همه‌‌چیز در باره مسئول سیاست خارجی اروپا
چهارشنبه ۷ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۰۳
کد مطلب: 435793
ايراني‌ها بيشتر از موگريني ۴۲ساله اهل ايتاليا شايد كاترين اشتون را در اين پست به ياد داشته باشند كه ۵سال فعاليت خود در اين سمت را به‌طور كامل با پرونده هسته‌اي ايران درگير بود.
مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا يا به‌صورت دقيق‌تر «نماينده ارشد اتحاديه اروپا در روابط خارجي و سياست امنيتي» در واقع نقش وزير امور خارجه اتحاديه اروپا را بازي مي‌كند و به همين‌خاطر اشتون و موگريني نمايندگان اين اتحاديه به‌عنوان يكي از اعضاي ۱+۵ بوده‌اند.
اين پست پس از توافق آمستردام در اتحاديه اروپا به‌وجود آمد و در ابتدا از سال ۱۹۹۹خاوير سولانا، سياستمدار اسپانيايي به‌مدت ۱۰سال آن را بر عهده داشت.
در سال ۲۰۰۹بود كه كاترين اشتون يا به قول هموطن‌هايش در انگليس بارونس اشتون اين پست را بر عهده گرفت و تا نوامبر ۲۰۱۴دوره ۵ساله خود را پشت سر گذاشت.
يكي از مهم‌ترين محورهاي فعاليت اشتون پرونده مذاكرات هسته‌اي ايران بود اما دوره او براي رسيدن به يك جمع‌بندي كفاف نداد تا پستش به وزير امور خارجه سابق ايتاليا رسيد.
موگريني حدود ۹ماه است كه اين پست را به‌صورت رسمي در اختيار گرفته و به‌عنوان قائم‌مقام ژان كلود يانكر رئيس كميسيون اروپا هم فعاليت مي‌كند.
در همين حدود ۹ماه اما فعاليت موگريني نظر خيلي‌ها را به‌خود جلب كرده و او با رسيدن به جمع‌بندي مذاكرات هسته‌اي در وين بيشتر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.
دختر فلويو موگريني، كارگردان سينماي ايتاليا كه در رم متولد شده از همان زمان جواني علاقه‌اش به سياست را دنبال كرد.
او به دانشگاه ساپينزا رم رفت تا در رشته علوم سياسي تحصيل كند و اتفاقا با داشتن گرايش فلسفه سياسي موضوع پايان‌نامه خود را به «رابطه دين و سياست در اسلام» اختصاص داد.
به‌صورت خلاصه ديدگاه سياسي موگريني در حال حاضر چپ ميانه به‌حساب مي‌آيد و طي ماه‌هاي گذشته بر سبك وسياق ايتاليايي خودش تأكيد داشته است.
چند‌ماه قبل او در مصاحبه با روزنامه كوريره دلاسرا هم گفته بود كه ايتاليايي بودنش به‌خاطر رابطه خوب تهران و رم تأثير مفيدي در مذاكرات هسته‌اي با ايران داشته است.
همسر موگريني، ماتئو ربساني مسئول سازمان حمايت از كودكان در ايتالياست و ۲ دخترشان كاترينا و مارتا ۱۰و ۵ساله هستند.
موگريني در ايتاليا به‌عنوان يك سياستمدار نمونه چپ ميانه خوانده مي‌شود؛كسي كه در جواني عقايد چپ راديكال داشت اما به‌تدريج آنها را كنار گذاشت و حالا به ديدگاه ميانه رسيده است.
موگريني از ۱۵سالگي عضو فدراسيون جوانان كمونيست ايتاليا بود و در سال ۱۹۹۶پس از انحلال حزب كمونيست ايتاليا و تبديل آن به حزب دمكراتيك عضو اين حزب جديد شد.
جهش مهم موگريني در سال ۲۰۰۸بود كه با قرار گرفتن در فهرست انتخاباتي حزب دمكراتيك وارد پارلمان ايتاليا شد و اين موفقيت را در سال ۲۰۱۳هم تكرار كرد.
اين موفقيت‌ها و فعاليت او در صحنه سياسي ايتاليا باعث شد تا در ۲۱فوريه سال ۲۰۱۴در كابينه چپ ميانه ماتئو رنزي، نخست‌وزير ايتاليا به پست وزارت امور خارجه برسد.
در تاريخ ايتاليا او سومين زني به‌حساب مي‌آيد كه پس از اما بونينو و سوزانا آنجلي به اين پست رسيده است.
فعاليت او به‌عنوان وزير امور خارجه ايتاليا اما كمتر از يك سال دوام آورد و با انتخابش به‌عنوان مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا به رده بالاتري رفت.
گذر او از چپ راديكال به چپ ميانه از جواني تا ميانسالي را در دوران فعاليت سياسي او هم مي‌توان ديد.
او به‌دنبال تنش‌هاي اروپا و روسيه مخالف تحريم‌هاي مسكو بود و همين مسئله باعث شد تا برخي كشورهاي اروپاي شرقي مخالف انتخاب او به‌عنوان مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا باشند.
همچنان برخي از مقام‌هاي اروپا موگريني را به نزديكي به كرملين متهم مي‌كنند.
در دهه ۱۹۹۰موگريني با نژادپرستي، بيگانه‌هراسي و آپارتايد مبارزه مي‌كرد و شايد به همين‌خاطر بود كه روز گذشته يادداشت خودش در روزنامه گاردين درباره توافق هسته‌اي با ايران را با جمله‌اي از نلسون ماندلا، قهرمان مبارزه با آپارتايد شروع كرد.
او در ابتداي يادداشت خود نوشت: بعضي كارها هميشه غيرممكن به‌نظر مي‌رسند تا زماني كه به انجام برسند.
پس از دهه‌ها بي‌اعتمادي ميان دو طرف و ۲۲ماه مذاكره سخت حالا ما مذاكرات را به سرانجام رسانده‌ايم.
موگريني هر چند ۹ماه است مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا شده اما بايد تا ۵۱ماه آينده منتظر حركت‌هاي مهم و جديدي از او در اين اتحاديه بود.
