«کیفیت هوا و رنگ آسمان هر کشوری، شاهد صادقی است بر کارآمدی و ناکارآمدی مدیران آن کشور؛ گرچه مطابق بررسی‌های مراکز پژوهشی، آلودگی هوا تابعی است از منابع متحرک و منابع ثابت پیش‌گفته، اما بر کسی پوشیده نیست که میزان و گسترش این منابع، خود تابعی هستند از استراتژی‌ها، راهبردها، رویکردها و اقدامات مدیریتی. مشکلات محیط زیست و آلودگی هوا پدیده خاص کشور ایران نبوده و نیست، بلکه غالب کشورها طی ده‌ها سال با این پدیده درگیر بوده و با راهکارهای علمی و عملی مناسب این مشکل را در دوره زمانی مشخص، حل کرده‌اند و تجارب موفق این کشورها نیز می‌توانست و می‌تواند راهنمای اندیشه و عمل مدیران ما در حل این بحران باشد...مطابق تحقیقات و آزمایشات مراکز علمی، ۷۰ درصد آلودگی هوای تهران و دیگر کلانشهرها ناشی از منابع متحرک و ۳۰ درصد آن ناشی از منابع ساکن است و طبیعتاً راهکارهای آن نیز روشن است».
گفتنی است در طی سال‌های ابتدایی آغاز به کار دولت یازدهم، جریانی خاصی با فضاسازی‌های منتقدانه نسبت به وجود بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها در سبد مصرف سوخت کشور، حذف بنزین پتروشیمی‌ها و توجیه واردات بنزین را کلید زدند؛ اما با گذشت ۵ سال به‌رغم اینکه مسئولان وزارت نفت، اذعان دارند که بنزین ارائه شده در بسیاری از کلانشهرها از جمله اراک، اصفهان، تهران بنزین وارادتی یورو ۴ و یورو ۵ است، اما کمترین تاثیری در کاهش آلودگی هوا طی سال‌های اخیر نداشته است
اوایل سال جاری یکی از نمایندگان ادوار مجلس با تاکید بر اینکه جریانی وجود دارد که از سبد آلودگی هوا جیب خود را پر می‌کند، تصریح کرد: «نگاه این جریان به محیط‌زیست، یک نگاه اقتصادی است و این گروه به منافع اقتصادی هنگفتی دست پیدا کرده و با سلامت مردم بازی می‌کنند. متاسفانه بسیاری از مجموعه‌هایی که مسئول رفع و یا مشخص کردن میزان آلودگی هوا هستند، با واسطه یا بی‌واسطه با بعضی از واردکنندگان بنزین ارتباط دارند و اسناد دقیقی وجود دارد که نشان می‌دهد در رابطه با واردات بنزین، یک سری افراد مرتبط با برخی سازمان‌ها نقش داشته‌اند؛ این‌ها همان کاسبان تحریمی هستند که دولت شعار آن را می‌داد».
منبع:مشرق
