پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۰

بهره‌برداری انتخاباتی ازرفع حصرسران فتنه

شنبه ۷ دی ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۲۲
کد مطلب: 333854
گمان اولیه اصلاح طلبان این است که با آزادی سران فتنه، صورت مسئله پاک شده و کارنامه آنها نیز تطهیر خواهد شد. همچنین خواهند توانست با قهرمان سازی از این دو چهره موقعیتشان را بهبود بخشند.
به گزارش جهان به نقل از بصیرت، طی روزهای اخیر چند اقدام از سوی اصلاح طلبان به شکل آشکار و پرحجم دنبال می‌شود که یکی به موضوع زمینه‌سازی برای انتخابات مجلس آینده و دیگری به تلاش جهت آزاد سازی سران فتنه مربوط است.

در خصوص انتخابات می‌توان به دعوت مصرانه از آقای ناطق نوری و تلاش‌های محمدرضا عارف برای سرلیستی اصلاح‌طلبان اشاره کرد و درباره فشار به دولت جهت آزادی سران فتنه نیز باید مواردی نظیر سخنرانی اعضای حزب مشارکت در مراسم ۱۶ آذر دانشگاه تهران و دیدار هیات پارلمانی اروپا و انعکاس تبلیغاتی اظهارنظر سعید حجاریان مبنی بر سابقه رئیس جمهور در شکست حصر منتظری را یادآور شویم.

در تحلیل رفتار انتخاباتی این جریان می‌توان گفت اصلاح‌طلبان در مقطع فعلی بر اساس الگوی موفقیت‌آمیز انتخابات گذشته عمل می‌کنند چرکه باید اهداف خود را از طریق چهره‌هایی دنبال کنند که برای نظام حساسیت ایجاد نمی‌کنند. این الگو در شرایط فعلی برخی از مقاصد اصلاحات را تامین کرده و از نگاه آنها بستر موفقیت های بعدی آنها را فراهم می‌سازد. از همین رو دو حرکت از سوی آنها برای تصاحب مجلس دهم دنبال می‌شود:

۱- اصلاح‌طلبان میانه رو؛ این حرکتی است که با محوریت خاتمی و میدان‌داری «محمد رضا عارف» با چراغ خاموش اما کاملا هوشمندانه آغاز شده و برای باز کردن مسیر خود جهت سرلیستی اصلاح طلبان و تصاحب ریاست مجلس آینده تلاش می‌کند. وی از حمایت خاتمی و بسیاری از اصلاح طلبان میانه رو برخوردار است .

۲- دسته دیگری از اصلاح طلبان؛ بر اساس محاسبات انتخابات قبلی معتقدند که در این حرکت باید فردی مانند ناطق نوری به سرلیستی برسد و در مجلس دهم بر کرسی ریاست بنشیند. ترجیح ناطق بر عارف از نظر افراطیون با این استدلال صورت می‌گیرد که برخورداری از یک فراکسیون قوی بهتر از ریاست بر مجلس جهت فشار به دولت و پیگیری برخی اهداف است. چراکه ریاست عارف به مفهوم مشارکت مستقیم در قدرت است که مانع وارد کردن انتقادات تند می‌باشد، اما وجود ناطق بر ریاست قوه مقننه به معنای فراهم کردن زمینه حداکثری برای دولت روحانی است و این یک دستی اعتدالیون در واقع شرایط را برای پیروزی افراطیون فراهم می‌سازد.

۳- سعی برخی دیگر از اصلاح‌طلبان جهت نزدیک کردن دو گروه فوق و ایجاد انسجام درونی این است که دو طیف مذکور به فعالیت‌های خود ادامه داده و به فرمول ریاست ناطق بر مجلس و نایب رئیسی عارف تمکین کنند.

اصلاح‌طلبان برای دستیابی به اهداف خود به اقداماتی نیاز دارد که از جمله آنها جنجالی کردن فضای سیاسی کشور و مظلوم نمایی برای اصلاح طلبان است، این پروژه با اصرار و فشار برای آزادی سران فتنه صورت می‌گیرد. درباره، اهداف و انگیزه اصلاح‌طلبان از پیگیری آزادی سران فتنه و تحت فشار گذاشتن دولت روحانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- نشان دادن نارضایتی خود از مسیر دولت یازدهم: از آنجا که اصلاح طلبان معتقدند اگر تلاش آنها برای کنارگیری عارف از ادامه رقابت صورت نمی‌گرفت، شانس پیروزی آقای روحانی در انتخابات کاهش و حتی به صفر می‌رسید، بر همین اساس اصلاح طلبان خود را عامل اصلی موفقیت دولت فعلی دانسته و از همان ابتدا به سهم‌خواهی و امتیازگیری از دولت پرداختند. هرچه به فشار اصلاحاتی‌ها بر دولت افزوده شد میزان موفقیت‌شان در رسیدن به خواسته‌هایشان با موانعی نظیر «رای اعتماد مجلس» مواجه گردید. از این رو اصلاح‌طلبان بی‌آنکه بخواهند شخص رئیس جمهور را مقصر اصلی ناکامی های خود اعلام کنند، از نشان دادن میزان نارضایتی خود ابایی ندارند. یکی از علائم این نارضایتی ها را می‌توان در طرح مکرر آزادی سران فتنه و اصرار بر پیگیری این موضوع از سوی دولت می توان مشاهده کرد.

