قشر عظیمی از هنرمندان، ورزشکاران، فعالان اجتماعی و فرهنگی، سیاسیون و حتی چهره های روشنفکری آمده بودند تا به مقاومت جانانه بچه های کربلای ۴ و ۵ که سبب آرامش این روزهای کشور است ادای احترام کنند

به گزارش جهان به نقل از افکار، حضور جمعیت خیره کننده و میلیونی مردم تهران در تشییع پیکرهای مطهر ۱۷۵ شهید غواص و ۱۰۰ شهید گمنام دفاع مقدس بار دیگر فضای معنوی خاصی را در آستانه ماه مبارک رمضان برای پایتخت ایران اسلامی رقم زد. شاید بخواهیم از حیث مقایسه به مراسم دیروز نگاه کنیم یکی از بی نظیر ترین و به یادماندنی ترین بدرقه های شهدا در تاریخ مراسماتی از این دست انجام گرفت اما در این میان برخی همچنان اصرار دارند با نادیده گرفتن شور و شعور وسیع مردمی که عاشقانه خود را به میدان بهارستان رسانده بودند این تجمع را جهت دار معرفی کنند.

به گزارش افکارنیوز ، شاید کم تر کسی می توانست میزان استقبال گسترده مردم تهران از مراسم وداع با غیور مردان دست بسته غواص و یاران دیگر شهیدشان را پیش بینی کند چه اینکه برنامه ریزی دست اندر کاران برنامه و انتخاب محل نامناسبی برای انجام این مراسم به خوبی نشان داد که انتظار ها بر حضور جمعیتی به مراتب کمتر از جمعیت حاضر در صحنه دیروز استوار شده بود.

سیل خروشانی که دیروز ابتدایش در میدان بهارستان و انتهایش در میدان امام خمینی و پارک شهر قابل مشاهده بود اما یک وجه تمایز با همه تشییع جنازه های شهدا داشت و آن هم این بود که این بار به خوبی تنوع تیپ ها و سلیقه های فکری مختلف در مراسم قابل مشاهده بود . این بار همه آمده بودند تا که اثبات کنند راه شهدا حتی تنها به حزب اللهی ها منحصر نمی شود و همه مردم ایران خود را مدیون خون های پاک آنان می دانند .

قشر عظیمی از هنرمندان، ورزشکاران، فعالان اجتماعی و فرهنگی، سیاسیون و حتی چهره های روشنفکری آمده بودند تا به مقاومت جانانه بچه های کربلای ۴ و ۵ که سبب آرامش این روزهای کشور است ادای احترام کنند و در این مسیر نمیتوان این استقبال گسترده و وصف ناشدنی را به هیچ فکر و اندیشه ای و یا گروه و جریانی نسبت داد . این بار همه مردم در کنار هم بودند با همه اختلاف نظر ها و همه انتقاد ها .

اما حضور دیروز پیکرهای شهدا در شرایط سیاسی خاص این روزهای کشور ناخودآگاه پیام های سیاسی خاص خودش را هم داشت . جالب اینجاست که نگاهی به مسیر عبور کاروان شهدا از مقابل نهادهایی مانند مجلس شورای اسلامی، وزارت امور خارجه و دستگاه قضایی هم در نوع خودش برای برخی قابل توجه بود . اما نکته مهم اینجاست که مراسم باشکوه دیروز به عنوان نمونه عینی و ملموس از گرایش فکری عموم جامعه به مذاق برخی مدعیان خوش نیامده و از شب گذشته تا کنون تلاش کرده اند در عرصه رسانه ای و به خصوص شبکه های مجازی گروه های مختلف را به بهره برداری سیاسی از شهدا متهم کنند .

باید دانست که اگرچه برنامه ریزی هایی مراسم تشییع شهدا در این سطح در کمیته های خاصی مثلا در سپاه و بسیج صورت می گیرد اما اساسا هدایت سیستماتیک و یا سازماندهی شده قبلی در چنین مراسم هایی با این حجم وسیع حضور مردمی غیر قابل انجام است و هیچ کس نمی تواند مردمی با هزاران گرایش فکری و سیاسی و اجتماعی را مجبور به انجام کاری کند .

کسانی که از شب گذشته از شعار میلیون ها پایتخت نشین با عنوان "نه سازش، نه تسلیم نبرد با آمریکا " احساس خطر کرده اند ظاهرا فراموش کرده اند که مفهوم این شعار یکی از آرمان های اصیل انقلاب اسلامی بوده است و سال ها در عرصه سیاسی کشور مورد استفاده قرار می گرفته است و ربطی به امروز و این روزهای به شدت سیاسی کشور ندارد .

هیچ کس نمی تواند مردمی را که همیشه هوشمندانه در مقابل جریانات سازماندهی شده ایستادگی کرده اند مجبور به به دست گرفتن پلاکاردی و یا سر دادن شعاری بکند . همه آنچه که دیروز در حاشیه بدرقه پیکرهای شهدا روی داد برخواسته از نظرات خود مردمی بود که بازگشت فرزندانشان به میهن را محمل خوبی برای بیان حرف هایشان می دانستند .

چرا عده ای در دولت و یا هر جای دیگری اصرار دارند وقتی مردم حرفی زدند آن را نشأت گرفته از پشت پرده ها عنوان کنند و نمی خواهند یک بار قبول کنند که این متن واقعی خود مردم است؟مردم ما بارها در عرصه های گوناگون حرف های اصیل شان را در کف خیابان زده اند و این بار هم اعتراضشان را به برخی رفتارهای دولت در زمینه سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای به همراه عزیز ترین و عزت آفرین ترین فرزندانشان به همین خیابان آوردند .

مراسم تشییع دیروز شهدای گم نام در حقیقت توسط خود مردم به "رفراندوم عدم سازش پذیری" و طرح خواست واقعی طبقه های مختلف اجتماعی بدل شد و هیچ کس نمی تواند این رفراندوم عظیم را به گروه و جریانی منتسب کند . در واقع کسانی که در تفکراتشان به دنبال برگزاری رفراندوم برای موضوعات مهم کشور می گشتند بهتر است به جای فرافکنی و بهانه جویی و زیر سوال بردن سخنران مراسم و شعارهای برخواسته از رای و نظر مردم تحقق عینی همان رفراندوم عمومی را در میان خیل عظیم مردم دیروز ببینند و تسلیم آرای مردم شوند .

این مردم همان هایی هستند که با رای خود عده ای را به صندلی های مهم رسانیده اند و امروز از وادادگی مسئولانشان در عرصه مذاکرات و از گره زدن سرنوشت آب خوردنشان به تحریم بیمناک هستند .

مراسم پرشور دیروز حتی تا جایی اهمیت پیدا کرد که رهبر معظم انقلاب آن را در زمره حوادث به یادماندنی انقلاب معرفی کردند و این جای بسی تعجب است که چرا یک عده میخواهند آن را حاشیه دار کنند . ظهور و بروز مسئله شهادت اساسا یکی از سیاسی ترین آموزه های دینی ماست که مقابله و جهاد با جور و ستم را تداعی می کند بعد چگونه است که عده ای انتظار دارند مردم زیر تابوت های دست بسته های با غیرتی که سیاستمدار ترین افراد در برخورد با دشمن بوده اند تنها به گریه و عزاداری اکتفا کنند و از بصیرت شناخت راه شهدا و پیام آنها برای امروزمان غافل باشند ؟