اگر رهبران ائتلاف ملی عراق در مقطع کنونی بتوانند یکصدا عمل کنند قطعا دیگر نمایندگان پارلمان نیز راهی جز همراهی و یا حداقل تعدیل در مواضع نخواهند داشت.

گروه بین الملل جهان نیوزـ اصلاحات در عراق اقدام مناسبی بود که با سهم خواهی برخی احزاب و شخصیت ها و یا حتی ضعف های دولت در انتخاب برخی وزیران پرحاشیه یا غیر مطلوب، در مسیر بی نظمی و هرج و مرج قرار گرفته است.

آمار بالای فساد، ضعیف بودن خدمات دولتی، بیکاری و... سبب شد که حیدرالعبادی وارد فاز اصلاحات شود و البته این موضوع با حمایت مراجع عظام تقلید نیز روبه رو شد. از آغاز اصلاحات در عراق همه گروه ها و شخصیت های سیاسی از اصلاحات حمایت کردند ولی در صحنه اجرا آنهم در قدم اول برای انتخاب کابینه جدید از وزرایی که تکنوکرات بودن مهم ترین ویزگی آنها است، قضیه اینک متفاوت شده است.

اما از بی نظمی نمایندگان در پارلمان عراق که موج تازه ای از هرج و مرج اینبار در قلب پایتخت سیاسی عراقبه راه انداخت نیز نباید ساده گذشت. سهم خواهی و عدم تحمل رقیب توسط برخی گروه های سیاسی عراق در سالهای اخیر خود به معضعلی برای سپهر سیاست در این کشور تبدیل شده است.

حضور به یکباره داعش در استان های سنی نشین عراق گرچه گروه های سیاسی این کشور را به یکباره مجبور به حفظ وحدت مصلحتی و تعامل با یکدیگر در ماه های گذشته کرد ولی یکبار دیگر این گروه ها بی توجه به حضور داعش در چند کیلومتری بغداد بار دیگر روند دیگری از هرج و مرج را آغاز کرده اند؛ آنهم در شرایطی که آمریکایی ها برای دخالت در امور عراق مصمم تر شده اند.

امریکایی ها البته اینبار تنها نیستند و حتی عربستان و برخی کشورهای دیگر عربی را نیز مجاب کرده اند که با فعال نمودن بیشتر سفارت خانه هایشان در بغداد، نقش آفرینی شان را در صحنه عراق پررنگ تر کنند. به عنوان مثال در حال حاضر شبکه های العربیه عربستان و الجزیره عراق مستقیما تحولات عراق را با اهداف خودشان پوشش می دهند.

با این وجود هرج و مرج در منطقه سبز بغداد می تواند در این کشور خلا قدرت سیاسی ایجاد کند که فضا را برای ایجاد التهابات غیر قابل کنترل مهیا نماید. اینک در بغداد وضعیت فوق العاده اعلام شده و با ادامه این وضعیت بسیاری از سفارت خانه ها و مراکز سازمان بین الملل در معرض تعطیلی قرار می گیرند. این اتفاقات می تواند بغداد را دچار مشکلات جدی سیاسی و امنیتی کند.

البته در این میان العبادی یک تدبیر خوب برای جلوگیری از ایجاد خشونت و درگیری اتخاذ کرد و آن اینکه وی دستور داد نیروهای امنیتی تمام دروازه های منطقه ویژه موسوم به سبز که محل ساختمان های دولتی و سفارتخانه هاست را به روی معترضان بگشایند.

به نظر می رسد در این میان باید بیش از همه حیدرالعبادی و مقتدی صدر درباره رسیدن به مفهوم و درک مشترکی از اجرای اصلاحات برسند. هر چند مقتدی صدر باید بپذیرد که کابینه ای بدون رضایت دیگر احزاب قدرتمند در عراق به همدلی و همکاری کامل برای آبادانی عراق منجر نخواهد شد. اینجا بحث سهم خواهی مطرح نیست بلکه رسیدن به تفاهم و همدلی و البته رضایت احزاب یکی از شرایط اصلی برای چینش کابینه جدید است که می خواهد اصلاحات را در عراق رقم بزند.

مقتدی صدر البته برای به صحنه کشیدن طرفدارانش به عنوان ابزاری برای فشار به دولت و دیگر رقیبان سیاسی ید طولایی دارد ولی نکته اساسی اینجاست که شرایط عراق و بغداد بگونه ای است که حتی امکان دارد بازی از کنترل وی نیز خارج شود!

از سوی دیگر وقتی نمانیدگان پارلمان عراق نتوانند با تعامل با یکدیگر به یک کابینه اشتراکی برسند، این تفکر در عامه مردم شکل می گیرد که خواص آنها به بن بست سیاسی رسیده اند و بنابراین باید خود ورود کنند. به همین دلیل نیز مشاهده می شود که مردم طرفدار مقتدا صدر وارد ساختمان پارلمان عراق می شوند و خود می خواهند بر عرصه تصمیم گیری تاثیر گذار باشند.

در هر صورت مقتدی صدر خود در بطن تحولات عراق است و تجربه امنیتی وی نیز این نکته را گوشزد می کند که راه حل مشکلات عراق رسیدن به تفاهم و تعامل در بغداد است و ادامه قشون کشی ممکن است به ضرر همگان تمام شود. بغداد اگر دچار خلا قدرت سیاسی و تصمیم گیری شود، کل عراق را تهدید خواهد کرد و همین موضوع البته جبهه های نبرد با داعش را نیز بی تاثیر نخواهد گذاشت.

ضمن اینکه شکاف بیشتر فرصت را برای گروه های نفوذی و البته راه برای طرح های آمریکایی برای عراق بازتر خواهد کرد.

اگر از فرصت هرج و مرج و تجمعات مردمی گروه های تروریست بتوانند انفجارهای سنگین در بغداد را راه اندازی کنند، آنوقت است که بی شک، فتنه بغداد را محاصره خواهد کرد.

با این همه، تجمات از مراکز تصمیم گیر همانند پارلمان توسط مقتدا صدر در حال خارج شدن است و این نشانه خوبی برای کنترل فضا است. هرچند که باید دید ادامه این تجمعات به رسیدن تفاهم میان العبادی و مقتدی صدر و دیگر گروه های سیاسی به چه میزان کمک خواهد کرد یا نه؟!

با این وجود ، رهبران ائتلاف ملی عراق (شیعیان) می توانند با رسیدن به تفاهم و اشتراک نظر بیشتر از روند اصلاحات و کابینه جدید العبادی و تصمیم قاطع می توانند همانند گذشته برای رسیدن به تفاهم موثر باشد.

اگر رهبران ائتلاف ملی عراق در مقطع کنونی بتوانند یکصدا عمل کنند قطعا دیگر نمایندگان پارلمان نیز راهی جز همراهی و یا حداقل تعدیل در مواضع نخواهند داشت.

از سوی دیگر بازگرداندن مقتدی صدر به مشارکت سیاسی در تشکیل دولت در عراق البته با وساطت مرجعیت در عراق نیز یکی از راه حل های فوری برای کاهش تنش ها خواهد بود. مرجعیت تاکنون بارها از این گره های کور را در عراق باز کرده است. رسیدن به تفاهم در میان رهبران شیعه عراق با نظارت نمایندگان مرجعیت در عراق در این ساعات سریعترین راه برای حل بحران کنونی عراق است.