايران گزارش داده که اينها در تجربه تعديل ساختاري (دولت هاشمی) چه انتظاري داشتند و در عمل چه شد؟ خيلي صريح اعلام مي کند که "ما از طريق دستکاري نرخ ارز فکر مي کرديم، مي توانيم همه مسائل اقتصاد  را حل کنيم. اما  نتيجه دقيقا خلاف انتظارات با شکست روبه رو شد".
 
وی ادامه می دهد " با پارادوکسي روبه رو هستيم که من به آن مي گويم پارادوکس غرور و ناتواني". اگر اين تحليل اشتباه به سياست گذاران کليدي منتقل شود و آنها تصور کنند که هنوز هم جا براي واردکردن فشارهاي جديد بر عامه مردم و توليدکنندگان وجود دارد، کشور مي تواند در معرض اوضاع خيلي پيچيده تري قرار گيرد و خيلي حياتي است که دولت از اين اشتباه فاحش نجات پيدا کند".
 
پرسش مهم از طیفی که چهار دولت 8 ساله را در اختیار داشته اند، این است: تا کجا می خواهید نرخ ارز و هزینه زندگی در شهر و نرخ حامل های انرژی و خدمات دولتی را آزاد کنید تا قیمت ها، تعدیل و واقعی شود؟ یعنی در کدام سقف، ثبات قیمت پدید می آید؟ اگر نرخ تورم، مهار شده و 8 درصد است، پس اصرار بر افزایش 50 درصدی قیمت بنزین و  60 درصدی نرخ ارز برای چیست؟ آیا یک بار در سال 74 با همین نگرش غلط، موجب تورم 49/6 درصدی و اعتراض مردم نشدند؟
 
چرا دولت شب عیدی، در مصوبه محرمانه ای، حقوق برخی کارکنان خود را به شکل امتیازگونه؛ تا 50 درصد افزایش داد که صدای اعتراض و مطالبه وزیر جهاد کشاورزی را هم درآورد؟ این تفاوت در پرداخت ها و تحمل تورم از کجا حاصل می شود؟ چرا بنابر گزارش نشریات اصلاح طلب، کرباسچی و مرعشی (تهیه کنندگان اصلی لیست امید برای شورای شهر) از هر نامزد متقاضی حضور در ائتلاف، مطالبه 2 میلیارد تومان کردند؟ قرار بوده چه تجارت پرسودی و از جیب چه کسی بکنند؟
 
حالا که همین ها به شورا رفته اند، چرا بدون ارائه کمترین خدمتی می گویند "هر کس در تهران زندگی می‌کند، باید هزینه آن را بپردازد. می‌خواهیم بسیاری تشویق ‌شوند در خارج از کلانشهر زندگی کنند"؟! آیا هزینه زندگی پر ریخت و پاش مدیریت اشرافی را باید مردم بپردازند؟! چرا اصرار دارند شهردار بیمار استعفایش را پس بگیرد و بماند؟ نسبت شهروندان و شهریاران در چنین دولت-شهری چیست؟ مخدوم و خادم یا  رعیت و ارباب؟
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *