سرمنشاء فساد کجاست؟
چهارشنبه ۴ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۵۵
کد مطلب: 457626
وی افزود: حیا از لحاظ معنای لغوی خود نگهداری و شرم معنا شده است که در جمله‌ای که از ملا مهدی نراقی درباره حیا ذکر شده است، اینگونه می‌گوید «حیا محدودیت و به تنگنا افتادن نفس در ارتکاب به محرمات شرعی، عقلی و عرفی از ترس نکوهش و سرزنش است که اعم از تقوا است.
زیرا تقوا در اجتناب از گناهان شرعی است و حیا اعم از اجتناب از گناهان عقلی، عرفی است که آن را زشت و ناپسند می‌داند».
حسنی تصریح کرد: روایات و احادیث زیادی درباره حیا و عفت ذکر شده است از جمله امام صادق (ع) می‌فرمایند: «حیا نوری است که جوهر آن سینه ایمان است.
یک حالت بازدارنگی در برابر هرچیزی که با توحید و معرفت ناسازگار باشد در انسان ایجاد می‌کند.»
وی یادآور شد: نقطه مقابل عفت هتک یا پرده‌دری است که موضوع عفاف یکی از بحث‌های ریشه‌ای و عمیق از حجاب است، چراکه حجاب چیزی است که مربوط به ظاهر می‌شود ولی عفاف باطن انسان را در برمی‌گیرد که پاک باشد و دوری از شهوت و هوای نفس کند.
بطوری‌که در برخی از افراد مشاهده می‌شود در ظاهر حجاب دارند ولی در دل عفت ندارند پس نمی‌توان گفت که هرکس حجاب دارد در باطن نیز عفت دارد.
حسنی افزود: حضرت یوسف (ع) الگو و نمونه بارز حیا به شمار می‌آیند که در قیامت خداوند با مثال آوردن جریان یوسف و زلیخا تمام بهانه‌های گناهکاران را باطل اعلام می‌کند و این پیامبر را حجت و دلیل بر پیشه کردن حیا در همه مراحل زندگی نام می‌برد.
این مدرس حوزه در ادامه گفت: سر منشاء فساد عدم حفظ حیا و و عفت است که باید این دو موضوع در جامعه همه‌گستر باشد و رسانه‌ها در این حوزه وظیفه خطیری دارند ولی متاسفانه برای آگاهی بخشی و تبیین جایگاه حیاء و عفت در رسانه‌ها ضعیف عمل شده و باید فعالیت‌های جدی در عرصه مفاهیم حجاب و عاف در جامعه انجام شود.
وی خاطرنشان کرد: رعایت حیا و عفاف یکی از ضروریات زنان و مردان مسلمان محسوب می‌شود که باید مقابل هر آنچه که موجب اخذ حیا و عفت در جامعه می‌شود، ایستاد، چراکه بی‌حیایی ننگ بسیار بزرگی برای مسلمانان تلقی می‌شود و این در حالی است که همه جلوه‌های شخصیتی ائمه‌اطهار (ع) در پرده حیا و عفت گذاشته شده است.