۲- رهایی از سابقه منفی خود در فتنه ۸۸: فرض دیگر در این خصوص این است که اصلاح طلبان انتظار زیادی از دولت روحانی ندارند و همه اهتمام خود را مصروف بهره گیری از شرایط فعلی جهت بازگشت خود به قدرت ارزیابی می‌کنند. مسیری که الزاما از کرسی‌های مجلس و انتخابات پیش‌رو می‌گذرد. این جریان که فعالیت خود را از هم اکنون با چراغ خاموش آغاز کرده، برای بازگشت خود به قدرت با موانعی روبروست که یکی از آنها چسبندگی به فتنه می‌باشد. مانعی که دست شورای نگهبان را برای رد صلاحیت فتنه گران باز گذاشته و اقبال عمومی مردم را با هاله ای از ابهام مواجه کرده است. گمان اولیه اصلاح طلبان این است که با آزادی سران فتنه، صورت مسئله پاک شده و کارنامه آنها نیز تطهیر خواهد شد. ثانیا آزادی موسوی و کروبی به مفهوم بی‌گناهی آنها بوده و خواهند توانست با قهرمان سازی از این دو چهره در واقع موقعیت اصلاح طلبان را بهبود بخشند. برخی از افراطیون این جریان بر تصور می‌باشند که با آزادی موسوی می‌توانند راه پیروزی اصلاح‌طلبان بر اعتدالیون را در سناریوی رقابت موسوی و آقای روحانی هموار کنند.

۳- تامین اکسیژن لازم برای حیات سیاسی: فرض دیگر این است که اصلاح طلبان می‌دانند که فشار آنها به دولت برای آزادی سران فتنه الزاما به آزادی آنها نخواهد انجامید، اما این فشارها می‌تواند وزن آنها را در فضای رسانه‌ای افزایش داده و در واقع از حصر سران فتنه به مثابه تنفس مصنوعی برای اصلاحات استفاده کنند.

۴- تغییر فضای روانی جامعه در راستای بهره برداری جناحی: تحلیل دیگری که این ارتباط وجود دارد این است که از نگاه اصلاح طلبان تداوم موفقیت آقای روحانی هم مدیون این جریان است و اگر آنها نخواهند، ادامه کار دولت یازدهم در آرامش صورت نخواهد گرفت. به ویژه آنکه اگر دولت در موضوع هسته‌ای و رفع تحریم بتواند گام‌های سریعی بردارد، در ادامه راه از همراهی اصلاح‌طلبان بی‌نیاز خواهد شد. لذا اصلاح‌طلبان طی هفته های اخیر موضوع محاکمه سران فتنه را آنهم در دادگاه علنی و آشکار مطرح می‌کنند تا خوراک تبلیغاتی لازم را همان ابتدای ماجرا برای خود فراهم ساخته و در ادامه راه موضوع محاکمه امثال احمدی نژاد و برخی دیگر از مرتبطین انتخابات ۸۸ را خواستار شوند.

۵- طراحی فتنه ای دیگر در جهت اهداف سیاسی: سناریوی انتخاباتی اصلاح طلبان این است که با برگزاری دادگاه سران فتنه بازی دو سر بردی را آغاز خواهند کرد که فرض اول در آن اثبات بی گناهی سران فتنه خواهد بود که در این صورت پیروزی و ادعای بی گناهی خود را با هیاهوی فراوان داخلی و خارجی فریاد کرده و از مواهب آن علیه نظام و در انتخابات آتی استفاده خواهند کرد. فرض دوم که از احتمال بسیار بیشتری برخورد داراست و اصلاح طلبان خود با اطلاع از این نتیجه خواستار بر گزاری دادگاه علنی سران فتنه هستند، این است که در درجه نخست با جنجال تبلیغاتی فراوان حکم دادگاه را زیر سوال برده و متعاقب آن نظام را برای اجرای حکم بویژه اگر اعدام باشد – که از نگاه اصلاحاتی هست – تحت فشار قرار داده و برای اعتراض به آن دست به فراخوان عمومی و در واقع فتنه ای دیگر خواهند زد.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *