به زبان ساده تر صرفن مطالبه گری درباره یک زندانی، انقلابی گری نیست، مطالبه گری برای "آزادی مطالبه" خودش انقلابی گری است.

گروه سیاسی جهان نیوز، محسن مهدیان: حجت الاسلام زائری یادداشتی با عنوان انقلابی گری نوشتند و ضمن اشاره به برخی هزینه های انقلابی بودن، مثل عواقب انتقاد از قوه قضائیه درباره رضا شهابی و یا سرطان رجائی نوشتند که "با این هزینه ها و دردسرها نمی توان انقلابی بود و ترجیح می دهم به نماز و روزه ام برسم تا انقلابی باشم."

حقیقتن آقای زائری اشاره درستی به این هزینه ها داشتند و به حق انقلابی گری و نقد عدلیه و غیره، این روزها دردسر زاست. اما درباره نتیجه گیری ایشان که در نهایت به "افسردگی سیاسی" و "مومن سکولار" منجر می شود، چند نکته قابل توجه است.

یکم. نقد اول، سبک استدلالی جناب زائری است. این روش استدلال که از کنارهم قرار دادن چند مصداق صغروی، نتیجه گیری کبروی می کنند مسبوق به سابقه است. مثلا همیشه برای من عجیب بوده است که ایشان چطور از چند خبر مربوط به تخلفات مامورین گشت ارشاد به حذف گشت ارشاد می رسند؟ همیشه از خودم سوال کردم که آیا این سبک استدلال خودشان را قانع می کند؟ مثلا اگر در ثبت احوال هم تعدادی کارمند تخلف کردند، باید این سازمان را جمع کرد؟

مطلب اخیرشان نیز گرفتار همین روش استدلالی است. چطور ممکن است از برخی هزینه ها، به نفی انقلابی گری رسید؟ یعنی انقلابی گری را تنها در همین حوزه ها دیدند؟ اگر در برخی حوزه ها انقلابی گری پیش نرفت، انقلاب را باید کنار گذاشت و سر سجاده نشست؟

اما اشکال ایشان صرفن اینجا نیست.
 
دوم. آقای زائری چه برداشتی از انقلابی گری دارند؟ یعنی همه چیز استاندارد باشد تا ما به فعالیت انقلابی گری مان برسیم؟ انقلابی گری دقیقا چیست؟ انقلابی گری یعنی تلاش برای استمرار انقلاب. استمرار انقلاب یعنی رفع همین مشکلات. همین هزینه دادن خودش انقلابی گری است.  انقلابی گری این نیست که همه چیز سرجای خودش باشد تا ما شعار دهیم. انقلابی گری یعنی هزینه دهیم تا همه چیز جای خودش قرار بگیرد تا شعارها محقق شود.

به زبان ساده تر صرفن مطالبه گری درباره یک زندانی، انقلابی گری نیست، مطالبه گری برای "آزادی مطالبه" خودش انقلابی گری است.

البته این استدلال هم، همه حرف مان نیست.

سوم. اساسن چرا انقلابی هستیم؟ واقعن فکر کردیم انقلابی گری یک پروژه است که در دوره ای می توان انقلابی بود و در دوره ای دیگر می توان کنار گذاشت؟ از برادر زائری بیشتر از این توقع است.  بدون انقلابی گری هویتی نداریم. هویت ما از انقلاب است. مگر ممکن است کسی نام و کنیه اش را منکر شود؟ مگر ممکن است بگوید برخی روزها زائریم و برخی روزها نیستم؟

انقلابی هستیم چون انقلاب به ما همه چیز داده است؛ دین و معنویت و اخلاق و عدالت و غیره.

با همه کسری هایی که جناب زائری تنها گوشه ای از آنرا گفتند، بازهم کفه مثبت انقلاب با فاصله سنگین ترست. کمی با خودمان خلوت کنیم تا متوجه شویم، انقلابی گری ما شکر نعمت ماست و اگرنه انقلاب به انقلابی گری من و امثال من بی نیازست. ما انقلابی هستیم چون انقلابی نباشیم، نیستیم.